จักรพรรดิมังกร นิยาย บท 559

ลอดรูว์พวกเขาทั้งสามคนแสดงรอยยิ้มที่กระอักกระอ่วนออกมา ไม่ได้ตอบคำพูดของบริกร

บริกรพาทั้งสามคนเดินลงบันได เปิดประตูห้องใต้ดิน และยืนอยู่ที่ข้างประตูส่งสัญญาณให้ทั้งสามคนเข้าไป

ลอดรูว์ทั้งสามคนเดินเข้าไปห้องใต้ดิน เห็นพี่พาน ในห้องใต้ดินที่เปิดเพลงที่ผ่อนคลาย

ห้องใต้ดินเป็นเหมือนโรงงานเล็กๆ ที่มีเครื่องมือหลากหลายอย่างวางโชว์อยู่ ยานพาหนะคีบกบไสไม้และเครื่องกัดทุกสิ่งทุกอย่างมีพร้อม

มองดูพี่พานที่ท่าทางสุภาพเรียบร้อยกำลังนั่งอยู่หน้าโต๊ะทำงาน หรี่ตามองดูปืนที่ถูกถอดประกอบบนโต๊ะ

“พี่ พี่พาน? ผมคือทอมป์สัน ก่อนหน้าพวกเราเคยเจอกันที่สนามบิน แต่ตอนนั้นไม่ใช่โฉมหน้าแบบนี้”

พี่พานเงยหน้าขึ้น และมองทอมป์สันด้วยสายตาที่เยือกเย็น

“อย่าพูดถึงสนามบินกับฉัน ฉันขายหน้ามากเพราะนาย ภารกิจของฉันไม่เคยล้มเหลวมาก่อน แต่นายอยู่ในบันทึกการกระทำของฉัน เพิ่มความล้มเหลวเป็นครั้งแรก ฉันต้องขอบคุณนายมากจริงๆ”

ทอมป์สันรู้สึกว่าหนาวเย็นไปทั้งร่างกาย อดไม่ได้ที่จะถอยหลังสองก้าว “เอ่อ ผมก็คาดไม่ถึงว่า ใครจะรู้ว่าวงจรสมองของหลี่โม่จะแปลกประหลาดขนาดนั้น เดาแผนการของผมได้ทันที”

“ฉันไม่อยากฟังเรื่องไร้สาระ บอกจุดประสงค์ที่พวกแกมา”

“สวัสดีครับ ผมลอดรูว์ คราวนี้สำนักงานใหญ่ส่งผมมาเก็บตัวอย่างเลือดของหลี่โม่ ตอนนี้พวกเราไม่รู้จับต้นชนปลายยังไง ไม่รู้ว่าควรทำยังไง ดังนั้นอยากจะหาพี่เพื่อคิดหาทาง”

พี่พานนิ่งอึ้งเล็กน้อย ต่อจากนั้นเอียงศีรษะมองไปทางลอดรูว์

“จะเอาตัวอย่างเลือดของเขาเหรอ? พวกนายจะวิเคราะห์ชิ้นส่วนพันธุกรรมของเขาเหรอ?”

“เรื่องนี้ผมก็ไม่รู้ ผมก็ทำตามคำสั่งของสำนักงานใหญ่ด้วย ผมรู้ว่าพี่เป็นสายลับที่สนิทของสำนักงานใหญ่ ดังนั้นต้องการขอความช่วยเหลือจากพี่”

พี่พานหลับตาลง ราวกับว่ากำลังพิจารณาคำขอร้องของลอดรูว์

“งานนี้ช่วยเหลือได้ยาก พวกนายรู้ตัวตนของหลี่โม่มั้ย? เขาไม่ใช่คนธรรมดา เฮ้อ พวกนายน่าจะไม่รู้ เพราะฉันยังไม่ได้ส่งข่าวกลับไป”

สีหน้าท่าทางของลอดรูว์พวกเขาทั้งสามคนดูประหลาดใจ คำพูดของพี่พานต้องการบอกพวกเขาอย่างชัดเจนว่าตัวตนของหลี่โม่นั้นไม่ธรรมดา

หลี่โม่จะมีตัวตนอะไรที่ไม่ธรรมดาเหรอ?

“ตัวตนของเขาคืออะไร? จากข้อมูลที่พวกเราตรวจสอบเจอ เขาเพียงแค่คนธรรมดาเท่านั้น และไม่มีเบื้องหลังที่ล้ำลึกอะไร”

“นั่นเป็นเพราะพวกนายไม่รู้ ฉันก็เพิ่งได้รับข้อมูลมา หลี่โม่เป็นนายน้อยของสำนักหลงเหมิน เป็นผู้สืบทอดของสำนักหลงเหมิน ไม่สิ เขาจะได้รับช่วงต่อหรือไม่ยังไม่แน่นอน ต้องดูว่าการแย่งชิงเขาและราชินีของสำนักหลงเหมินใครจะชนะ”

ดวงตาของลอดรูว์พวกเขาทั้งสามเบิกกว้างในทันที ต่างก็ตกใจกับข้อมูลที่พี่พานพูดออกมา

สำนักหลงเหมิน นั่นเป็นสิ่งที่มีอยู่ที่ต่อสู้กับองค์กรที่พวกเขาอยู่มาหลายร้อยปีแล้ว!

“เป็นนายน้อยของสำนักหลงเหมิน! งั้นพวกเราจับตัวเขาไว้ ก็มีโอกาสใช้เขาควบคุมสำนักหลงเหมินได้ไม่ใช่เหรอ!”

ดวงตาของลอดรูว์เป็นประกายอย่างกระตือรือร้น

“เป็นความคิดที่ดี แต่นายคิดว่า เขาจับตัวได้ง่ายมากนักเหรอ?”

น้ำเสียงของพี่พานเต็มไปด้วยการเสียดสี

ลอดรูว์มองพี่พาน ด้วยความประหลาดใจ ลังเลสักพัก แต่ก็ยังไม่พูดสิ่งที่อยู่ในใจออกมา

เนื่องจากเพียงแค่มาขอร้องความช่วยเหลือจาก พี่พาน มีหลายสิ่งหลายอย่างที่ไม่สามารถพูดตรงๆได้

พี่พานหยิบประแจบล็อกบนโต๊ะขึ้นมาแล้วค่อยๆเช็ด และพูดช้าๆว่า “ฉันทำได้เพียงบอกพวกนายว่าขอโทษด้วย ฉันไม่สามารถช่วยพวกนายได้ เพราะฉันมีแผนการสำคัญกว่าที่ต้องทำ”

“ช่วยเหลือสักเล็กน้อยก็ไม่ได้จริงๆเหรอ? บางที พวกเราสามารถร่วมมือกันได้ พี่ช่วยพวกเราทำภารกิจสำเร็จ ผมก็สามารถช่วยพี่ทำแผนการให้สำเร็จ?”

ลอดรูว์ต้องการที่จะพยายามอย่างเต็มที่ให้ได้มา