จักรพรรดิมังกร นิยาย บท 61

บทที่ 61 นี่คือท่าทางที่มาขอร้องคนอื่น

พูดคำนี้ออกไป กู้หยุนหลันเองก็ใจกระตุก ทำไมตัวเองถึงคิดอย่างนี้นะ?

ถึงหลี่โม่จะมีอำนาจแค่ไหน แต่จะทำให้หลายบริษัทสามารถมายกเลิกสัญญากับบริษัทวินเซิงได้?

นี่มันต้องมีอำนาจที่น่ากลัวขนาดไหน ถึงสามารถทำทั้งหมดนี้ได้

ดังนั้น กู้หยุนหลันเพิ่งพูดจบ ก็รู้สึกว่าตัวเองคิดมากไป

ส่วนหลี่โม่ก็ใจกระตุกไปที หันไปมองสีหน้าของกู้หยุนหลัน อยากจะอธิบาย “หยุนหลัน จริงๆแล้ว.....”

“ช่างเถอะ นายไม่ต้องอธิบาย ฉันคิดมากไปเอง นายจะมีแผนและอำนาจขนาดนั้นได้ยังไง นายก็เป็นเพียงแค่ลูกเขยที่บ้านฉันแต่งเข้ามาก็เท่านั้น”กู้หยุนหลันหัวเราะเยาะตัวเอง

ผู้หญิงที่ไหนจะไม่อยากให้สามีตัวเองมีอนาคตที่ดี มีแต่คนเคารพ

แต่ว่า นั้นก็เป็นเพียงแค่ความคิดเท่านั้นแหละ

หลี่โม่เป็นคนยังไง ฐานะการเงินยังไง กู้หยุนหลันรู้ดี

หลี่โม่มองกู้หยุนหลัน ยิ้มอ่อนๆ ไม่ได้พูดอะไร

ไม่นานก็มีเสียงเคาะประตู หลี่โม่บอกให้กู้หยุนหลันกลับเข้าห้องนอน ไม่ต้องออกมา เพราะเมื่อกี้ก็พูดแล้วว่าเธอออกไปท่องเที่ยวกับจินซ่านน่า จะให้ความแตกไม่ได้

กู้ซิงเว๋ยคนนี้ ยังอวดดีเหมือนเคย เคาะประตูปังๆ “กู้หยุนหลัน ฉันรู้ว่าเธออยู่บ้าน มาเปิดประตูให้ฉันเดี๋ยวนี้!”

หลี่โม่เก็บกวาดสักพัก ก็ไปเปิดประตู

ข้างนอก ใบหน้าที่เต็มไปด้วยความโมโหของกู้ซิงเว๋ย จ้องมาที่หลี่โม่ “หลี่โม่ เมื่อกี้นายกล้าตัดสายฉันอย่างนั้นหรอ?”

“กดโดนอย่างไม่ได้ตั้งใจ”หลี่โม่พูดยิ้มๆ

กู้ซิงเว๋ยโมโห ง้างหมัดขึ้น เล็งหมัดไปที่ใบหน้าของหลี่โม่

“แม่ง!แกก็เป็นเพียงขยะที่ตระกูลกู้รับเข้ามา ยังกล้าตัดสายฉัน หาเรื่องหรอ!”

ปึง!

หมัดของกู้ซิงเว๋ยนั้นถูกมือเพียงข้างเดียวของหลี่โม่จับไว้อย่างแน่น จากนั้นเขายกขาแล้วถีบไปที่เข่าของกู้ซิงเว๋ย!

กู้ซิงเว๋ยเจ็บปวดมากถึงกับถอยหลังไปไม่กี่ก้าว ใบหน้าก็บิดเบี้ยวเพราะความเจ็บปวด ตามมาด้วยการล้มลงไปนั่งอยู่กับพื้น

“บังอาจ!หลี่โม่ นายกล้าดียังไงถึงได้ทำร้ายซิงเว๋ย ไม่วางลุงอย่างฉันไว้ในสายตาเลยใช่มั้ย!”กู้เจี้ยนกั๋วที่เห็นภาพนี้ก็ทำกับเบิกตากว้างแล้วพุ่งเข้ามา

หลี่โม่ยิ้มเย็นชา จ้องกู้เจี้ยนกั๋วอย่างดุดัน “กู้เจี้ยนกั๋ว ลูกชายคุณลงมือก่อน ถ้าคุณอยากช่วยมัน ก็ลองลงมือกับผมเองดูสิ”

กู้เจี้ยนกั๋วที่เห็นสายตาของหลี่โม่ก็ถึงกับใจสั่น

สายตาของไอ้ขยะนี่ น่ากลัวจริงๆ เหมือนกับตัวเองกำลังเจอกับเสือที่กำลังจะตื่นขึ้นอย่างนั้นแหละ!

สถานการณ์นั้น เป็นสิ่งที่ขยะตัวหนึ่งไม่สามารถทำได้อย่างแน่นอน

มันเป็นไอ้ขี้แพ้มาตลอดไม่ใช่หรอ?ทำไมวันนี้ถึงแสดงออกได้แข็งแกร่งขนาดนี้?

“หลี่โม่ แกช่างกล้าทำร้ายฉัน ฉันจะฆ่าแก!”กู้ซิงเว๋ยที่ลุกขึ้นจากพื้น กัดฟันชี้ไปที่หน้าหลี่โม่

หลี่โม่แค่เพียงพูดนิ่งๆว่า “ถ้าพวกนายมาเพื่อทะเลาะ งั้นก็เชิญกลับเถอะ”

ขณะที่พูดหลี่โม่ก็ปิดประตูไปด้วย

กู้เจี้ยนกั๋วผลักประตู มองหลี่โม่ด้วยใบหน้าเย็นชา “แกหลีกไปเดี๋ยวนี้ พวกฉันมาหากู้หยุนหลัน แกมีสิทธิ์อะไรมาคุยกับพวกฉัน”

หลี่โม่พูดยิ้มๆว่า “หรือว่า ตอนนี้พวกนายยังไม่เข้าใจความสำคัญของเรื่องนี้หรอ?แค่เพียงเสียสัญญาของบริษัทรุงคางไป บริษัทวินเซิงและตระกูลกู้จะเจอกับอะไร ในใจพวกนายรู้ดี เพราะงั้น ถ้าอยากเจอกู้หยุนหลัน ทางที่ดีก็ลดความอวดดีลงหน่อย”

ประโยคนี้ทำให้กู้เจี้ยนกั๋วและกู้ซิงเว๋ยถึงกับตกใจ ใบหน้าเต็มไปด้วยความประหลาดใจ