เจ้าอาวาสฝ่าจื้อสั่นไปทั้งตัว เสียงของจางเต๋ออู่ ทำให้เจ้าอาวาสฝ่าจื้อรู้สึกเหมือนได้ยินเสียงปลิดชีพ
เขารีบเงยหน้าขึ้นอย่างตื่นตระหนก เจ้าอาวาสฝ่าจื้อมองราชินีของสำนักหลงเหมิน “อาตมา อาตมายอมนำภิกษุในวัดหลิงซาน สวดอธิษฐานให้โยมทุกวันทุกคืน อธิษฐานให้พระพุทธเจ้าคุ้มครองโยมและให้โยมสมปรารถนา”
นี่คือคำพูดที่ดีที่สุดของเจ้าอาวาสฝ่าจื้อ คิดออกมารับมือ ไม่งั้นคงจะหลอกต่อไปไม่ได้อีก
พื้นฐานของการหลอกลวง ก็คือต้องรู้เรื่องในใจของอีกฝ่ายเสียก่อน ถึงจะไม่รู้รายละเอียด แต่เจ้าอาวาสฝ่าจื้อก็สามารถพูดอะไรที่เป็นประโยชน์ออกไปได้
แต่เมื่อต้องเผชิญหน้ากับราชินีของสำนักหลงเหมิน เธอพูดข่มขู่ออกมาเสียก่อน ทำให้แผนของเจ้าอาวาสฝ่าจื้อยุ่งเหยิง จนไม่สามารถใช้ความสามารถออกมาได้
สีหน้าราชินีของสำนักหลงเหมินผิดหวัง ตอนแรกเข้าใจว่าเจ้าอาวาสฝ่าจื้อจะมีความสามารถ ที่จะคลายความกังวลในใจเธอ
แต่ตอนนี้ ดูเหมือนว่าเจ้าอาวาสฝ่าจื้อก็แค่คนหลอกลวงเงิน เล่นกับชีวิตของคนอื่น
“พวกคุณอธิษฐานแล้วได้ผลหรือไง ฉันต้องการความจริง”
ราชินีของสำนักหลงเหมินพูดอย่างเย็นชา
เหงื่อไหลออกจากหน้าผากของเจ้าอาวาสฝ่าจื้อ เขาพูดอย่างกล้าๆ กลัวๆ “เรื่องนี้ เรื่องนี้ต้องดูว่าพระพุทธเจ้าพอใจไหม บางคนไหว้พระมาทั้งชีวิต แต่พระพุทธเจ้าไม่คุ้มครองเขา บางคนไม่เคยไหว้พระมาทั้งชีวิต แต่พระพุทธเจ้าก็คุ้มครองเขา”
“งั้นฉันอยู่ในประเภทไหน”
สมองของเจ้าอาวาสฝ่าจื้อแทบจะระเบิดออกมา เขาคุกเข่าลงตรงหน้าราชินีของสำนักหลงเหมิน “อาตมาคิดว่าโยมคือผู้มีบารมีกลับชาติมาเกิด โยมต้องผ่านทุกเรื่องไปด้วยความราบรื่น”
ตอนนี้เจ้าอาวาสฝ่าจื้อไม่มีวิธีไหนแล้ว เขาไม่รู้ว่าจะหลอกต่อไปอย่างไร ขืนทำต่อไป เรื่องอาจจะใหญ่ขึ้น สู้ยอมแพ้เสียยังจะดีกว่า
จางเต๋ออู่แบะปาก เขาคิดในใจว่าเจ้าอาวาสฝ่าจื้อทำเป็นอวดความสามารถต่อหน้าคนที่เก่งกว่า การที่ใช้ไม้นี้ต่อหน้าราชินีของสำนักหลงเหมิน เหมือนการรนหาที่ตายชัดๆ
ราชินีของสำนักหลงเหมินถอนหายใจออกมา เธอหันมามองจางเต๋ออู่ “ยัยเด็กแซ่กู้ยังไม่มาเหรอ”
“ได้รับรายงานว่าเพิ่งเข้ามาในพระอุโบสถและพระวิหารครับ”
“เรียกเธอมา ให้เจ้าอาวาสอบรมสั่งสอนเธอ ฉันจะฟังอยู่หลังฉากกั้น”
“ครับ”
จางเต๋ออู่ตอบอย่างสุภาพ และบอกให้ลูกน้องจัดการ
ราชินีของสำนักหลงเมินมองเจ้าอาวาสฝ่าจื้อ ที่คุกเข่าอยู่บนพื้น “อีกเดี๋ยวจะมีเด็กผู้หญิงมา เจ้าอาวาสหลอกเธอให้ดี ถ้าหลอกให้เธอทำตามที่บอกได้ ฉันจะไม่ถือโทษกับเรื่องเมื่อกี้”
ให้เจ้าอาวาสฝ่าจื้อหลอกกู้หยุนหลัน เป็นเพียงวิธีที่ไม่ได้คิดเอาไว้
ถ้าเจ้าอาวาสฝ่าจื้อหลอกกู้หยุนหลันได้ ไม่แน่อาจจะใช้งานเขาได้ อย่างน้อยก็สามารถให้เจ้าอาวาสฝ่าจื้อ ควบคุมจิตใจของกู้หยุนหลัน
ถ้าเจ้าอาวาสฝ่าจื้อมีความสามารถจริงๆ จนสามารถควบคุมจิตใจได้ นั่นเป็นเรื่องที่ดีมาก
เจ้าอาวาสฝ่าจื้อถอนหายใจออกมา ถ้ารับมือกับเด็กสาว เจ้าอาวาสฝ่าจื้อมีความมั่นใจมาก ยังไงก็ง่ายกว่าราชินีของสำนักหลงเหมินที่ต้องเผชิญหน้าอยู่ตอนนี้
“โยมไว้ใจได้เลย อาตมาจะทำให้ดีที่สุด”
“หึหึ”
ราชินีของสำนักหลงเหมินหัวเราะเบาๆ จากนั้นจึงลุกไปนั่งหลังฉากกั้น
จางเต๋ออู่ก็เดินไปยืนหลังฉากกั้นเช่นกัน เขาพูดเบาๆ ว่า “จัดการเรียบร้อยแล้วครับ กู้หยุนหลันกำลังมา”
ราชินีของสำนักหลงเหมินหลับตาลง และพิงหลังกับเก้าอี้ จางเต๋ออู่ยื่นมือออกมาวางตรงขยับของราชินีสำนักหลงเหมิน และนวดให้เธอเบาๆ
พรึบ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิมังกร
อ่านมาถึงตอน 263 เน่าสนิท ไอ้คนเขียนก็ช่างมีความอดทน มีแต่เรื่องดูถูกโง่ๆ หลายร้อยรอบ วนอยู่อย่างนั้น กุก็ทนอ่านอยู่ได้...
อ่านสนุกมากเลยครับ...