จักรพรรดิมังกร นิยาย บท 571

“ฉันอยู่นี่ ว่างจี๋นายมีอะไร”

เฉิงซืออู่รีบเดินไปข้างเตียง

ว่างจี๋เห็นเฉิงซืออู่อยู่ข้างเตียงก็ถอนหายใจออกมา เขาพูดเบาๆ ว่า “ร่างกายของฉันเป็นยังไงบ้าง”

“หมอก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน เขาบอกว่านายมีโอกาสที่จะพิการท่อนล่าง ต้องรอให้แผลส่วนบนของร่างกายหายดีเสียก่อน แล้วค่อยไปรักษาที่ต่างประเทศ ว่างจี๋นายไม่ต้องกังวล ฉันจะรับผิดชอบเรื่องค่ารักษาทั้งหมดเอง”

เฉิงซืออู่เสแสร้งยิ้มอย่างเป็นมิตร

“ฉันรู้สึกว่าเส้นประสาทตรงกระดูกสันหลังผิดปกติ รุ่นน้องของฉันทั้งสามคนล่ะ ทำไมพวกเขาไม่มา”

“พวกจาโช่โมโหมาก ที่ได้ยินว่านายบาดเจ็บ หลังจากที่พวกเขาเอาข้อมูลของหลี่โม่ไปจากฉัน ก็ไปแก้แค้นหลี่โม่ ฉันรั้งพวกเขาไว้ไม่ไหวจริงๆ”

ความเย็นชาฉายออกมาทางแววตาของว่างจี๋ เขาอยากยกมือขึ้น แต่ก็ไม่มีแรง ถึงแม้เขาจะฟื้นขึ้นจากความเจ็บปวด สติเขาได้รับการฟื้นฟูขึ้นมา แต่ร่างกายของเขายังไม่ได้ฟื้นฟู

“นาย นายปล่อยให้พวกเขาไปได้ยังไง! รีบไปเรียกพวกนั้นกลับมา หลี่โม่ไม่ใช่คนที่พวกนั้นจะรับมือได้!”

“งั้นฉันจะไปติดต่อพวกนั้น”

เฉิงซืออู่ทำเป็นหยิบมือถือขึ้นมาโทรออก แต่จริงๆ แล้วเขาไม่ได้โทรหาใคร

หลังจากที่แสร้งทำเป็นโทร เฉิงซืออู่ก็ทำสีหน้าตื่นตระหนก “มือถือปิดเครื่อง! สงสัยพวกนั้นจะกลัวฉันห้าม ก็เลย......”

“โว้ย!”

ว่างจี๋ถอนหายใจออกมาอย่างหงุดหงิด เขาหลับตาแล้วพูดว่า “รีบส่งคนไปหาพวกนั้น พาพวกนั้นกลับมาให้ได้ บอกว่าฉันต้องการพบเขา อย่าให้พวกนั้นไปแก้แค้นเด็ดขาด!”

“ได้ นายพักผ่อนก่อนเถอะว่างจี๋ ฉันจะพาคนไปหาพวกจาโช่ ฉันจะให้คนอยู่ดูแลนายสองคน ต้องการอะไรก็เรียกพวกเขาได้”

หลังจากที่เฉิงซืออู่ทำเป็นพูดเสร็จเรียบร้อย เขาก็เดินออกจากห้องคนไข้พร้อมกับผู้ช่วย

เมื่อเดินออกมาถึงหน้าห้องคนไข้ ผู้ช่วยสวยเก๋ควงแขนเฉิงซืออู่แล้วพูดว่า “ท่านคะ เราต้องไปหาไอ้โง่สามคนนั้นเหรอ”

“ไปสิ ฉันจะพาเธอไปจัดการพวกนั้น ต้องให้พวกมันตายคามือหลี่โม่ ถึงแม้หลี่โม่จะไม่ฆ่าพวกมัน แต่ยังไงก็ต้องให้พวกมันตายเพราะหลี่โม่”

ความร้ายกาจฉายออกมาจากแววตาของเฉิงซืออู่ ความแค้นที่อยากแก้แค้นหลี่โม่ ครอบงำเขาจนบ้าไปแล้ว

......

พวกจาโช่นั่งบนรถ MPV มาใต้อาคารที่หลี่โม่อยู่

หลังจากที่ยืนยันแล้วว่าไม่ผิดที่ พวกจาโช่ลงจากรถ และเดินเข้าไปหน้าประตูตึก

พวกจาโช่เดินมาถึงหน้าประตูที่พักของหลี่โม่ ตามข้อมูลที่ได้มา

“น่าจะใช่ที่นี่ เคาะประตูสิ” จาโช่ดูข้อมูลและเอ่ยขึ้น

“จะเคาะทำไมครับ ถีบประตูเข้าไปเลยสิครับ”

รุ่นน้องคนหนึ่งเอ่ยขึ้น และยกเท้าขึ้นถีบประตูบ้านของหลี่โม่

โครม!

ประตูถูกถีบออก ประตูห้องยุบลงไปทันที

เสียงดังสนั่น ทำให้พวกหลี่โม่ตกใจมาก

กู้เจี้ยนหมินกับหวังฟางเห็นประตูถูกถีบ หัวใจของพวกเขาแทบจะหลุดออกมา

“พวกนายเป็นใคร! ทำไมต้องมาถีบประตูบ้านเรา!”

หวังฟางตวาดอย่างหวาดกลัว

“คนไหนคือหลี่โม่ รีบไสหัวออกมา! กล้าดียังไงถึงมาทำร้ายรุ่นพี่ของฉัน!”