จักรพรรดิมังกร นิยาย บท 558

“หยุนจงหลันกรุ๊ปจัดพิธีเปิดกิจการอย่างยิ่งใหญ่ในวันนี้ คุณกู้หยุนหลันประธานกรรมการตำแหน่งสูงสุดได้ทำการตัดริบบิ้น และแถลงความคิดเห็นหัวข้อการส่งเสริมการพัฒนาเศรษฐกิจของเมืองฮ่านต่อสาธารณชน…..”

ข่าวภาคค่ำกำลังออกอากาศทางโทรทัศน์ ลอดรูว์ ทอมป์สัน และวอลเลซนั่งอยู่ด้วยกัน กำลังนั่งดูข่าวกันอย่างจริงจัง

“สาวสายคนนี้ ก็คือภรรยาของหลี่โม่เหรอ?”

ลอดรูว์ถาม

“ใช่แล้ว เธอก็คือภรรยาของหลี่โม่ ก่อนหน้านี้อยู่เคยทำงานในบริษัทตระกูลของตระกูลกู้ ตอนนี้กลายเป็นประธานกรรมการสูงสุดของบริษัท ดูเหมือนว่าจะมีบางอย่างผิดปกติ”

ทอมป์สันพูดด้วยจิตใจที่ห่อเหี่ยว

แม้ว่าจะถูกช่วยกลับมาแล้ว แต่ว่าลอดรูว์ไม่เห็นด้วยที่จะปล่อยให้ทอมป์สัน กลับไป สิ่งนี้ทำให้ทอมป์สันรู้สึกหดหู่อย่างยิ่ง

“ทอมป์สัน นายน่าจะทำตัวให้สดชื่นขึ้นมา มีเพียงนายเท่านั้นที่คุ้นเคยกับสถานการณ์มากที่สุด พวกเราต้องการความช่วยเหลือจากนายเพื่อทำภารกิจให้สำเร็จ”

ทอมป์สันพยายามฝืนยิ้มเล็กน้อย “ได้ ฉันจะพยายาม”

“ตอนที่นายถูกหลี่โม่จับตัว คนคนนั้นที่รับหน้าที่รับพวกนายล่ะ?”

“เขาวิ่งเร็วกว่าฉันอีก ไอ้หมอนั่นเหมือนกระต่าย ให้ตายเถอะ! แค่นึกถึงฉันก็โกรธฟึดฟัด!”

ทอมป์สันด่าแช่งอย่างโกรธจัด ต่อจากนั้นมองไปที่ลอดรูว์ด้วยความสงสัย “นายถามถึงเขาทำไม? เขาเพียงแค่คนขี้ขลาดตาขาวเท่านั้นเอง!”

“ไม่ๆๆๆ เขาไม่ใช่คนธรรมดา แม้แต่ฉันยังไม่รู้จักรายละเอียดตัวตนของเขา เพราะข้อมูลตัวตนของเขาเป็นความลับสูงมากจนฉันตรวจสอบไม่พบ! ฉันแค่สอบถามมาได้ว่า เขาจัดตั้งกำลังคนในตำแหน่งที่เหมาะสมกับจัดการสำนักหลงเหมิน ซุ่มซ่อนมานานกว่าสิบปีแล้ว!”

ทอมป์สันตกตะลึง และเขาก็แทบจะไม่เชื่อในสิ่งที่ลอดรูว์พูดทั้งหมด

“เขา เขาเป็นหมากดำที่ในตำแหน่งที่เหมาะกับการจัดการกับสำนักหลงเหมินจริงๆเหรอ? งั้นทำไมเขารับทำหน้าที่รับพวกเรา สิ่งที่ทำให้ฉันค่อนข้างเข้าใจยาก”

“ฉันก็ไม่เข้าใจ แต่เรื่องนี้เป็นความจริง พวกเราจำเป็นต้องหาเขาให้เจอ ถ้าเขาสามารถช่วยเหลือได้ นั่นก็จะเป็นการดีมาก”

ลอดรูว์มองไปที่ทอมป์สันอย่างคาดหวัง ทอมป์สันก็ลูบหน้าผาก พยายามนึกคิดถึงข้อมูลการติดต่อ

“ดูเหมือนว่า พวกเราจะมีวิธีติดต่อสำรองหนึ่งทาง มีเบอร์โทรศัพท์บ้านเบอร์หนึ่ง หลังจากที่โทรไปก็แค่ยืนยันรหัสผ่าน ต่อจากนั้นแค่รอก็พอแล้ว”

“งั้นจะรออะไรล่ะ รีบติดต่อเขา!”

ทอมป์สันลังเลครู่หนึ่ง หยิบโทรศัพท์ออกมาเริ่มกดเบอร์โทรในความทรงจำ

โทรติดอย่างรวดเร็ว มีเสียงที่ค่อนข้างชราดังออกมา “ใครนะ ที่นี่เป็นห้องน้ำสาธารณะ ไม่มีเรื่องอะไรก็อย่าโทรมาหาฉันอย่างส่งเดช”

“ข้าวหลามตัดถูกคิงโพแดงตีตายแล้ว ข้าน้อยต้องการหาคิงผู้ยิ่งใหญ่”

ทอมป์สันพูดอย่างจริงจัง

ในโทรศัพท์เงียบไปครู่หนึ่ง ต่อจากนั้นเสียงชรานั้นก็พูดว่า “คิงผู้ยิ่งใหญ่ไปดูสามสองห้าแล้ว นายเป็นใครในภูเขา”

“ฉันเป็นลิงในภูเขา”

“รู้แล้ว นายรอก่อน”

ในโทรศัพท์มีเสียงของการถูกตัดสายดังออกมา ทอมป์สันวางโทรศัพท์แล้วพูด “ยืนยันรหัสเสร็จ ให้ฉันรอก่อน”

“งั้นก็รอก่อน หวังว่าจะมีผลที่ดีออกมา”

ลอดรูว์พวกเขาทั้งสามคนก็ดูข่าวต่อไป รอให้อีกฝ่ายโทรกลับอย่างเงียบๆ

แต่การรอนี้ ก็รอเป็นเวลาหลายชั่วโมง เมื่อรอจนดวงจันทร์ขึ้นอยู่กลางท้องฟ้า โทรศัพท์ของทอมป์สันก็ดังขึ้นมา

“โอ้พระเจ้า นี่น่าจะเป็นเขาโทรกลับมานะ หวังว่าไม่ใช่โฆษณาขายของที่สมควรตายเหล่านั้น!”

ทอมป์สันพูดไปด้วยรับสายไปด้วย