“ไอ้เวรเอ๊ย นายจะให้ฉันรายงานบอสใหญ่ยังไง!”
ไมค์ตวาดออกมา
“ไมค์ นายควรจะสนใจความปลอดภัยของชีวิตฉันก่อนสิ ขอแค่นายช่วยฉันออกไป ฉันจะบอกบอสใหญ่เอง ฉันจะรับผิดชอบทุกอย่างเอง! ฉันจะแบกรับเรื่องทั้งหมดเอง!”
ไมค์เงียบไปครู่หนึ่ง จากนั้นจึงพูดด้วยเสียงทุ้มว่า “นายจะรับผิดชอบอะไรได้ ฉันจะรายงานให้เบื้องบนได้รับรู้ สำหรับเรื่องที่จะแลกลูกชายของฉู่จงเทียนกับนาย ฉันไม่สามารถตัดสินใจได้ ตอนนี้นายอธิษฐานต่อพระเจ้าเถอะ หวังว่าพระองค์จะช่วยนาย!”
ไมค์พูดจบก็ตัดสายทันที
ไมค์เอามือทั้งสองข้างทึ้งหัวตัวเอง สีหน้าของเขาเต็มไปด้วยความเจ็บปวด
ภารกิจล้มเหลว เขาก็ต้องแบกรับความรับผิดชอบอย่างใหญ่หลวง มันเป็นเรื่องที่ไมค์ไม่สามารถรับผิดชอบได้
เขาสบถในใจ จากนั้นจึงลุกขึ้นยืนและเดินออกจากห้องทำงาน
ไม่นานเขามาถึงหน้าห้องทำงานของบอสใหญ่ เลขาแสนสวยนั่งอยู่หลังเคาน์เตอร์ เธอมองไมค์ด้วยสายตาเย็นชา
“บอสไม่อยู่”
“ฉันมีเรื่องสำคัญต้องพบบอส เธอช่วยติดต่อบอสให้หน่อย”
ไมค์พูดอย่างเอาแต่ใจ
“บอสไปร่วมงานประชุมสำคัญ ตอนนี้มีเพียงทอมที่เป็นผู้ช่วยของเขาอยู่ นายเจอทอมได้เท่านั้น”
“ได้ เจอทอมก็ได้”
เลขาหยิบโทรศัพท์บนโต๊ะขึ้นมา จากนั้นจึงกดเบอร์ภายใน เธอพูดเบาๆ สองสามประโยค และส่งสัญญาณให้ไมค์เข้าไปได้
“นายเข้าไปได้แล้ว”
“ขอบคุณมาก”
เลขากดปุ่มบนโต๊ะ ประตูโลหะขนาดใหญ่ที่อยู่เยื้องออกไป ถูกเปิดออกช้าๆ
ไมค์รีบเดินเข้าไปข้างใน ไม่นานเขาเห็นทอมกำลังนั่งเอนตัวอย่างขี้เกียจ พร้อมแก้ววิสกี้ในมือ
“ไมค์ รู้ไหมว่านายกำลังรบกวนอารมณ์ของฉัน”
“ขอโทษจริงๆ ครับ แต่เกิดเรื่องใหญ่ขึ้นครับ ผมจำเป็นต้องมารายงานคุณ”
ทอมจิบวิสกี้ช้าๆ จากนั้นจึงยิ้มแล้วพูดว่า “งั้นพูดมาสิ มีเรื่องใหญ่อะไรกัน”
“ทอมป์สันทำภารกิจล้มเหลว ตอนนี้เขากลายเป็นตัวประกันของอีกฝ่าย อีกฝ่ายต้องการให้ปล่อยตัวลูกชายของฉู่จงเทียน เพื่อแลกกับทอมป์สัน”
รอยยิ้มบนใบหน้าของทอมชะงักลง เขากัดฟันกรอด กล้ามเนื้อบนใบหน้าปูดขึ้นมา จนสามารถรู้ว่าทอมกำลังโกรธ
“ล้มเหลวได้ยังไง”
“ผมยังไม่รู้แน่ชัดครับ เมื่อกี้ทอมป์สันโทรหาผม เขาให้ผมไปช่วย”
ทอมหลับตาลง เขาครุ่นคิดอย่างละเอียด จากนั้นจึงลืมตาขึ้น “อีกฝ่ายยังต้องการอะไรไหม ต้องการแค่ลูกชายของฉู่จงเทียนเหรอ”
“ทอมป์สันไม่ได้พูดเรื่องอื่นครับ เขาบอกแค่ว่าต้องเอาตัวลูกชายของฉู่จงเทียนไปแลกตัวเขา”
“ดูเหมือนว่าลูกชายของฉู่จงเทียนจะสำคัญกับพวกมันมาก”
ทอมพูดพึมพำ แววตาของเขาเป็นประกายเล็กน้อย
“เอาไปแลกสิ นายพาลูกชายของฉู่จงเทียนไปสะกดจิตขั้นรุนแรง ให้หลงเหลือพวกเราไว้ในความทรงจำของมัน เอามันเป็นหมากในการเดินเกม”
“รับทราบครับ คุณต้องการอะไรอีกไหม”
ไมค์ถามอย่างนอบน้อม
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิมังกร
อ่านมาถึงตอน 263 เน่าสนิท ไอ้คนเขียนก็ช่างมีความอดทน มีแต่เรื่องดูถูกโง่ๆ หลายร้อยรอบ วนอยู่อย่างนั้น กุก็ทนอ่านอยู่ได้...
อ่านสนุกมากเลยครับ...