จักรพรรดิมังกร นิยาย บท 395

กู้หยุนหลันติดตามอยู่ด้านข้างซินแสจาง อยู่ภายใต้การห้อมล้อมของลูกศิษย์กลุ่มหนึ่งไปทางสถานที่ก่อสร้าง

หมิงเต๋อพาลูกศิษย์หกคนรั้งอยู่ จ้องเขม็งมองหลี่โม่อย่างดุร้าย มองหลี่โม่เป็นปัจจัยความไม่แน่นอน

กู้เจี้ยนกั๋วและกู้เจี้ยนเจียงกับคนอื่นๆเห็นซินแสจางไม่ได้โกรธ ถึงได้ถอนหายใจครั้งหนึ่ง

"แกคนไร้ประโยชน์คนนี้ เมื่อครู่เอ็นเส้นไหนกระตุกกัน? นั่นคือซินแสจาง นายยังกล้าพูดจาหยาบคาย คิดจะทำให้ซินแสจางโกรธแล้วทำลายฮวงจุ้ยของตระกูลของพวกเราหรือไง!"

กู้เจี้ยนกั๋วตำหนิหลี่โม่อย่างโมโห

หลี่โม่ไม่ได้สนใจกู้เจี้ยนกั๋ว แต่ว่าหนี่ตาลงมองไปทางซินแสจากและคนอื่นๆที่จากไปไกล มักจะรู้สึกว่าในใจไม่สงบเล็กน้อย ราวกับว่ากำลังจะมีเรื่องไม่ดีเกิดขึ้น

เห็นว่าหลี่โม่ไม่สนใจตนเอง กู้เจี้ยนกั๋วก็อับอายจนกลายเป็นโกรธ คิดว่านี่หลี่โม่กำลังให้ตนเองเสียหน้าต่อผู้คนมากมาย ดังนั้นจึงผลักหลี่โม่แรงๆครั้งหนึ่ง

"พูดกับนายอยู่นะ! แกล้งทำเป็นหูหนวกอะไร! ซินแสจางจิตใจกว้างขวางปล่อยนายไป แต่ว่าในใจนายก็ไม่มีขอบเขตสักนิดหรือไง รีบขอโทษอาจารย์หมิงเต๋อเร็วเข้า"

หมิงเต๋อทั้งสองมือกุมอยู่ด้านหน้าลำตัว มองหลี่โม่คล้ายยิ้มคล้ายไม่ยิ้ม "เหอะๆ เจ้าเด็กนี่ดูไปแล้วเป็นคนหัวแข็ง แต่ว่าตอนนี้ไม่จำเป็นต้องจัดการเขา รอให้อาจารย์มีความสุขแล้ว แน่นอนว่าก็ต้องกลับมาจัดการกับเข้าขยะนี่แน่นอน"

"ที่นายพูดหมายความว่ายังไง?"

หลี่โม่มองไปทางหมิงเต๋อ ในสายตาปรากฏแรงสังหาร

"เหอๆ หมายความว่าอะไรพูดให้นายฟังนายก็ไม่เข้าใจ รอจนถึงพรุ่งนี้นายก็ได้รู้แล้ว คาดว่าสามารถทำให้นายแปลกใจมากแน่ ฮ่าๆ"

หมิงเต๋อหัวเราะอย่างบ้าคลั่งขึ้นมา

กู้หยุนหลันและซินแสจางยังเดินข้างกัน ทั้งสองคนเว้นระยะห่างอยู่สองเมตร

สายตาของซินแสจางล่องลอยไปยังร่างของกู้หยุนหลันไม่หยุด เกาะติดอยู่ที่ร่างของกู้หยุนหลันไม่ห่าง ระยะห่างระหว่างทั้งสองคนในไม่ช้าก็เปลี่ยนมาเป็นหนึ่งเมตร จากหนึ่งเมตรเปลี่ยนมาเป็นครึ่งเมตร

ติดตามซินแสจางใกล้ชิดมากขึ้น จิตใจของกู้หยุนหลันยิ่งเคร่งเครียด

"ซินแสจาง คุณไม่ใช่ดูฮวงจุ้ยหรือ ทำไมไม่ใช้เข็มทิศดูสักหน่อยล่ะ?"

