จางเต๋ออู่ เปิดกล่องสีเงิน ขณะที่เปิดกล่องในวินาทีนั้น ควันหนาทึบสีขาวลอยขึ้นมา
จากนั้นก็มีเกล็ดน้ำแข็งส่องแสงสว่างเกาะบนพื้นผิวของกล่อง
ควันสีขาวนั้นก็คือไนโตรเจนเหลว ภายในกล่องก็คือยาเสริมความแข็งแกร่ง ซึ่งต้องใช้ไนโตรเจนเหลวเก็บรักษาในอุณหภูมิต่ำเป็นพิเศษ
จางเต๋ออู่ ใส่ถุงมือหนาเป็นพิเศษ ล้วงเข้าไป หยิบขวดยาเล็ก ๆ ในกล่องออกมา
“ยาของพวกเราไม่จำเป็นต้องฉีด เพียงแค่รับประทานก็ได้แล้ว รสชาติเปรี้ยว ๆ หวาน ๆไม่เลวทีเดียว”
“ฟังดูไม่เลวเลยนะ งั้นให้ผมลองชิมหน่อยสิ”
คางเฝยเอ่อ แลบลิ้นแพลบ ๆ เลียริมฝีปากเบา ๆ มองดูแล้วเหมือนกับคิงคองตัวโตสีดำ
จางเต๋ออู่ตรวจวัดอุณหภูมิบนขวดยานั้น
ขณะที่อุณหภูมิขึ้นถึงศูนย์องศา จางเต๋ออู่จึงเปิดขวดยา ส่งยาให้กับคางเฝยเอ่อ
คางเฝยเอ่อ รับขวดยานั้นแล้ว เงยหน้าขึ้น ยกขวดยาขึ้นมาดื่มลงท้องในทันที
“เสร็จแล้ว คุณสามารถนอนพักผ่อน ให้ยาค่อย ๆ ออกฤทธิ์ในร่างกาย รอจนถึงเวลาที่คุณจะลงสนาม ฤทธิ์ยาก็จะออกฤทธิ์ไปถึงจุดสูงสุดพอดี ในเวลานั้นไม่มีอะไรที่จะแข็งแกร่งไปกว่าคุณอีกแล้ว”
จางเต๋ออู่ พูดด้วยน้ำเสียงอวดดี
“โอเค”
คางเฝยเอ่อ พูดจบเอนตัวลงนอน หลับตาเพื่องีบหลับสักครู่
แคลตี้ มองดูจางเต๋ออู่แล้วพูดว่า: “ต้องให้พวกเรารออยู่ที่นี่หรือไม่?”
“ดีที่สุดควรรอสักครู่เถอะ ถ้าหากมีปัญหาอะไร ฉันจะได้แก้ไขได้ทันเวลา”
“Ok งั้นรอสักหน่อยก็ดี”
แคลตี้และจางเต๋ออู่นั่งลง ทั้งสองต่างก็หยิบเอาโทรศัพท์มือถือออกมาเล่นฆ่าเวลา เพื่อรอให้ถึงเวลาการแข่งขัน
เวลาผ่านไปนาทีแล้วนาทีเล่า วินาทีแล้ววินาทีเล่า เกมการต่อสู้ผ่านไปเกมแล้วเกมเล่า ในที่สุดการแข่งขันรอบชิงชนะเลิศได้เริ่มต้นขึ้น
จางเต๋ออู่ยื่นมือออกไป ผลักคางเฝยเอ่อที่กำลังหลับสนิท
คางเฝยเอ่อค่อย ๆ ลืมตา แววตาพร่ามัวเล็กน้อย: “อืม? การแข่งขันของผมเริ่มต้นแล้วใช่มั้ย?”
“ใช่ เชิญคุณนั่งลงก่อน เคลื่อนไหวให้ช้าลงสักหน่อย อย่าพยายามออกแรงนะ”
จางเต๋ออู่พูดเตือน
แววตาคางเฝยเอ่อ แสดงถึงความสงสัย จากนั้นก็ลุกขึ้นนั่งบนเตียงตามปกติ
เตียงนอนเดี่ยวทำจากเหล็ก มีเสียงดังเอี๊ยดในทันที ขณะที่คางเฝยเอ่อนั่งลง
เมื่อคางเฝยเอ่อใช้มือทั้งสองจับที่ขอบเตียง แผ่นเหล็กที่ขอบเตียงก็ยุบลง
สังเกตุเห็นมีบางอย่างผิดปกติ เดิมคางเฝยเอ่อคิดที่จะใช้แรงประคองตัวให้สมดุล แต่เพียงแค่ใช้แรงเล็กน้อยเตียงนอนเดี่ยวทำจากเหล็กทั้งหลัง ก็พังทลาย
คางเฝยเอ่อนั่งอยู่ในหลุมขนาดใหญ่บนพื้น มองจางเต๋ออู่ด้วยใบหน้าตกตะลึง
“โอ้พระเจ้า นี่ผมเป็นอะไร? ผมก็ไม่ได้ใช้แรงสักเท่าไรเลยนะ”
“ฮ่า ฮ่า ฮ่า นี่เป็นฤทธิ์ยาเสริมความแข็งแกร่งของพวกเรา ตอนนี้คุณยังไม่คุ้นเคยกับการใช้พลัง คุณค่อย ๆ ใช้แรง
กำหมัดเพื่อสัมผัสถึงพละกำลังของตัวเองก่อน แล้วสัมผัสกำลังที่แขน จากนั้นค่อย ๆ ควบคุมกำลังหนักเบาของตัวเอง ฝึกฝนให้คุ้นเคย”
คางเฝยเอ่อทำตามคำแนะนำของจางเต๋ออู่ ค่อย ๆ ใช้พลังของตัวเองให้คุ้นเคย
แคลตี้มองดูอยู่ด้านข้างด้วยความตะลึงงัน ร้องอุทานด้วยความประหลาดใจไม่หยุด
“มหัศจรรย์จริง ๆ ยาเสริมความแข็งแกร่งของพวกคุณ เป็นสูตรยาที่ขโมยมาจากเทพเจ้าไหนเหรอ?”
“ฮ่า ฮ่า มีเทพเจ้าจริง ๆด้วยเหรอ? ฉันไม่เชื่อ ดังนั้นยาของพวกเราไม่เกี่ยวข้องอะไรกับเทพเจ้าแน่นอน”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิมังกร
อ่านมาถึงตอน 263 เน่าสนิท ไอ้คนเขียนก็ช่างมีความอดทน มีแต่เรื่องดูถูกโง่ๆ หลายร้อยรอบ วนอยู่อย่างนั้น กุก็ทนอ่านอยู่ได้...
อ่านสนุกมากเลยครับ...