จักรพรรดิมังกร นิยาย บท 431

ภายในห้องทำงานของกู้เจี้ยนกั๋ว กู้ชิงหลินนั่งอยู่ตรงข้ามกู้เจี้ยนกั๋วกับกู้เจี้ยนเจียงอย่างไร้อารมณ์ เธอเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นในงานเลี้ยงที่โรงเหล้าเมื่อคืนให้ทั้งสองฟัง

หลังจากที่ฟังกู้ชิงหลินเล่าจบ สีหน้าของกู้เจี้ยนกั๋วกับกู้เจี้ยนเจียงไม่สู้ดีราวกับคนใกล้ชิดเสียชีวิตอย่างไรอย่างนั้น

“ทำไมหลี่โม่ถึงเก่งขนาดนั้น คนที่ติดตามคุณชายสามหลินมีแต่พวกโหดเหี้ยม ทำไมหลี่โม่ถึงจัดการได้อย่างง่ายดาย”

กู้เจี้ยนกั๋วคิดยังไงก็คิดไม่ออก เขาเอาแต่คิด แต่ยังไงก็หาเหตุผลมาอธิบายไม่ได้

“ชิงหลิน เธอคิดว่าเรื่องนี้เป็นยังไง”

กู้เจี้ยนเจียงเอ่ยถาม

กู้ชิงหลินหลุบตาลงแล้วพูดว่า “ฉิงจี้เย่คุณชายใหญ่ของตระกูลฉิง เรียกตัวเองว่าสุนัขรับใช้ของหลี่โม่ ฉันว่าคำพูดของฉิงจี้เย่บอกอะไรได้หลายอย่าง หลี่โม่ไม่ได้เป็นสวะ เขาแค่แสร้งทำมันออกมาเท่านั้น”

คำพูดของกู้ชิงหลินเหมือนฟ้าผ่าลงมากลางหัวกู้เจี้ยนกั๋วกับกู้เจี้ยนเจียง

เมื่อคิดถึงคำพูดของกู้ชิงหลิน กู้เจี้ยนกั๋วกับกู้เจี้ยนเจียงไม่อยากเชื่อความจริงที่ว่าหลี่โม่ไม่ใช่คนธรรมดา

“เป็นไปได้ยังไง มันก็แค่สวะที่คนรู้กันไปทั่ว! มันจะแสร้งทำได้ยังไง มันต้องมีสาเหตุอื่นแน่นอน ไม่แน่คุณชายสามหลินกับหลี่โม่อาจจะแสดงละครตบตาก็ได้”

“คุณลุงอย่าหลอกตัวเองและคนอื่นเลย เรื่องของผู้นำตระกูลซูแห่งเมืองเอกก่อนหน้านี้ เรื่องของคนเมืองจินไห่มาสำนึกผิดกับหลี่โม่ คุณลุงว่ายังไงคะ บวกกับเรื่องที่โรงเหล้าเมื่อคืน มันบอกอะไรได้หลายอย่างแล้วนะคะ”

กู้ชิงหลินพูดเรื่องก่อนหน้านี้ขึ้นมา กู้เจี้ยนกั๋วหลับตาครุ่นคิด ยิ่งคิดก็ยิ่งตกใจ

ถึงจะมีเรื่องเมื่อก่อน ในใจของกู้เจี้ยนกั๋วก็ยังไม่ยอมรับว่าหลี่โม่เป็นผู้แข็งแกร่ง

“หรือว่ามันจะใช้อำนาจของผู้อื่นมาข่มเหง เรื่องพวกนั้นเป็นเรื่องที่มันสร้างขึ้นมา ฉันไปถามกู้เจี้ยนหมินมาแล้ว พวกเขาบอกว่าเฉียนฝูคอยช่วยหลี่โม่อยู่”

กู้เจี้ยนกั๋วพูดด้วยเสียงแหบพร่า

“เหอะๆ ถึงเฉียนฝูจะช่วยหลี่โม่ แต่การที่เฉียนฝูช่วยหลี่โม่ ก็เป็นการบอกอะไรหลายอย่างแล้ว”

กู้ชิงหลินยืนขึ้น เธอพูดด้วยสีหน้าเย็นชา “คุณลุง ฉันรู้ว่าคุณลุงคาใจเรื่องที่ลูกชายโดนหลี่โม่ทำร้ายจนบาดเจ็บ แต่คุณลุงช่วยมองปัญหาอย่างมีสติด้วย”

กู้ชิงหลินหันหลังจะเดินออกไป กู้เจี้ยนเจียงรั้งเธอเอาไว้ “อย่าเพิ่งไป ความเห็นของเธอใช่ว่าจะไม่ถูกต้อง ยังไงก็ต้องจัดการหลี่โม่ เธออย่าบอกนะว่าจะไม่ทำอะไรหลี่โม่แล้ว”

หลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง ความคิดเกิดขึ้นในใจของกู้ชิงหลิน เธอกลอกตาไปมาแล้วพูดว่า “ฉันว่าพ่อกับคุณลุงพุ่งเป้าไปที่หลี่โม่ต่อเถอะ ส่วนฉันจะเอนเอียงไปทางหลี่โม่ จะสร้างความสัมพันธ์ที่ดีกับเขา แบบนี้จะได้เป็นการรู้เขารู้เรา ต่อไปเราจะได้จัดการหลี่โม่ได้ทุกทาง!”

กู้ชิงหลินคิดว่าการที่จะเข้าใกล้หลี่โม่ไม่ใช่เรื่องง่าย ต้องมีคนนอกคอยช่วยเหลือ ถึงจะเข้าไปในใจของหลี่โม่ได้ พอดีกับการที่ให้คนในบ้านพุ่งเป้าไปที่หลี่โม่ ส่วนเธอจะเอนเอียงไปทางเขา ไม่แน่หลี่โม่อาจจะยอมรับเธอก็ได้

กู้เจี้ยนกั๋วจุดบุหรี่สูบ เขาหรี่ตามองกลุ่มควันแล้วพูดว่า “เป็นความคิดที่ดี พวกเราจะพยายามช่วยเธอให้เข้าใกล้หลี่โม่”

“คุณลุงฉลาดปราดเปรื่อง ฉันจะทำให้เต็มที่ ถ้ารู้ว่าทำไมหลี่โม่ถึงเก่งขึ้นเร็วขนาดนี้ ไม่แน่เราอาจจะสามารถจัดการเขาได้ง่ายขึ้น”

กู้ชิงหลินพูดอย่างตื่นเต้น

“อืม งั้นเอาอย่างนี้แล้วกัน ต่อไปพวกเราจะเล่นบทโหด ส่วนเธอเล่นบทแม่พระ”

กู้เจี้ยนกั๋วตัดสินใจทำเช่นนี้ ทั้งสามคนสุมหัวปรึกษากัน

หลี่โม่ กู้หยุนหลันและเฉินเสี่ยวถงขึ้นรถ หลี่โม่ได้รับรายงานจากลูกน้องของฉิงจี้เย่ตั้งแต่เช้าตรู่ว่าฉิงจี้เย่ฟื้นแล้ว

เมื่อวานหลี่โม่พอใจกับการแสดงออกของฉิงจี้เย่มาก ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจไปหาฉิงจี้เย่ที่โรงพยาบาล นอกจากนั้นยังให้เฉินเสี่ยวถงไปหาลุงฝูด้วย