จักรพรรดิมังกร นิยาย บท 525

ใต้ดินชั้นสองของอาคารหงเทียน

หลี่โม่จับทอมป์สัน และพาเฉินเสี่ยวถงกับคางเหวินซิงมาถึงที่นี่ โดยมีลูกน้องของฉู่จงเทียนรออยู่ที่นี่ตั้งนานแล้ว

เมื่อเห็นหลี่โม่มาถึง ลูกน้องของฉู่จงเทียนรีบโค้งตัวและพูดว่า “สวัสดีครับคุณหลี่”

“ไอ้ฉู่ บอกพวกนายแล้วใช่ไหม”

“ท่านเทียนบอกพวกเราแล้วครับ เขาบอกว่าคุณจะขังคนสำคัญ เชิญข้างในเลยครับ ท่านเทียนกำลังจัดห้องขังเพดาน พื้นและกำแพงข้างในถูกติดตั้งด้วยแผ่นเหล็ก แค่จับคนขังเข้าไปก็เหมือนกับตู้เซฟที่หนาแน่นเลยล่ะครับ”

ลูกน้องแนะนำพลางพาหลี่โม่และคนอื่นเข้าไปข้างใน

หลังจากที่เดินเลี้ยวไปเลี้ยวมา ลูกน้องเดินมาถึงประตูที่เหมือนประตูตู้นิรภัยขนาดใหญ่ที่ทำจากโลหะ

“นี่คือประตูที่ควบคุมด้วยรหัสล็อก และต้องสแกนม่านตา ท่านเทียนใช้เงินจำนวนมาก สร้างที่นี่ขึ้นมา”

“เข้าท่าดีนี่ รีบเปิดประตูเถอะ” หลี่โม่พูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบ

“เดี๋ยวผมจะเปิดประตูครับ รอสักครู่นะครับคุณหลี่”

ลูกน้องกดรหัสและสแกนม่านตา หลังจากเสร็จเรียบร้อย ประตูเหล็กบานใหญ่จึงค่อยๆ เปิดออก

ข้างในเป็นห้องขนาดประมาณ 20 ตารางเมตร กำแพงภายในห้องเป็นเหล็ก ตรงกลางห้องมีเก้าอี้เหล็กประมาณสองสามตัว ขาเก้าอี้เชื่อมกับพื้นเหล็ก

ลูกน้องเดินเข้าไปหยิบกุญแจมือและโซ่ตรวนออกมา เขายิ้มและมองทอมป์สัน

“มัดเขาไว้กับเก้าอี้ เขาจะได้หนีไปไหนไม่ได้ เรียกได้ว่าอุปกรณ์รักษาความปลอดภัยของเราแน่นหนากว่าคุกของพวกสายตรวจอีก ขอแค่ขังเขาไว้ในนี้ เขาก็กลายเป็นแมลงวันที่ไม่สามารถบินออกไปได้”

หลี่โม่พยักหน้าอย่างพอใจ เขาผลักทอมป์สันเข้าไปข้างใน

ทอมป์สันก้มหน้าไม่พูดอะไร ราวกับว่ายอมรับในโชคชะตาของตัวเอง

“เดินไปนั่งสิ จะให้ฉันเชิญไปนั่งหรือไง”

หลี่โม่ยิ้มแล้วเอ่ยขึ้น

“นายจะทำกับฉันแบบนี้ไม่ได้นะ นายต้องให้อิสระกับฉัน ถึงนายจะไม่ปล่อยฉันไป แต่นายก็ไม่ควรมาจำกัดอิสรภาพของฉันแบบนี้!”

ทอมป์สันยื่นมือออกมา สีหน้าของเขาเต็มไปด้วยความเศร้า

“แกเลือกเอาเองว่าจะไปนั่งเอง หรือจะโดนหักแขนหักขา”

หลี่โม่พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา

ทอมป์สันอึ้งไป หลังจากที่เขาครุ่นคิด เขาจึงยอมเดินไปที่เก้าอี้อย่างว่าง่าย

เมื่อทอมป์สันมานั่งบนเก้าอี้ ลูกน้องของฉู่จงเทียนนำกุญแจมือและโซ่ตรวนมามัดทอมป์สันไว้กับเก้าอี้

ทอมป์สันกัดฟันกรอด เขารู้สึกว่าตัวเองซวยมากที่ต้องเจอเรื่องซวยๆ แบบนี้

ถ้านั่งเครื่องบินกลับไปตั้งแต่ตอนนั้นก็จบแล้ว!

เสียดายที่ต้องมาเสียใจภายหลัง!

ถ้าสามารถย้อนกลับไปแก้ไขได้ ทอมป์สันจะกลับไปแก้ไขทุกอย่าง ไม่งั้นคงจะไม่สามารถบรรเทาความเสียใจในตอนนี้ได้

หลี่โม่หยิบมือถือออกมาส่งข้อความบอกให้ผู้คุ้มกันของสำนักหลงเหมิน ที่คอยคุ้มกันเขาอย่างเงียบๆ แบ่งทีมออกมาเฝ้าทอมป์สัน

หลี่โม่ไม่ไว้ใจฝีมือลูกน้องของฉู่จงเทียนแม้แต่น้อย