จักรพรรดิมังกร นิยาย บท 616

หลี่โม่มองทั้งสองคน และนับถอยหลังไปเรื่อยๆ จนเมื่อหลี่โม่นับเสร็จ ทั้งสองยังไม่มีปฏิกิริยาใดๆ

“นับเสร็จแล้วเหรอ งั้นเอาหลักฐานมาให้เราดูสิ!”

หวังฝู้มองหลี่โม่อย่างเย้ยหยัน

คนรอบๆ ต่างพากันมองหลี่โม่เหมือนกัน เพราะอยากรู้ว่าหลี่โม่จะหาหลักฐานมาได้หรือเปล่า

หลี่โม่ได้ยินก็ยิ้มบางๆ “ในเมื่อนายอยากเห็น งั้นฉันจะให้นายดูว่าหลักฐานของฉันคืออะไร”

เมื่อพูดจบ หลี่โม่ก็ใช้มือล้วงลงไปหยิบมือถือในกระเป๋ากางเกง เมื่อเขากดหน้าจอสองสามครั้ง ก็มีเสียงดังออกมา

“เป็นไง หวังฝู้ จัดการไอ้หมอนั่นหน่อยไหม ดูก็รู้ว่ามันไม่ใช่คนที่มาที่นี่บ่อยๆ”

“ถ้าเอาของในมือมันมาได้ เรารวยเละแน่นอน!”

เสียงที่ดังออกมา เป็นเสียงของหยางฉวน เมื่อทุกคนได้ยินก็ถึงกับอึ้งไป

ในขณะเดียวกันก็สงสัยว่าหลี่โม่ไปเอาเสียงนี้มาจากไหน

หวังฝู้มองหลี่โม่อย่างตกตะลึง และมองคนที่อยู่ข้างๆ อย่างหยางฉวน ด้วยสายตาแปลกประหลาด

หยางฉวนมีสีหน้าตกตะลึง เขาแน่ใจว่าไม่มีใครอยู่ ตอนที่คุยกับหวังฝู้!

และทั้งสองก็เจอกันที่นั่นตลอด ซึ่งไม่เคยมีปัญหาอะไรเลย ทำไมจู่ๆ ถึงมีเสียงบันทึกนี้ออกมาได้

“แปลกใจไหมล่ะ ว่าทำไมฉันถึงได้ยินบทสนทนาของพวกนาย”

สีหน้าของหลี่โม่ฉายแววเย้ยหยัน

“อะไร บทสนทนาของเราสองคนงั้นเหรอ นี่เป็นเสียงที่แกปลอมขึ้นมา!”

หวังฝู้พูดอย่างไร้เหตุผล

ตอนนี้จะยอมรับผิดไม่ได้เด็ดขาด ถ้าขืนรับผิดขึ้นมา ชื่อเสียงของทั้งสองคนในการพนันหิน ต้องฉาวโฉ่อย่างแน่นอน!

สีหน้าของหยางฉวนค่อยๆ เย็นยะเยือก เขาพูดเสียงทุ้มว่า “อย่าเอาของแบบนี้มาหลอกเราเลย ถ้าเอามาเป็นหลักฐานได้ งั้นฉันคงไปปลอมเสียง แล้วมาบอกว่าแกติดเงินฉันพันล้านก็ได้สิ”

เมื่อกู้หยุนหลันได้ยินคำพูดของทั้งสองคน สีหน้าของเธอก็เย็นชาทันที คนรอบๆ ต่างพากันขมวดคิ้วขึ้นมา

หลี่โม่ยังคงอยู่ในที่พนันหิน โดยไม่ออกไปไหนทั้งนั้น!

ไม่มีใครเห็นเขาโทรหาใครสักคน จะหาคนมาปลอมเสียงได้ยังไง

อย่าบอกนะว่าเขารู้จักชื่อของหวังฝู้มาก่อน

แต่นี่มันไม่ค่อยจะเข้าท่า ไม่ว่าใครก็คงไม่เชื่อ

“เหรอ ไม่เชื่อนายก็ดูตรงคอเสื้อสิ”

หลี่โม่ยิ้มยียวนออกมา

คนรอบๆ ได้ยินก็พากันมองไปที่คอเสื้อของหยางฉวน ตรงนั้นมีจุดสีดำเล็กๆ เมื่อบวกกับคำพูดของหลี่โม่ รู้ได้เลยว่านั่นคือเครื่องดักฟังขนาดจิ๋ว

“นี่......”

หยางฉวนมองคอเสื้อตัวเอง ด้วยสีหน้าตื่นตระหนก เมื่อเขาเห็นเครื่องดักฟัง ก็กระชากมันออกมาทันที เขาตกใจมาก

“แกติดเครื่องดักฟังไว้บนตัวฉัน!”

หลี่โม่ได้ยินก็ส่ายหน้า สีหน้าของเขาดูเสียใจ

“ตอนแรกฉันคิดว่านายคือคนที่คนนั้นส่งมา และอยากสืบอะไรจากนาย แต่คิดไม่ถึงว่านายจะใช้ไม่ได้อย่างนี้”

หลี่โม่เข้าใจว่าเขาคือคนที่ราชินีของสำนักหลงเหมินส่งมา ดังนั้นเขาจึงหวาดระแวง และติดเครื่องดักฟังเอาไว้บนตัวของหยางฉวน

แต่คิดไม่ถึงว่าหยางฉวน ไม่เพียงแต่จะไม่ใช่คนที่ราชินีของสำนักหลงเหมินส่งมา แถมยังเป็นสวะอย่างแท้จริง ทำแต่เรื่องต่ำตม หลอกคนอื่นไปทั่ว