เมื่อเห็นกู้ชิงหลินร้องไห้และรีบวิ่งออกไป ในใจสวีอวิ๋นอวิ๋นก็กังวลมาก สายตาที่มองไปที่หลี่โม่ยังไงก็ไม่ถูก
ทั้งหมดนี้เป็นภาพลวงตาหรือไม่?
ทำไมจู่ๆไอ้ขยะหลี่โม่ถึงเก่งขึ้นมาล่ะ นี่ต่างจากที่คิดไว้อย่างสิ้นเชิง!
สวีอวิ๋นอวิ๋นตกตะลึง สิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อกี้ทำให้เธอตกใจมาก
คนรวยที่มุมดูจำนวนมากก็รีบเข้ามาทักทายหลี่โม่ ไม่ว่าจะเกี่ยวข้องกับหลี่โม่หรือไม่ก็ตาม ก็ต้องแสกนหน้าเพื่อทำความรู้จัก ต่อไปถ้าได้พบหลี่โม่ก็จะได้สามารถพูดถึงได้
“คุณหลี่ ผมชื่อเฉินเซี่ยงหนาน จากตระกูลเฉิน โชคดีมากที่ได้พบคุณ ว่างๆมานั่งดื่มด้วยกัน”
“ผมชื่อจางเทียนซิง จากตระกูลจาง ผมกับพี่ฉิงเป็นเพื่อนสนิท ต่อไปคุณหลี่ก็จะเป็นเพื่อนของเรา คุณหลี่โปรดนั่งลงและมาคุยกับเราเถอะ”
หลี่โม่ขมวดคิ้วเล็กน้อย ไม่มีอารมณ์มาสนใจคุณชายหนุ่มร่ำรวยที่เข้ามา ดึงกู้หยุนหลันและเดินไปที่ที่เงียบ
คุณชายร่ำรวยที่กระตือรือร้นแต่ได้รับความเย็นชากลับ และสีหน้าท่าทางของพวกเขาก็ดูน่าเกลียดมากขึ้นเล็กน้อย
“นี่ คนอะไรเนี่ย? เรารีบไปประจบสอพลอเช่นนี้ ไม่ไว้หน้าพวกเราเลย เห็นเราเป็นคนไม่สถานะเหรอ”
“พี่ฉิงไอ้เด็กคนนี้มาจากไหน เป็นใครกัน ทำไมคุณถึงบอกว่าตนเองเป็นหมารับใช้ของพวกเขา หน้าของตระกูลฉิงก็ไม่เอาแล้วเหรอ”
“ไอ่ฉิง สิ่งที่คุณทำในครั้งนี้มันเกินไปหน่อยนะ เพื่อเอาใจเขา กลับมาทุบตีน้องชายของตนเอง เกรงว่ามันจะยากสำหรับคุณที่จะให้คำอธิบายกับลุงสองและลุงสามของคุณเมื่อคุณกลับไป"
เมื่อเห็นการจากไปของหลี่โม่ ชายหนุ่มรวยต่างก็รุมล้อมฉิงจี้เย่ โดยต้องการทราบข่าวที่เป็นประโยชน์จากปากของฉิงจี้เย่
ฉิงจี้เย่พูดด้วยใบหน้าที่เย็นชา “ดูแลปากของพวกคุณให้ดี ถ้าคำไม่เคารพคุณหลี่หลุดออกมาจากปากของใคร อย่าโทษผมฉิงจี้เย่ที่ไม่ไว้หน้าและเห็นแก่ความสัมพันธ์ในอดีตนะ”
“แม่ง ไอ้ฉิงคุณไม่มีไข้ใช่ไหม เพื่อนเหล่านี้คุณจำไม่ได้แล้วหรือ? นามสกุลหลี่เป็นพ่อของคุณเหรอ” ชายหนุ่มผู้มั่งคั่งไม่พอใจกับสิ่งที่ฉิง้จีเย่พูด
“ถ้าคุณหลี่เต็มใจเป็นพ่อของผม ผมก็จะเรียกเขาว่าพ่ออย่างเชื่อฟัง น่าเสียดายที่เขาไม่สนใจจะมีลูกแบบผม ดังนั้นผมเลยเป็นได้แค่หมารับใช้ ผมจะไม่พูดอะไรมากอีก ผมฉิงจี้เย่จะทิ้งคำพูดไว้ที่นี่ หากเห็นผมเป็นเพื่อน ก็ปฏิบัติต่อคุณหลี่ด้วยความเคารพ”
คำพูดของฉิงจี้เย่ ทำให้ชายหนุ่มร่ำรวยเงียบลง
พวกเขามองไปที่ฉิงจี้เย่ด้วยความสงสัย โดยรู้ว่าฉิงจี้เย่จริงจังกับสิ่งที่เขาพูด
"ฮ่าฮ่า โอเค ถ้าคุณยอมเป็นหมารับใช้ ก็ไปเป็นหมารับใช้ดีๆ กูจะไปดื่มเหล้าละ"
“ไอ้ฉิง เกรงว่าชื่อเสียงของคุณจะแย่ในอนาคต ช่างเถอะ คุณอยากทำยังไงก็เรื่องของคุณ เราจะไม่พูดมากละ”
“คนอะไรก็มี แม้ว่าเขาจะเป็นราชาแห่งสวรรค์ลงมายังโลก ก็ไม่คู่ควรไปเป็นหมารับใช้นิ พี่ฉิง อย่าถูกบังตา”
กลุ่มชายหนุ่มร่ำรวยบ่นสองสามคำและแยกย้ายกันไป บางครั้งรู้สึกว่าการกระทำของฉิงจี้เย่เกินจริงและมากเกินไป
ทุกคนเป็นคุณชายที่ตระกูลมีทรัพย์สินมากมาย และพวกเขาสามารถใช้ชีวิตอย่างสบายด้วยเงินที่ฟุ่มเฟือย แม้ว่าพวกเขาจะประจบ แต่ก็ต้องมีขอบเขตจึงจะถูก
ไม่สำคัญหรอกว่าถ้าคุณแกล้งทำเป็นหมาหัวเน่าลับหลัง แต่ในที่สาธารณะก็ควรรักษาหน้าของตนเองหน่อย แต่ฉิงจี้เย่นั้นไร้ยางอายอย่างสมบูรณ์ ทำให้ชายหนุ่มร่ำรวยจากในเมืองรู้สึกว่าพวกเขาเสียหน้า
การแสดงออกบนใบหน้าของฉิงจี้เย่เริ่มเย็นชาและเย่อหยิ่ง เขามองไปที่ชายหนุ่มร่ำรวยเหล่านั้นที่หายตัวไปด้วยสายตาที่ดูถูกเหยียดหยาม
ไอ้พวกขยะโง่เขลา ก็แค่คู่ควรกับการกินๆนอนๆแล้วรอวันตาย มีเพียงพวกคุณเห็นความเก่งกาจของคุณหลี่ พวกคุณจึงจะรู้สึกเสียใจภายหลังที่ไม่ได้เป็นหมารับไช้ของคุณหลี่
ฉิงจี้เย่คิดอย่างได้ใจ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิมังกร
อ่านมาถึงตอน 263 เน่าสนิท ไอ้คนเขียนก็ช่างมีความอดทน มีแต่เรื่องดูถูกโง่ๆ หลายร้อยรอบ วนอยู่อย่างนั้น กุก็ทนอ่านอยู่ได้...
อ่านสนุกมากเลยครับ...