จักรพรรดิมังกร นิยาย บท 399

ยอดฝีมือทั้งห้าคนต่างไม่ใช่คู่ต่อสู้ของหลี่โม่ ไม่นานนักพวกเขาก็กลายเป็นเพียงร่างที่ไร้วิญญาณนอนกองอยู่บนพื้น หากรวมคนที่ถูกหลี่โม่เตะก้อนหินใส่จนตายไปด้วย ยอดฝีมือทั้งหกคนที่หมิงเต๋อจัดเตรียมไว้ตายไปหมดแล้ว

ส่วนหมิงเต๋อนั้นได้ย่องเข้าไปสถานที่ก่อสร้างก่อสร้างแล้วสร้างสถานการณ์ผีหลอกอยู่นอกโรงเก็บของ พวกคนงานที่อยู่เวรต่างหวาดกลัวกันจนหัวหด เมื่อเห็นว่าสร้างความหวาดกลัวไปได้ไม่น้อย เขาก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูพบว่าเวลาผ่านมาร่วมสิบห้านาทีแล้วนับตั้งแต่หลี่โม่เข้าไปที่ศูนย์กลางสถานที่ก่อสร้าง หมิงเต๋อคิดว่ายอดฝีมือที่เขาจัดหาไว้คงจัดการหลี่โม่ได้แล้ว เขาจึงกำจัดสิ่งของที่ทำให้คนตกใจกลัวออกไปและรีบตรงไปทางศูนย์กลางสถานที่ก่อสร้างเพื่อจัดฉากการตายของหลี่โม่

อย่างไรก็ตามเมื่อหมิงเต๋อไปถึงที่หมายเขาก็ต้องตกตะลึง เขาพบว่าทั้งหกคนนอนกระจัดกระจายกลายเป็นศพ ภาพที่เห็นเกือบเท่าวิญญาณของหมิงเต๋อออกจากร่าง

“เวรแล้ว!”

หมิงเต๋อสบถออกมาอย่างหยาบคาย เขาตกใจจนเข่าอ่อน เมื่อหมุนตัวกลับเตรียมจะหนีกลับพบว่าหลี่โม่ยืนมองเขาด้วยสายตาเย็นชา หมิงเต๋อขนลุกไปทั่วร่างและรีบถอยหลังทันที ทว่าเขากลับสะดุดกับศพที่พื้นจนเสียหลักล้มไปนอนอยู่บนกองศพ เมื่อหันไปเห็นใบหน้าซีดเซียวของร่างคนตาย หมิงเต๋อก็ตกใจจนร้องเสียงดัง

“อ๊ากกกกก!”

หลี่โม่หัวเราะพลางเดินไปเหยียบหน้าอกของหมิงเต๋อจนอีกฝ่ายต้องกลืนเสียงร้องลงท้อง

“ทั้งหมดนี่แกเป็นคนทำหรือ”

“ผะ ฉัน ปะ เปล่า ไม่ใช่ฉันนะ ไม่ใช่ฉันจริง ๆ ทั้งหมดเป็นแผนของซินแสจางฉันแค่รับคำสั่งจากเขาเท่านั้น”

หมิงเต๋อพูดอย่างตื่นตระหนก ปราศจากท่าทางเย่อหยิ่งในช่วงกลางวันโดยสิ้นเชิง

ในตอนนี้เมื่อคิดย้อนกลับไปถึงท่าทางหยิ่งผยองเมื่อกลางวันของตนเอง หัวใจของเขาอัดแน่นไปด้วยความเสียใจ เขารู้สึกว่าตนเองโง่มากที่มองไม่ออกว่าหลี่โม่เป็นถึงยอดฝีมือ

“ซินแสจาง? แล้วไอ้แก่จอมหลอกลวงนั่นมันคิดจะทำอะไรอีกล่ะ”

“ขะ เขาชอบภรรยาของคุณ คิดจะวางยาเพื่อหลอกเธอขึ้นเตียง ต่อไปก็จะหาโอกาสใส่ยาลงไปในน้ำ” เมื่อตกอยู่ภายใต้ความหวาดกลัว หมิงเต๋อพูดทุกสิ่งที่เขารู้ออกมาอย่างไม่ปิดบัง

นัยน์ตาหลี่โม่ฉายแววสังหารออกมาอย่างชัดเจน เมื่อมองตาหมิงเต๋อความเย็นชาก็แผ่ออกมามากขึ้น “แกอยู่ข้างเขามาตลอด น่าจะรู้ดีว่าเขาหลอกลวงคนอื่นอย่างไร”

“นะ นี่.. ฉันรู้ไม่มาก รู้แค่นิดเดียวเท่านั้น คุณต้องการทำลายเขาเหรอ? ฉันมีหลักฐานที่จะส่งให้คุณได้นะ ขอแค่คุณไว้ชีวิตฉันก็พอ”

ยอดฝีมือทั้งหกคนตายไปแล้ว หมิงเต๋อเองก็ไม่กล้าพนันว่าหลี่โม่จะไว้ชีวิตเขารึไม่ จึงพยายามคิดหาข้อเสนอที่จะทำให้หลี่โม่พึงพอใจมากที่สุด บางที่มันอาจจะทำให้เขามีโอกาสรอดมากขึ้นอีกนิด

