บทที่ 56 จะต้องมาขอร้องเธอแน่
เมื่อกู้ซิงเว๋ยได้ยินประโยคนี้ของกู้หยุนหลัน ก็โมโหดีดตัวขึ้นแล้วชี้ไปที่เธอ “เธอพูดว่าไงนะ?ให้ฉันขอโทษเธอและขยะอย่างหลี่โม่?เธอบ้าไปแล้วหรอ?!”
และหันหลังไปพูดกับคุณปู่ที่เคร่งขรึม “คุณปู่ ท่านฟังสิ กู้หยุนหลังพูดอะไรออกมา?จะให้ผมขอโทษ?ให้ผมขอโทษก็ว่าไปอย่างแล้ว แต่เธอยังบังอาจให้ท่านขอโทษด้วย เธอต้องการทำอะไรกันแน่?นี่มันใจกล้ามากเกินไป!คุณปู่ ท่านจะปล่อยมันไว้อย่างนี้ไม่ได้นะ”
กู้หยุนหลันที่สมควรตาย นี่ฝันกลางวันชัดๆ
เธอกล้าพูดคำนี้ออกมา นี่มันไม่วางคุณปู่ไว้ในสายตาเลยงั้นหรอ?
เธอคิดว่าคุณปู่คืออะไร?
เป็นคนที่จะขอโทษคนไปทั่วหรอ?
“คุณปู่ หนูคิดว่ากู้ซิงเว๋ยพูดถูก กู้หยุนหลันตอนนี้ยิ่งอยู่ยิ่งเอาใหญ่แล้ว เธอไม่วางท่านไว้ในสายตาสักนิด ยังอยากให้ท่านไปขอโทษขยะอย่างหลี่โม่อีก ที่ถ้าแพร่ออกไป ตระกูลกู้ของพวกเราจะอยู่ในเมืองฮ่านได้ยังไง?”
ตแนนี้กู้ชิงหลินพูดใส่ไฟเข้าอีก หน้าตาไม่พอใจเป็นอย่างมาก
พวกตำแหน่งสูงของบริษัทที่อยู่รอบข้างก็โมโหเช่นกัน อยากจะทำลายกู้หยุนหลันที่ได้ทีเอาใหญ่นี่ซะ!
แน่นอนว่าคุณท่านใหญ่ตระกูลกู้ต้องโมโหอยู่แล้ว มองกู้หยุนหลันด้วยสายตาเย็นชา แล้วพูดด้วยน้ำเสียงโหดเหี้ยม “พูดคำที่เธอพูดเมื่อกี้อีกรอบสิ!”
กู้หยุนหลันตัวสั่น กำมือไว้แน่น แล้วเชิดหน้าขึ้น “หนู...หนูต้องการให้ทุกคนขอโทษ”
ตึง!
คุณท่านใหญ่ตระกูลกู้ใช้ไม้เท้ากระแทกลงกับพื้นอย่างหนัก สีหน้าแย่มากนัยน์ตามีแต่ความโกรธ “บังอาจ!เธอคิดว่าตัวเองเป็นใคร ถึงได้กล้ามาสั่งฉัน?”
คุณปู่โกรธมาก โกรธจนตัวสั่นไปทั้งตัว
ไม่คิดเลยว่าหลานสาวของตัวเอง วันนี้จะกล้าทำแบบนี้กับเขา
ต้องการให้ตัวเขาขอโทษ?
ตลก!
เขากู้หงไท่ทั้งชีวิตยังไม่เคยต้องขอโทษใครสักครั้ง!
ยิ่งไม่ต้องพูดถึงขอโทษขยะที่เป็นแมงดาเกาะบ้านตระกูลกู้ของเขา!
“เธอคิดว่าบริษัทวินเซิงตระกูลกู้ของฉันไม่ร่วมธุรกิจกับบริษัทรุงคางแล้วจะอดตายงั้นหรอ?” ใบหน้าของคุณท่านใหญ่ตระกูลกู้เย็นชา แผ่รังสีอำมหิต คนรอบตัวถึงกับหายใจไม่ออก!
ทำให้คนตกใจไม่น้อย
กู้หยุนหลันเองก็รับรู้ถึงรังสีที่แผ่ออกมา การข่มขู่อย่างนั้น ทำให้เธอร้อนรนเช่นกัน
“ถูกต้อง ไม่มีสัญญากับบริษัทรุงคาง บริษัทวินเซิงก็ยังสามารถเซ็นสัญญากับบริษัทอื่นเช่นกัน เพียงแต่ว่ากำไรก็จะน้อยลงเท่านั้นเอง กู้หยุนหลันเธอยังอยากใช้อันนี้มาบังคับฉันกับคุณปู่ ฝันไปเถอะ!”
กู้ซิงเว๋ยก็พูดท้าทายตามมา เพียงแค่คุณปู่หมดความรู้สึกดีๆกับกู้หยุนหลัน เขาก็จะทำอะไรได้ง่ายขึ้น
“กู้หยุนหลัน ฉันแนะนำให้เธอรีบขอโทษคุณปู่ เก็บคำพูดพวกนั้นของเธอกลับไป แล้วเอาสัญญาให้กู้ซิงเว๋ย” กู้ชิงหลินยืนกอดอกอยู่ข้างๆ ยิ้มอย่างเย็นชา นัยน์ตาแสดงออกถึงการเยาะเย้ย
หลังจากนั้น
กู้หยุนหลันกลับพูดว่า “คุณปู่ เรื่องของเมื่อวาน ที่จริงแล้วก็เป็นความผิดของท่านกับกู้ซิงเว๋ย ทำไมพวกท่านถึงขอโทษไม่ได้?”
เพี๊ยะ!
คุณท่านใหญ่ตระกูลกู้ยกมือขึ้นแล้วฟาดไปที่หน้าของกู้หยุนหลัน “พอแล้ว! ถ้าเธอยังกล้าพูดอีกคำ ฉันจะไล่เธอออกจากบ้านตระกูลกู้!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิมังกร
อ่านมาถึงตอน 263 เน่าสนิท ไอ้คนเขียนก็ช่างมีความอดทน มีแต่เรื่องดูถูกโง่ๆ หลายร้อยรอบ วนอยู่อย่างนั้น กุก็ทนอ่านอยู่ได้...
อ่านสนุกมากเลยครับ...