จักรพรรดิมังกร นิยาย บท 530

ถึงจะใช้มือทั้งสองข้างปิดหน้า แต่ทว่าร่องนิ้วมือของเธอไม่ได้ชิดกัน เธอมองกู้หยุนหลันกับหลี่โม่ผ่านร่องนิ้วมือด้วยความอิจฉา

ถ้าคนที่อยู่บนเตียงกับพี่หลี่โม่เป็นเธอ จะดีแค่ไหนกันนะ น่าเสียดายที่เธอทำได้เพียงยืนมอง

เฉินเสี่ยวถงรู้สึกหดหู่ใจ เธอรู้สึกว่าตัวเองโชคไม่ดี ถ้าเจอพี่หลี่โม่ก่อนหน้านี้สักสองสามปี จะดีแค่ไหนกันนะ

หลี่โม่จ้องเฉินเสี่ยวถง เขาคิดว่าเธอจงใจเข้ามาทำลายบรรยากาศแน่ๆ!

กู้หยุนหลันอายจนหน้าแดง เธอผลักหลี่โม่ออกเต็มแรง และรีบลุกขึ้นนั่งบนเตียงอย่างลุกลี้ลุกลน

“เอ่อ เมื่อกี้ เมื่อกี้พวกเราไม่ได้ทำอะไรกันนะ”

กู้หยุนหลันยิ่งพูดก็ยิ่งอาย เธอหันขวับไปมองหลี่โม่อย่างอดไม่ได้

หลี่โม่เอาลิ้นดุนกระพุ้งแก้มอย่างจนปัญญา เขาแทบอยากจะผลักเฉินเสี่ยวถงออกไปข้างนอก

“เธอมีอะไร”

น้ำเสียงของหลี่โม่ฟังดูหงุดหงิด

เฉินเสี่ยวถงมองหลี่โม่อย่างน้อยใจ เธอเดินเข้าไปยืนข้างกู้หยุนหลัน เธอดึงแขนกู้หยุนหลันแล้วพูดว่า “พี่หยุนหลัน พี่หลี่โม่ดุฉัน”

หลี่โม่มองเฉินเสี่ยวถงที่ทำเป็นน่าสงสารอย่างพูดไม่ออก “เธอไม่ต้องมาแกล้งทำ คนที่เสียเปรียบคือฉันไม่ใช่เหรอ เธอจะทำเป็นน้อยใจอะไรขนาดนั้น”

“ฉันมารายงานข่าวให้พี่รู้ แต่พี่กลับดุฉัน ฮือๆๆๆ”

เฉินเสี่ยวถงโผเข้าหากู้หยุนหลัน และทำเป็นร้องห่มร้องไห้

กู้หยุนหลันตบหลังเฉินเสี่ยวถงเบาๆ เธอส่งสายตาให้หลี่โม่ เพื่อให้เขาพูดจาดีๆ

“หลี่โม่ อย่าดุเสี่ยวถงขนาดนั้นสิ เสี่ยวถงเข้ามาก็เพราะมีเรื่องจะบอกนายนี่นา”

“ผมว่าจงใจมาก่อกวนมากกว่า”

หลี่โม่พูดจบก็แบะปาก เขาไม่เชื่อว่าเฉินเสี่ยวถงจะมาบอกข่าวอะไร

“ฉันมาบอกข่าวจริงๆ ไม่เชื่อพี่ดูนี่สิ นี่คือบันทึกสนทนาตอนที่จางเต๋ออู่โทรหาฉัน เขาบอกว่าจะส่งราชาแห่งโจรมาขโมยของ แถมยังให้ฉันร่วมมือกับราชาแห่งโจรนั่นอีก ฉันไม่ใช่คนที่ลืมบุญคุณ พอได้ข่าวก็รีบมาบอกพี่เลย”

เฉินเสี่ยวถงพูดจบก็หยิบมือถือออกมา เธอให้หลี่โม่ดูบันทึกสนทนาอย่างละเอียด

เมื่อหลี่โม่ดูจบ เขาคิดไม่ถึงว่าเฉินเสี่ยวถงจะพูดความจริง เขาเข้าใจเธอผิดไปจริงๆ

หลี่โม่ไม่พูดอะไร เฉินเสี่ยวถงเชิดหน้าขึ้นอย่างได้ใจ “ว่าไงล่ะ ว่าไงล่ะ รู้หรือยังว่าฉันเป็นคนจิตใจดี”

“โอเค นับว่าเธอเป็นคนดี ว่ามาสิ พวกเธอคุยอะไรกัน”

เฉินเสี่ยวถงย่นปากยู่ และพูดอย่างไม่พอใจ “เรื่องที่พี่เข้าใจผิด ฉันจะไม่พูดแล้ว แต่ฉันช่วยพี่ขนาดนี้ พี่ต้องให้รางวัลฉันไม่ใช่เหรอ ไม่งั้นต่อไป ฉันจะไม่มีแรงขับเคลื่อนนะ”

“เธออยากได้อะไร หรือจะให้พี่หยุนหลันพาเธอไปชอปปิงพรุ่งนี้ ฉันจะจ่ายให้ทุกอย่าง”

หลี่โม่ยิ้มและเอ่ยขึ้น

เฉินเสี่ยวถงกลอกตามองบน หลี่โม่ไม่จริงใจเลยสักนิด

“ฉันไม่อยากชอปปิง หรือว่าพรุ่งนี้พี่จะโชว์ฝีมือทำอาหารให้ฉันกับพี่หยุนหลันทาน ยังไม่เคยทานอาหารฝีมือพี่เลย” เฉินเสี่ยวถงกลอกตาแล้วเอ่ยขึ้น

หลี่โม่พยักหน้าอย่างจนปัญญา “ไม่มีปัญหา พรุ่งนี้จะทำอาหารมื้อใหญ่ให้ทาน หมูเห็ดเป็ดไก่ เลือกได้เลยว่าจะทานอะไร ฉันจะทำให้เธอทาน”