จักรพรรดิมังกร นิยาย บท 60

บทที่ 60 นายเป็นคนทำเองกับมือ

คำพูดนี้ของกู้ชิงหลินดึงดูดความสนใจของทุกคน

สายตาทุกคนหันไปมองที่กู้ชิงหลิน เธอพูดเสียงเบาอย่ากลัวๆ “ฉัน....ฉันพูดผิดหรอ?”

“ไม่ผิด ไม่ผิด!”

สายตาของคุณท่านใหญ่ตระกูลกู้เต็มไปด้วยความตื่นเต้น พูดอย่างดีใจ “ใช่ๆๆ บริษัทรุงคาง เพียงแค่บริษัทวินเซิงของฉันร่วมธุรกิจกับบริษัทรุงคาง ก็สามารถเยียวยาสถานการณ์ตอนนี้ได้ อีกอย่าง ถ้าทำธุรกิจกับบริษัทรุงคางชื่อเสียงของพวกเราก็ดีขึ้น พวกบริษัทที่ยกเลิกสัญญาอาจจะกลับมาทำสัญญากับพวกเราอีกครั้งก็ได้”

เพียงครู่เดียว ตระกูลกู้ก็กลับมาพูดคุยกันอย่างตื่นเต้น

ถ้าเราไม่ล้มก็จะมีฟ้าหลังฝนเสมอ!

ใบหน้าของกู้เจี้ยนกั๋วก็มีรอยยิ้มผุดขึ้น “คุณพ่อครับ ท่านพูดถูก ตอนนี้ เราเพียงแค่รับมือกับสำนักงานคณะกรรมการยาก็พอแล้ว!”

แต่ว่า อยู่ๆก็มีเสียงเย็นชาเสียงหนึ่งมาทำลายความตื่นเต้นและดีใจของทุกคน

“แต่พวกเธออย่าลืมนะว่าสัญญาฉบับนั้นตอนนี้อยู่ในมือกู้หยุนหลัน”

กู้ซิงเว๋ยพูดบอกทุกคน ทุกคนถึงกับเงียบ

ใบหน้าของคุณท่านใหญ่ตระกูลกู้แสดงถึงความไม่เข้าใจ พูดเสียงเข้มว่า “ตอนนี้เป็นเวลาที่ตัดสินว่าบริษัทวินเซิงจะอยู่หรือไป กู้หยุนหลันยังจะมีแผนอะไรอีกอย่างนั้นหรอ?!เจี้ยนกั๋ว ซิงเว๋ย พวกเธอไปบ้านรอง ไปเอาสัญญาฉบับนั้นมา ให้กู้หยุนหลันเซ็นลายเซ็นซะ!”

กู้ซิงเว๋ยก็ยังมีความกังวลนิดหน่อย “คุณปู่ ท่านอย่าลืมคำพูดที่เธอพูดในที่ประชุมตอนเช้า เธอต้องการให้พวกเราทุกคนขอโทษ”

คุณท่านใหญ่ตระกูลกู้ทำหน้าเคร่งขรึม แล้วสั่งว่า “โทรศัพท์ไป โทรศัพท์ไปหาเธอก่อน”

กู้ซิงเว๋ยฟัง รีบค้นหาโทรศัพท์ โทรออกหาเบอร์มือถือของกู้หยุนหลัน

ยังไงซะตอนนี้เรื่องนี้ก็ไม่สามารถช้าได้ จำเป็นต้องรีบจัดการ ไม่อย่างนั้น ช้าเพียงแค่นาทีเดียวก็อันตรายต่อบริษัทวินเซิง

ในตอนนี้กู้หยุนหลันกำลังดูทีวีอยู่ในห้องนั่งเล่น เป็นเพราะเรื่องเอาเงินให้หลี่โม่ไปกินเลี้ยง ก็ทะเลาะกับแม่ของตัวเอง

ทันใดนั้น!

เสียงแจ้งเตือนดังทั่วห้องนั่งเล่น ทำให้กู้หยุนหลันที่นั่งไขว่ห้างอยู่บนโซฟาสะดุ้ง

เธอมองดูโทรศัพท์ที่วางอยู่บนโต๊ะชา กู้ซิงเว๋ยเป็นคนโทรมา

เธอกำลังจะหยิบขึ้นมา หลี่โม่ที่อยู่ข้างๆก็พุ่งเข้ามา แล้วหยิบโทรศัพท์ไป

“กู้ซิงเว๋ยโทรมา น่าจะมีเรื่องขอร้องเธอ”หลี่โม่มองกู้หยุนหลันแล้วพูด

กู้หยุนหลันตื่นตระหนก แล้วถามอย่างไม่เข้าใจ “เขาจะข้อร้องอะไรฉัน?”

หลี่โม่ไม่ได้พูดอะไร แต่กดรับสายแล้วก็เปิดลำโพง

ทันใดนั้น ปลายสายก็มีเสียงที่ร้อนรนของกู้ซิงเว๋ยดังออกมา “กู้หยุนหลัน เธอรีบมาบ้านใหญ่ อ้อ แล้วก็เอาสัญญาบริษัทรุงคางฉบับนั้นมาด้วย!”

น้ำเสียงเอาแต่ใจ และแฝงไปด้วยคำสั่ง

นี่ทำให้กู้หยุนหลันไม่พอใจ กู้ซิงเว๋ยคนนี้ช่างคิดว่าตัวเองเหนือกว่าจริงๆ

เธอมองไปที่หลี่โม่ ความหมายก็คือถามว่าจะทำยังไงดี?

หลี่โม่หัวเราะเหอะๆ บอกให้กู้หยุนหลันไม่ต้องตอบ