จักรพรรดิมังกร นิยาย บท 623

“ผมคือสามีของหยุนหลันชื่อหลี่โม่ครับ เจอกันครั้งแรก ฝากเนื้อฝากตัวด้วยครับ”

หลี่โม่พูดอย่างเกรงใจ

กงซุนจุนยิ้มเล็กน้อย “คุณหลี่ดูแล้ว….เหอะๆ”

“อะไรครับ?”

หลี่โม่ยักคิ้วขึ้นและถาม

“ผมพูดความจริงได้มั้ยครับ? บางทีการพูดความจริงออกมาจะเป็นการทำร้ายจิตใจผู้คน ดังนั้นผมรู้สึกว่าไม่พูดออกมาจะดีกว่าครับ”

ถ้าหากว่ากู้หยุนหลันไม่อยู่ กงซุนจุนจะต้องบอกกับหลี่โม่อย่างตรงไปตรงมาแน่นอนว่า นายมันก็แค่ขยะ ไม่เหมาะสมกับกู้หยุนหลันสักนิด

แต่ว่าตอนนี้มีกู้หยุนหลันอยู่ด้วย กงซุนจุนรู้สึกว่าพูดตรงไปไม่ได้ เกรงว่ากู้หยุนหลันจะมีความรู้สึกไม่ดีต่อตัวเอง

กู้หยุนหลันเห็นว่าหลี่โม่และกงซุนจุนเจอหน้ากันแล้วไม่ค่อยถูกกันเท่าไหร่ ทำให้อดไม่ได้ที่จะปวดหัวขึ้นมา

จึงใช้ปลายเท้าแตะขาของหลี่โม่เบาๆ กู้หยุนหลันต่อบทสนทนาว่า “ให้คุณกงซุนจุนรอพวกเรามา ขอโทษด้วยจริงๆนะคะ”

“หยุนหลันเธออย่าได้เกรงใจกันขนาดนี้เลย ตอนนั้นถ้าไม่ได้รับการช่วยเหลือจากเธอ จะมีกงซุนจุนในวันนี้ได้ยังไงกัน เพื่อหยุนหลันแล้ว ผมกงซุนจุนต้องเสียทุกอย่างก็ไม่เป็นไร เพียงแค่เรื่องเล็กน้อยอีกเดี๋ยวก็ยิ่งไม่ต้องพูดถึงเลยครับ”

กงซุนจุนพูดจบก็สะบัดพัด พัดที่เมื่อกี้พับเก็บแล้วถูกสะบัดออกในทันที หน้าพัดที่จางต้าเชียนวาดขึ้นอย่างละเอียดอ่อนถูกเปิดออก

ตัวพัดที่ทำจากรากแก่นไม้อย่างดี บวกกับภาพวาดของจางต้าเชียน ทำให้เห็นถึงมูลค่าของพัดอันนี้

ถ้าหากคนทั่วไปได้พัดนี้มา จะต้องตั้งบูชาไว้อย่างกับสมบัติที่หาได้ยาก แต่ว่ากงซุนจุนกลับเอาพัดอันนี้มาเป็นของใช้ ทำให้ผู้คนอดไม่ได้ที่จะชื่นชมความร่ำรวยของเขา

กู้หยุนหลันมองดูตัวพัด รู้สึกแค่ว่าพัดอันนั้นสวยงามดี แต่ไม่ได้รู้สึกถึงมูลค่าของพัดอันนั้น

เดิมทีกงซุนจุนสะบัดพัดเพื่ออยากได้ความตะลึงจากกู้หยุนหลัน แต่กลับกลายเป็นการเสียแรงเปล่าโดยไม่มีความหมายอะไร

เห็นว่ากู้หยุนหลันไม่ได้สนใจพัดของตัวเอง ในใจกงซุนจุนหดหู่อย่างมาก แทบอยากจะบอกกับกู้หยุนหลันว่าพัดอันนี้ใช้เงินถึงสองแสนเพื่อซื้อมาเชียวนะ

“เถ้าแก่ อาหารที่ผมสั่งเตรียมไว้เอามาเสิร์ฟได้แล้ว”

กงซุนจุนตะโกนไปยังหลังครัว จากนั้นก็พูดกับกู้หยุนหลันด้วยรอยยิ้มว่า “หยุนหลัน ผมให้เชฟที่บ้านทำอาหารขึ้นชื่อไว้ให้ เดี๋ยวเธอลองชิมดูนะ”

“ขอบใจนายนะ เดิมทีพวกเราก็รบกวนให้นายช่วยเหลือ แล้วนี่ยังให้นายเลี้ยงอาหารอีก รู้สึกไม่สบายใจเลยจริงๆ”

กู้หยุนหลันรู้สึกว่ากงซุนจุนดีกับตัวเองมากเกินไปแล้ว ถึงแม้จะบอกว่าในตอนนั้นตัวเธอเคยช่วยชีวิตเขา แต่ก็ไม่จำเป็นต้องทำขนาดนี้มั้ง

“เธออย่าได้พูดแบบนี้เลย เธอเป็นผู้ช่วยชีวิตผม ผมตอบแทนคุณก็สมควรแล้ว ใช่สิ ที่เธอบอกจะให้ผมช่วยเหลือคือเรื่องอะไรหรอ?”

เมื่อเห็นว่าในที่สุดกงซุนจุนก็พูดถึงเรื่องหลักแล้ว กู้หยุนหลันก็เล่าเรื่องราวอย่างไม่ลังเล

“ทางสามีของฉัน ก่อนหน้านี้เกิดปัญหากับบางคนเพราะฉัน พวกเขาล้วนเป็นพวกบุคคลที่มีอำนาจทั้งนั้น พอดีว่าอีกไม่กี่วันบ้านฉันจะจัดงานเลี้ยงขึ้นบ้านใหม่ ได้ยินมาว่าพวกเขาจะมาหาเรื่องในงานเลี้ยงขึ้นบ้านใหม่ ฉันจึงกังวลนิดหน่อย ดังนั้นจึงอยากขอให้นายช่วย”