จักรพรรดิมังกร นิยาย บท 596

“ใช่สิ ได้ยินมาว่าตระกูลฟางจะเข้าร่วมการแข่งขันแกะสลักหยกในครั้งนี้ด้วย นายว่าคนใหญ่คนโตที่เขารอกันจะใช่คุณหนูตระกูลฟางรึเปล่า?”

ในตอนนี้มีคนหนึ่งในกลุ่มผู้คน เอียงคอไปคุยกับคนด้านข้างของเขาอย่างสงสัย

แต่ว่า บังเอิญมั้ยละ คำพูดพวกนี้ถูกฟางรั่วเสว่ได้ยินแล้ว มุมปากของเธอจึงยกยิ้มขึ้นในทันใด

“ว่าไปแล้วคนใหญ่คนโตที่พวกเขารอเป็นใครกันแน่นะ?”

ในตอนนี้เองหลี่โม่ก็อดไม่ได้ที่จะอยากรู้อยากเห็นขึ้นมา เขาใช้มือข้างหนึ่งลูบคางตัวเองไว้ ในสายตาเต็มไปด้วยความสงสัย

“เป็นที่รู้จักกันดีว่าสปอนเซอร์ใหญ่ของการแข่งขันแกะสลักหยกทุกๆปีนั้นเป็นตระกูลฟางของพวกเรา ฉันคิดว่าพวกเขาน่าจะกำลังรอคนตระกูลฟางของพวกฉันละมั้ง แต่ว่าด้านหน้าฉันมีคนเยอะขนาดนี้ ฉันจะข้ามผ่านไปจากกลุ่มผู้คนนี้ยังไงกันละ? ไม่อย่างนั้นก็จะเป็นการให้คนพวกนี้รอภายใต้แสงแดดร้อนแรงนี้ฟรีๆนะสิ”

ฟางรั่วเสว่พูดด้วยสีหน้ามั่นใจ

แต่ว่าหลี่โม่กลับกวาดสายตามองฟางรั่วเสว่เล็กน้อย เขาไม่คิดว่าคนพวกนี้กำลังรอคนของตระกูลฟาง แต่ว่าเขาก็ไม่สะดวกที่จะฉีกหน้าของฟางรั่วเสว่

และในตอนนี้เอง คนด้านข้างคนหนึ่งพูดขึ้นจู่ๆก็สาดน้ำเย็นใส่ฟางรั่วเสว่

“จะเป็นคุณหนูตระกูลฟางได้ยังไงกัน? ฉันได้ยินมาว่า เหมือนว่าครั้งนี้จะมีคนใหญ่คนโตที่สุดยอดคนหนึ่งมาเข้าร่วมการแข่งกันแกะสลักหยกในครั้งนี้”

“อ้อ ที่นายพูดเป็นความจริงงั้นหรอ? งั้นสรุปแล้วเป็นคนใหญ่คนโตแบบไหนกันนะ?”

คนรอบข้างต่างก็ถูกคนเมื่อกี้ที่พูดขึ้นทำให้รู้สึกสนใจ พวกเขารีบขยับเข้าไปหาคนๆนั้น ถามด้วยสีหน้าอยากรู้อยากเห็น

คนๆนั้นเคลียร์ลำคอ จากนั้นเขาก็เริ่มทำการพูดกับคนอื่นไม่หยุด

“ฉันมีญาติคนหนึ่งทำงานที่นี่แหละ ได้ยินมาจากเขาว่า เหมือนว่าจะมีปรมาจารย์ที่กลับมาจากเมืองนอกจะเข้าร่วมการแข่งขันแกะสลักหยกครั้งนี้ด้วย”

“อะไรนะ นายโกหกมั้ง? ในเมื่อนายพูดว่าเขาเป็นปรมาจารย์ที่กลับมาจากเมืองนอก ถ้าอย่างนั้นเขาจะมาเข้าร่วมการแข่งขันแกะสลักหยกเล็กๆนี่ได้ยังไง? ญาติคนนั้นของนายฟังมาผิดรึเปล่า?”

ได้ยินคำพูดของคนๆนั้น คนรอบข้างก็เริ่มถามขึ้นมาทันที

แต่ว่าคนๆนั้นกลับรีบส่ายหัว “เป็นไปไม่ได้ นี่เป็นเรื่องจริงแท้แน่นอน แล้วฉันยังได้ยินมาว่าปรมาจารย์คนนั้นกลับมาที่หวาเซี่ยเป็นครั้งแรก ฉันเองก็ไม่รู้ ในฐานะของเขาแล้วทำไมต้องมาเข้าร่วมการแข่งขันแกะสลักหยกเล็กๆนี่ด้วย?”

“ฟังนายพูดเป็นเรื่องเป็นราวเชียว ไม่เหมือนกับว่ากำลังพูดโกหก ช่างเถอะ ยังไงซะเดี๋ยวก็ได้เห็นแล้วว่าคนพวกนี้กำลังรอใคร ถึงตอนนั้นนายจริงพูดเล่นก็จะได้รู้แน่ชัดกันเอง”

คนอื่นๆพยักหน้าอย่างเห็นด้วยในทันที

หลี่โม่ได้ยินคำพูดที่คนพวกนี้คุยกัน ก็นึกคิดในทันที เขาค่อยๆก้มหน้าลง และสงสัยในเป้าหมายที่ปรมาจารย์ท่านนั้นเข้าร่วมการแข่งขันแกะสลักหยกอย่างอดไม่ได้ ในตอนนี้เขาหันหน้าไปเล็กน้อย ถึงได้เห็นว่าสีหน้าอารมณ์บนใบหน้าของฟางรั่วเสว่นั้นกำลังนึกคิดอย่างรอบคอบอยู่