“ถ้าแกยอมกลับตัวมาเป็นพยานเพื่อชี้ตัวซินแสจางว่าเป็นจอมลวงโลกล่ะก็ ฉันก็จะไว้ชีวิตแก”

หลี่โม่พูดด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง

หมิงเต๋อตกอยู่ในความเงียบ

กลับตัวเป็นพยานนั้นพูดง่าย ทว่าปัญหาใหญ่คือหลังจากเป็นพยานแล้วนี่สิ อยู่ในวงการเดิมนี้ไม่ได้ต่อไปแล้ว ต่อไปภายหลังจะจะถูกพวกคนที่เคารพนับถือในตัวซินแสจางไล่ฆ่า จะมองมุมใดก็ล้วนแต่ต้องตายอยู่ดี ขึ้นอยู่กับเวลาว่าช้าหรือเร็วเท่านั้น

“ยังคิดไม่ออกอีกเหรอ ความอดทนฉันมีจำกัดนะ” หลี่โม่พูดเสียงเย็นเยียบ

หมิงเต๋อตื่นตระหนกทันที เขาพยักหน้าตอบรับ “ได้ ทุกอย่างเป็นไปตามแผนของคุณ ฉันจะทำตามที่คุณสั่งทุกอย่าง”

“ลุกขึ้นแล้วกลับไปกับฉัน รอจนถึงห้องจัดเลี้ยง เห็นฉันขยิบตาเมื่อไรก็ลงมือทันที”

“ได้ ฉันจะรอจนว่าคุณจะขยิบตาแล้วจัดการทันที”

หลี่โม่พาหมิงเต๋อออกจากสถานที่ก่อสร้างก่อสร้างและขับรถไปที่โรงแรมทันที

กู้เจี้ยนเจียงก็ช่วยพูดกล่อม

กู้หยุนหลันลังเล เธอหันไปมองซินแสจางด้วยแววตาขอร้อง “รบกวนท่านรีบส่งลูกศิษย์ไปดูหน่อยเถอะ ช่วยชีวิตคนได้บุญยิ่งกว่าสร้างเจดีย์เจ็ดชั้นอีกเสียอีก”

"ไม่ต้องตกใจ ฉันจะจัดการทุกอย่างเอง"

ซินแสจางเหยียดมือขวาออก นิ้วหัวแม่มือเริ่มขยับอีกครั้ง ผ่านไปครู่หนึ่งสีหน้าของเขาก็เปลี่ยนเป็นตกใจ “โธ่เอ๋ย! ไม่ดีแล้ว ปีนี้หลี่โม่ดวงชง มิหนำซ้ำช่วงนี้ยังมีชะตาถึงฆาต เกรงว่าอาจจะเคราะห์หายนะในวันนี้คงผ่านพ้นไปไม่ได้แล้ว ตอนนี้คงกลายเป็นศพไปแล้วล่ะ”

หลังจากที่ซินแสจางพูดจบ ก็เกิดความเงียบขึ้นในห้องจัดเลี้ยง

กู้หยุนหลันรู้สึกว่าร่างกายของเธออ่อนยวบจนทรุดตัวนั่งลงบนเก้าอี้ ในหัวคิดอะไรไม่ออก

“ปะ...เป็นไปไม่ได้ หลี่โม่จะตายได้อย่างไร คุณอย่ามาพูดมั่ว ๆ นะ”

ซินแสจางส่ายหน้าและพูดอย่างเคร่งขรึม: "ฉันเปล่า ถ้าคุณไม่เชื่อ ฉันจะส่งลูกศิษย์ไปตรวจสอบที่จุดเกิดเหตุ หรือไม่พวกคุณก็ให้คนงานเฝ้ายามไปตรวจดูก็ได้ ตรงศูนย์กลางสถานที่ก่อสร้างต้องมีศพของหลี่โม่อยู่แน่นอน”

กู้เจี้ยนกั๋วเลิกคิ้วพลางหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมา "ฉันจะสั่งให้คนงานไปดู ถ้ายังหายใจอยู่ อย่างน้อยจะได้ส่งกู้ภัยไปช่วยได้ทัน"

จากนั้นกู้เจี้ยนกั๋วก็โทรศัพท์ไปที่สถานที่ก่อสร้างก่อสร้างและสั่งให้คนงานเฝ้ายามตรวจสอบที่ศูนย์กลางสถานที่ก่อสร้าง

แม้ว่าคนงานหลายคนจะไม่เต็มใจ แต่เพราะรางวัลราคาดีที่กู้เจี้ยนกั๋วให้สัญญาไว้ พวกเขาจึงกัดฟันเกาะกลุ่มเข้าไปตรวจสอบ ไม่นานโทรศัพท์มือถือของกู้เจี้ยนกั๋วก็ดังขึ้น เขารับโทรศัพท์พร้อมรอยยิ้มและกดเปิดลำโพง

“ยะ แย่แล้วครับ! มะ มีคนตายตั้งหกคน!”