จักรพรรดิมังกร นิยาย บท 512

ชายวัยกลางคนร่างอ้วนฉุตกตะลึงในเงินเดิมพันของคางเหวินซิงจริง ๆ นั่นเงินสองพันล้านเชียวนะ! ไม่ใช่สองล้าน สองพันล้านนะ!

สถานการณ์ในตอนนี้ เดิมพันฝ่ายหลี่โม่ชนะด้วยเงินสองพันล้าน ต้องเป็นคนบ้าแน่นอนที่ทำเรื่องอย่างนี้ได้

แต่คนที่อยู่ตรงหน้าท่านนี้ กลับพูดออกมาว่าจะเดิมพันสองพันล้าน ใช้เงินเป็นเบี้ยจริง ๆ

คางเหวินซิงชายตาดูชายวัยกลางคนร่างอ้วนฉุ แล้วพูดว่า: “ผมจะเดิมพันเท่าไหร่ เกี่ยวอะไรกับคุณล่ะ ?”

“ฮ่า ฮ่า ผมทนไม่ได้ที่จะเห็นเงินของคุณสูญเปล่า หากคุณมีเงินมาก มิสู้เอาเงินเดิมพันสองพันล้านแทงกับผมก็ได้นะ ยังไงเสียคุณก็ไม่ชนะอยู่แล้ว แทนที่จะให้เจ้ามือการพนันได้ผลประโยชน์ มิสู้ให้ผมได้ผลประโยชน์ไม่ดีกว่าเหรอ”

ชายวัยกลางคนร่างอ้วนฉุคิดว่าเป็นเรื่องที่ไม่เลว

“ให้คุณได้ผลประโยชน์เหรอ? ถือสิทธิ์อะไร? ผมวางเงินเดิมพันสองพันล้านกับคุณ อัตราการต่อรอง 1ต่อ16 คุณจ่ายไหวเหรอ?”

“แน่นอนว่าผมไม่สามารถจ่ายสามแสนสองพันล้านได้ แต่หลี่โม่เขาไม่มีทางจะชนะได้หรอก”

ชายวัยกลางคนร่างอ้วนฉุพูดอย่างมั่นใจ

“อาจารย์ผมต้องชนะแน่นอน ไม่เชื่อคุณคอยดูให้ดีแล้วกัน”

คางเหวินซิงพูดจบก็หยิบบัตรธนาคารออกมา เพื่อให้พนักงานรูดเงินเดิมพัน

ชายวัยกลางคนร่างอ้วนฉุตกตะลึงไปพักใหญ่ รอจนคางเหวินซิงจ่ายเงินเดิมพันเสร็จ ชายวัยกลางคนร่างอ้วนฉุเขยิบเข้าไปนั่งข้าง ๆคางเหวินซิง

“เฮ้ หลี่โม่เป็นอาจารย์คุณเหรอ? ในสนามประลองครั้งก่อนเดิมพันหลี่โม่ชนะ แล้วได้เงินเดิมพันไปพันล้านเป็นคุณใช่ไหม!”

มองเห็นแววตาแปลกใจของชายวัยกลางคนร่างอ้วนฉุ ในใจของคางเหวินซิงเต็มเปี่ยมไปด้วยความภาคภูมิใจ

“ฮ่า ฮ่า เป็นผมเอง ครั้งนี้ก็ชนะเหมือนเดิม คุณคอยดูให้ดีเถอะ”

ชายวัยกลางคนร่างอ้วนฉุ หัวเราะคำโตถึงสองครั้ง: “ฮ่า ฮ่า พ่อหนุ่ม มักเชื่อมั่นอะไรง่าย ๆ เดินอยู่ริมแม่น้ำรองเท้าจะไม่เปียกได้เหรอ? คราวที่แล้วนับว่าหลี่โม่โชคดี แต่ครั้งนี้ไม่เหมือนกัน คางเฝยเอ่อลงสนามอย่างเหนือชั้น คุณไม่เห็นเหรอ?”

“เห็นแล้ว แต่ว่าเขายังคงไม่ใช่คู่ต่อสู้ของอาจารย์ผมอยู่ดี”

คางเหวินซิงพูดย้ำอย่างหนักแน่น

“งั้นคอยดูเถอะ คุณไม่มีทางชนะเงินพนันสามแสนสองพันล้านแน่นอน ไม่เชื่อก็คอยดูแล้วกัน”

ชายวัยกลางคนร่างอ้วนฉุเก็บความอิจฉาริษยาไว้ในใจ สาปแช่งให้หลี่โม่พ่ายแพ้อยู่ในใจ

คางเหวินซิงยิ้มมุมปาก เก็บความสงบนิ่งในใจ มองไปบนเวทีประลอง

บนเวทีประลอง ผู้ดำเนินรายการลงจากเวทีอย่างรวดเร็ว เหลือเพียงหลี่โม่และคางเฝยเอ่อสองคน

คางเฝยเอ่อวอร์มอัพร่างกายเล็กน้อย เสียงกระดูกส่วนคอดังกร๊อบแกรบ ดังสนั่นราวกับเสียงฟ้าร้อง ทำให้คนทั่งทั้งสนามต่างได้ยินอย่างชัดเจน

“พ่อหนุ่ม ได้ยินว่าสองวันมานี้แกหยิ่งผยองมากนะ วันนี้เป็นวันตายของแกแล้ว “

คางเฝยเอ่อพูดด้วยสีหน้าถมึงทึงดุดัน

“คนที่ตายเป็นแกมากกว่า เข้ามาสิ “

หลี่โม่กวักมือเรียกให้เข้ามา

“รนหาที่ตาย!”

คางเฝยเอ่อเดือดดาลอย่างมาก แผดเสียงพุ่งเข้าใส่หลี่โม่ทันที

หลี่โม่หรี่ตาเล็กน้อย ความเร็วที่พุ่งเข้ามาของคางเฝยเอ่อ ทำให้หลี่โม่ประหลาดใจอยู่บ้าง

คางเฝยเอ่อไม่ควรมีความเร็วขนาดนี้ หรือจะพูดว่าความเร็วนี้ไม่ใช่ความเร็วของคางเฝยเอ่อก่อนหน้านี้แน่นอน

ชั่วพริบตาหลี่โม่ก็เข้าใจในทันที คางเฝยเอ่อต้องใช้ยาประเภทที่เสริมความแข็งแกร่ง ไม่งั้นเขาคงไม่เปลี่ยนไปเหมือนเช่นตอนนี้

คางเฝยเอ่อมองหลี่โม่ด้วยแววตาเหยียดหยาม รู้สึกว่าหลี่โม่กำลังตกตะลึงในความเร็วของตนเอง