จักรพรรดิมังกร นิยาย บท 528

หวังฟางแทบอยากจะให้หลี่โม่มีพ่อที่เป็นเศรษฐีลึกลับ ถ้าเป็นแบบนั้น เธอจะได้ลืมตาอ้าปากได้ การที่ได้เป็นทองแผ่นเดียวกับเศรษฐีใหญ่ จะได้ไปพูดอวดกับพวกพี่ๆ ได้

กู้หยุนหลันยิ้มแล้วพูดว่า “รู้แล้ว แม่อยากคิดไปมั่ว หลี่โม่ไม่มีพ่อที่เป็นเศรษฐีอะไรนั่นจริงๆ”

“เฮ้อ!”

หวังฟางถอนหายใจออกมา ภาพฝันในใจของเธอดับวูบลงทันที

กู้หยุนหลันปฏิเสธแทนหลี่โม่แล้ว หวังฟางคงไม่สามารถยัดความคิดให้หลี่โม่ เป็นลูกของเศรษฐีแซ่หลี่คนนั้นได้อีก

กู้เจี้ยนหมินจ้องหวังฟาง เขาใช้ท่าทีของผู้นำตระกูลออกมา

“พอเถอะ อย่าพูดอะไรไร้สาระแบบนั้นเลย ทั้งหมดต้องดูที่ความสามารถของตัวเอง ในเมื่อหยุนหลันได้เป็นประธานของหยุนจงหลันกรุ๊ป งั้นก็ทำงานให้ดีและสร้างผลงานออกมา”

“หนูจะตั้งใจทำงาน สองสามวันมานี้ หนูกำลังศึกษาเรียนรู้ จะตั้งใจทำงานในหยุนจงหลันกรุ๊ปให้ดีอย่างแน่นอน ต้องทำให้หยุนจงหลันกรุ๊ปเป็นบริษัทด้านยาที่มีชื่อเสียงระดับสากล”

กู้หยุนหลันพูดอย่างมีชีวิตชีวา

กู้เจี้ยนหมินพยักหน้าอย่างพอใจ “ลูกคิดได้อย่างนี้ก็ดี การที่จะเป็นประธานที่ดี ต้องมีความรู้รอบด้าน รวมถึงต้องมีความสามารถในการตัดสินใจ สองสามวันนี้ลูกตั้งใจเตรียมตัวที่บ้าน เพิ่มเติมความรู้ให้ตัวเอง”

“อื้ม หนูจะไปอ่านหนังสือ” กู้หยุนหลันทำตามสิ่งที่พ่อแนะนำ เธอกะพริบตาและเอียงคอมองหลี่โม่ จากนั้นจึงลุกขึ้น และเดินไปที่ห้อง

หลี่โม่เดินตามกู้หยุนหลันไปที่ห้อง เฉินเสี่ยวถงแอบแบะปาก เธอทำสีหน้าประจบประแจงและไปนั่งข้างหวังฟาง

“คุณน้า ชอบทานอะไรหรือเปล่าคะ พรุ่งนี้หนูจะไปตลาดและทำอาหารอร่อยๆ ให้คุณน้าทาน หนูมาอยู่บ้านคุณน้าตั้งหลายวัน หนูไม่ได้ทำอะไรเลย รู้สึกเกรงใจมากค่ะ”

หวังฟางยิ้มแล้วพูดว่า “เธอจะเกรงใจอะไรล่ะ ใช่สิ เธอจะไม่คิดเรื่องหลานชายที่ฉันแนะนำให้รู้จักหน่อยเหรอ”

เฉินเสี่ยวถงหัวเราะอย่างกระอักกระอ่วน “เราไม่เหมาะสมกันจริงๆ ค่ะ”

“โอเค งั้นฉันไม่บังคับ น้ายังมีผู้ชายที่เหมาะสมอีกหลายคน เป็นลูกหลานของพี่น้องในบ้านของน้าเอง รู้จักกันทั้งนั้น เดี๋ยวน้าจะแนะนำให้เธอรู้จักนะ”

วิญญาณความเป็นแม่สื่อของหวังฟางเต็มเปี่ยม เธอจับมือเฉินเสี่ยวถงแล้วพูดออกมายกใหญ่

หลี่โม่เดินตามกู้หยุนหลันเข้ามาในห้อง กู้หยุนหลันดึงหลี่โม่ให้นั่งลง เธอเปิดโน้ตบุ๊กและพูดว่า “นายดูสิ นี่คือแผนเริ่มต้นที่ฉันทำให้กับหยุนจงหลันกรุ๊ป”

“คุณเป็นประธาน จะบริหารยังไงก็แล้วแต่คุณเลย”

หลี่โม่พูดพลางกอดเอวบางของกู้หยุนหลัน เขาซุกหน้าเข้าไปในผมของเธอ สูดกลิ่นหอมบนตัวของเธอ เลือดในตัวของหลี่โม่พลุ่งพล่าน

“คุณภรรยา คืนนี้ให้ยัยเด็กเฉินเสี่ยวถง ไปนอนที่ห้องรับแขกเถอะ”

หลี่โม่พึมพำขึ้นมาเบาๆ

“นายคิดอะไรน่ะ อดทนอีกสองวัน เดี๋ยวเราย้ายไปที่คฤหาสน์ก็โอเคแล้ว”

กู้หยุนหลันซบอกหลี่โม่ เธอดวงตาปรือ

“แต่ยังต้องรออีกหลายวัน ผมทนไม่ไหวแล้ว คืนนี้ถ้าไม่ได้กอดคุณ ผมนอนไม่หลับแน่”

“อิอิ ฉันซื้อตุ๊กตาตัวใหญ่ ให้นายกอดตอนนอนดีไหม”

กู้หยุนหลันพูดติดตลก

หลี่โม่มองกู้หยุนหลันอย่างหมดคำจะพูด ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความปรารถนา

“โอเคๆ อดทนหน่อยนะ รอให้ย้ายไปที่คฤหาสน์ ฉันจะให้รางวัลนาย”

กู้หยุนหลันพูดด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความรู้สึก

ถ้าไม่ได้ใกล้ชิดกับหลี่โม่ขนาดนี้ กู้หยุนหลันคงไม่รู้สึกอะไร แต่ตอนนี้ไฟในทรวงของกู้หยุนหลัน ถูกหลี่โม่จุดขึ้นมาแล้ว

ทั้งสองกอดกันแน่นขึ้น สุดท้ายทั้งสองก็คลอเคลียกัน

ข้างนอกห้อง ความอดทนของเฉินเสี่ยวถงถึงขีดสุดเป็นที่เรียบร้อย หวังฟางพูดใส่เธอจนเธอแทบจะระเบิดออกมา