กู้หยุนหลันเอ่ยอย่างเคร่งเครียด

"เหอๆ ชายชรามาถึงระดับที่นับนิ้วคำนวณดวงอาทิตย์แล้ว ไม่ต้องการของแปลกปลอมอย่างเข็มทิศนั้นแม้แต่น้อย ไม่ทราบว่าคุณกู้มีความคิดอะไรกับการคงความอ่อนเยาว์? ชายชรามีการฝึกกำลังชุดหนึ่ง หลังจากฝึกฝนแล้วสามารถรักษาความอ่อนเยาว์ของคุณใบหน้าไม่แก่"

ซินแสจางใช้คำพูดที่ใช้ประจำในการพูดคุยกับหญิงสาว ไม่มีผู้หญิงคนไหนอยากแก่ ใบหน้าอ่อนเยาว์เป็นสิ่งที่ผู้หญิงทุกคนใฝ่ฝันหา

ในอดีตพอพูดถึงหัวข้อนี้ ล้วนสามารถกระตุ้นความสนใจของผู้หญิงอย่างมาก ซินแสจางโยนเอาคำโบราณประโยคหนึ่งมาโบกไหวเล็กน้อย ก็สามารถสั่นไหวความกระตือรือร้นของผู้หญิงได้ ถึงตอนท้ายที่สุดสามารถสั่นไหวจนพวกผู้หญิงร้องไห้ไปตะโกนไปว่าต้องการฝึกบำเพ็ญคู่

"ใบหน้าคงความอ่อนเยาว์? นั่นเป็นไปไม่ได้ ไม่มีใครที่จะไม่แก่ลง"

กู้หยุนหลันส่ายหน้าตอบ

"ใบหน้าคงความอ่อนเยาว์เป็นเพียงแค่การเปรียบเทียบ ความหมายคือขอเพียงหลังจากเธอบำเพ็ญร่วมกับฉันแล้ว รับรองได้ว่าความเร็วในการแก่ตัวลงของเธอจะช้ามาก จนถึงตอนเธออายุหกสิบปี รูปโฉมมองดูแล้วก็เพียงแค่ดูมากกว่าตอนนี้สิบกว่าปีเท่านั้น"

กู้หยุนหลันครั้งนี้กลับมีความเชื่อถือขึ้นมาเล็กน้อย เรื่องเล่าประเภทนี้นั้นพอจะเคยได้ยินมาบ้าง

"ไม่ทราบว่าวิธีการฝึกฝนที่ซินแสจางพูดมานั้นเป็นอย่างไร? ต้องทำอย่างไรถึงจะสามารถเรียนได้หรือ?"

เห็นว่ากู้หยุนหลันใจสั่น ซินแสจางในใจแอบยินดี "วิธีการฝึกเป็นวิธีลับที่ถ่ายทอดในสำนักของฉัน เพียงแค่คุณกลายมาเป็นลูกศิษย์ของฉัน ติดตามอยู่ข้างกายฉันอย่างยินยอมพร้อมใจ ฉันก็สามารถถ่ายทอดให้กับคุณได้ อีกทั้งยังสามารถชี้แนะคุณได้"

"แบบนั้นคงไม่ได้ ฉันยังต้องยุ่งเรื่องในครอบครัวอีก"

กู้หยุนหลันส่ายหัวเอ่ยตอบ

ซินแสจางขมวดคิ้วเล็กน้อย ถ้าเป็นเมื่อก่อนพูดมาถึงขั้นนี้ ผู้หญิงทั่วไปล้วนจะต้องร้องขอที่จะเป็นศิษย์ในนาม

"ไม่มีทางทำให้เรื่องของคุณเสียเวลา กลายเป็นลูกศิษย์ในนามของฉัน คืนนี้ฉันก็สามารถถ่ายทอดวิชาลับให้คุณได้ หลังจากนั้นต่อไปคุณก็สามารถฝึกฝนอยู่ในบ้านได้"

ซินแสจางเอ่ยด้วยสายตาพราวระยับ