จักรพรรดิมังกร นิยาย บท 560

ฉวยโอกาสยื่นข้อมูลให้ เมื่อดอกเตอร์หานเข้าใกล้กู้หยุนหลัน สูดหายใจเข้าลึกๆ รู้สึกว่ามีกลิ่นหอมบนตัวของกู้หยุนหลันในอากาศ

หลี่โม่เลิกคิ้วเล็กน้อย สายตาที่มองไปทางดอกเตอร์หาน ค่อนข้างไม่พอใจ

ดอกเตอร์หาน สังเกตเห็นความไม่พอใจในสายตาของหลี่โม่ อารมณ์ไม่พอใจก็เกิดขึ้นในก้นบึ้งหัวใจเล็กน้อย

ฉันเป็นดอกเตอร์ ยังไงก็ดีกว่าผู้ชายที่เกาะผู้หญิงกินอย่างแก แกยังกล้ามองฉันด้วยสายตาไม่พอใจ! เสียดายจริงๆที่ประธานกู้แต่งงานกับแก น่าเสียดายที่ฉันไม่ได้รู้จักกับประธานกู้ก่อน!

“อะแฮ่ม”

เห่าว่านหลี่สังเกตเห็นบรรยากาศไม่ชอบมาพากล ก็กระแอมเบาๆ “ดอกเตอร์หาน พูดต่อไปสิ”

“ครับ หลังจากที่เราคำนวณต้นทุนอย่างครอบคลุมแล้ว ขอแนะนำอย่างยิ่งให้ใช้โสมป่ายี่สิบปีเป็นวัตถุดิบ แนะนำให้ซื้อฐานปลูกโสมป่า รับรองการจัดหาวัตถุดิบในอนาคต”

หลังจากที่กู้หยุนหลันอ่านข้อมูลอย่างถี่ถ้วนแล้ว พูดด้วยความดีใจ “ลำบากดอกเตอร์หานแล้ว คำแนะนำของคุณดีมาก ฉันคิดว่าสามารถนำมาใช้ได้ รองประธานเห่า คุณว่าไง?”

“แน่นอน ฉันก็สนับสนุนคำแนะนำของดอกเตอร์หานอย่างเต็มที่”

เมื่อเห็นกู้หยุนหลันและ เห่าว่านหลี่ ต่างก็สนับสนุนคำแนะนำของตัวเอง ดอกเตอร์หาน เชิดหน้าขึ้นอย่างได้ใจ และเหล่มองไปทางหลี่โม่ ในแววตาแฝงด้วยท่าทางที่ท้าทายเล็กน้อย

“ฉันคิดว่าใช้ไม่”

หลี่โม่พูดอย่างราบเรียบ

สีหน้าของดอกเตอร์หานเปลี่ยนไป มองไปทางหลี่โม่ด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความโกรธ

“นายมีสิทธิ์อะไรคิดว่าใช้ไม่ได้! นี่เป็นคำแนะนำที่สมเหตุสมผลที่สุดของฉัน!”

ดอกเตอร์หานตะคอกเสียงดัง

กู้หยุนหลันเหลือบมองที่ดอกเตอร์หาน ด้วยความประหลาดใจ สงสัยว่าทำไมจู่ๆเขาถึงได้โกรธมากขนาดนี้

“เสี่ยวหาน นายใจเย็นๆ คนมีเหตุผลไม่ขึ้นเสียง”

เห่าว่านหลี่พูดไปด้วย พลางส่งสายตาให้ดอกเตอร์หานไปด้วย

ดอกเตอร์หานไม่รู้ว่าหลี่โม่เป็นเจ้านายใหญ่ที่อยู่เบื้องหลัง แต่เห่าว่านหลี่รู้ชัดเจนทุกเรื่อง

นอกจากนี้ดอกเตอร์หานเป็นคนที่เห่าว่านหลี่รับสมัครเข้ามา เห่าว่านหลี่กำลังเตรียมที่จะเทรนดอกเตอร์หาน ให้เป็นสายตรง

ในเวลานี้ปล่อยให้ดอกเตอร์หานมีปัญหากับเจ้านายใหญ่ที่อยู่เบื้องหลัง และผลที่ตามมาจะไม่ดี

“ผมเสียงดังไปหน่อย แต่เป็นเพราะคำพูดของเขาน่าโมโหเกินไป เขาก็ไม่ใช่พนักงานในบริษัทด้วย มีสิทธิ์อะไรคิดว่าคำแนะนำของผมไม่ใช้ เขาไม่มีสิทธิ์นี้!”

“อีกอย่าง ผมเป็นดอกเตอร์แพทย์อย่างสง่าผ่าเผย เขามีความสามารถอะไรมาสงสัยคำแนะนำของผม! คำแนะนำเหล่านี้ของผมก็อ้างอิงออกมาจากข้อมูลสันนิษฐาน สอดคล้องกับวิทยาศาสตร์อย่างสมบูรณ์!”

หลี่โม่ยิ้มอย่างดูถูก รู้สึกว่าดอกเตอร์หาน คนนี้ไม่ฉลาดจริงๆ

“นายคิดว่าฉันไม่มีสิทธิ์สงสัยนาย อย่างแรกเป็นเพราะฉันไม่ใช่พนักงานของบริษัท อย่างที่สองเป็นเพราะฉันไม่มีความสามารถเพียงพอที่จะสงสัย ใช่แบบนี้มั้ย?”

“ใช่!”

ดอกเตอร์หานเชิดหน้าขึ้น เหมือนราวกับไก่ตัวผู้

หลี่โม่หยิบบัตรพนักงานใบหนึ่งออกมาจากกระเป๋า ส่ายไปส่ายมาให้ดอกเตอร์หาน “งั้นนายดูบัตรพนักงานของฉันก่อน”

ดอกเตอร์หานมองดูบัตรพนักงานในมือของหลี่โม่ ดวงตาค่อยๆเบิกกว้างขึ้น ตัวเลขบนบัตรพนักงานนั้นก็คือ0001อย่างน่าประหลาดใจ

ซึ่งหมายความว่าหลี่โม่เป็นพนักงานหมายเลขหนึ่งของบริษัท!

“นี่ นี่นาย พนักงานหมายเลขหนึ่งน่าจะเป็นประธานกู้ถึงจะถูก!”