จักรพรรดิมังกร นิยาย บท 366

“พี่เย่ คุณหลี่ พวกคุณอย่าทะเลาะกันแบบนี้ได้ไหม ถ้ามีอะไรก็คุยกันดี ๆ หลานชายหรือบรรพบุรุษอะไร พูดมากไปมันก็ทำร้ายจิตใจกันเปล่า ๆ”

ฉิงจี้เย่กัดฟันเกลี้ยกล่อม

เย่จงเทียนยิ้มขึ้นมาทันที ราวกับว่าเขาไม่เคยโกรธ “เสี่ยวฉิง คนที่คุณหาล้วนเป็นวีรบุรุษที่กล้าหาญ เหมือนกับว่าพวกเขาดูถูกผมเย่จงเทียน พวกเขาทำราวกับว่าผมเป็นคนที่ไร้ความสามารถ”

ถึงแม้ว่าเย่จงเทียนยิ้ม แต่สิ่งที่พูดออกมาทำให้ฉิงจี้เย่รู้สึกขนพองสยองเกล้า

เดิมภารกิจคราวนี้เย่จงเทียนเป็นผู้สั่งการหลักอยู่แล้ว ส่วนลูกน้องของฉิงจี้เย่เป็นเพียงผู้ช่วยเสริมทัพเท่านั้น แต่การวางแผนที่ผิดพลาดของฉิงจี้เย่ ทำให้ไม่ว่าจะเป็นเหอปิงหรือลูกน้องนักฆ่า หรือว่าหลี่โม่ที่เป็นคนเสริมจากภายนอก ก็ไม่เชื่อใจเย่จงเทียน

ฉิงจี้เย่รู้สึกปวดหัวและเสียใจเป็นอย่างมาก กล่าวอย่างขมขื่นว่า “ไม่ใช่ ไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น เป็นเพราะภารกิจคราวนี้ใหญ่มาก จึงทำให้ทุกคนเกิดความประหม่าเล็กน้อย พี่เย่โปรดบอกพวกเขาเกี่ยวกับแผนการที่วางไว้ พวกเขาจะได้สบายใจขึ้น”

ฉิงจี้เย่พยายามอธิบาย เหอปิงขว้างก้นบุหรี่ในมือทิ้ง ลุกยืนขึ้นและเดินผ่านควันที่ฟุ้งกระจาย ไปทางเย่จงเทียน

“คิงทหารเย่ งานของพวกเราทุกคนเป็นงานที่เสี่ยงอันตราย ดังนั้นการที่พวกเราไม่เชื่อใจคุณมันก็เป็นเรื่องสมควร ไม่ว่าจะยังไง คุณต้องโชว์ฝีมือให้ทุกคนได้เห็น ถ้าคุณสามารถชนะผมได้ พี่น้องพวกนี้ก็จะฟังคำสั่งของคุณ หรือว่าจะให้พวกเราเป็นตัวรับกระสุนพวกเราก็ยอม”

“เหอปิง คุณกำลังทำอะไร! ทำไมคุณถึงพูดกับพี่เย่เช่นนี้ กลับไปเร็วๆ อย่ามาสร้างปัญหา”

ฉิงจี้เย่คำรามเสียงเข้ม

“คุณชายใหญ่ฉิง พวกเราทุกคนทำงานถวายชีวิตให้คุณ หลายปีที่ผ่านมาพวกเราช่วยให้คุณหาเงินได้มากมาย คุณคงไม่อยากเห็นพวกเราไปตายใช่ไหม เมื่อสักครู่คุณพูดว่า? ถ้าใครชนะ คนนั้นก็จะได้เป็นคนสั่งการ”

ร่างกายของเหอปิงเปล่งประกายรังสีสังหาร

หากฉิงจี้เย่ไม่สามารถให้คำตอบที่น่าพอใจได้ เหอปิงมีความคิดที่จะหันกลับมาฆ่าฉิงจี้เย่ ช่วงหลายปีมานี้ภายใต้การทำงานกับฉิงจี้เย่ เขาสามารถหาเงินได้มากมาย จึงทำให้เขาเริ่มคิดอยากจะสร้างอาณาเขตของตนเองเพื่อเป็นผู้นำ

ชีวิตที่นอนเสพสุขเงินทอง ยังไงก็ดีกว่าชีวิตนักฆ่าที่ต้องเผชิญกับอันตราย

เว่ยหย่งและคนอื่น ๆ ก็ยืนขึ้น และเดินไปข้างหน้าสามก้าวอย่างเงียบๆ เพื่อสนับสนุนเหอปิง

เมื่อเห็นว่าสถานการณ์ควบคุมไม่ได้แล้ว ทำให้ฉิงจี้เย่รู้สึกร้อนใจเป็นอย่างมาก จนมีเม็ดเหงื่อผุดขึ้นมาที่หน้าผาก

“พวกแกจะรนหาที่ตายกันหรือ! คิงทหารเย่เป็นคนที่พวกแกจะสงสัยได้หรือ? แม่งฉิบหายไสหัวออกไป!”

ฉิงจี้เย่คำรามด้วยความโกรธ

แคร๊บ!

เสียงบรรจุกระสุน ทหารรับจ้างของเย่จงเทียนยกปืนขึ้น และมีชายฉกรรจ์สองคนที่อยู่ด้านข้างยกปืนแก็ตลิงขึ้นมา โซ่ยาวสั่นจนทำให้เกิดเสียงขึ้นมา

เหนือสิ่งอื่นใด แค่ปืนแก็ตลิงก็สามารถฆ่าเหอปิง และคนอื่น ๆได้

ปกตินักฆ่าจะต่อสู้กันแบบตัวต่อตัว หากต้องเผชิญหน้ากับทหารรับจ้างที่ต่อสู้กันเป็นกลุ่ม มันทำให้พวกเขารู้สึกหวาดกลัว โดยเฉพาะถ้าต่อสู้กับทหารรับจ้างที่ติดอาวุธหนัก

บวกกับการเอาปืนแก็ตลิงขู่ ทำให้ใบหน้าของเหอปิงและคนอื่น ๆ มีสีหน้าไม่สู้ดีนัก