จักรพรรดิมังกร นิยาย บท 633

“เหมือนว่านายจะหลงตัวเองนะ นี่เป็นการรับสมัครงาน ไม่ใช่การหาคู่ หวังว่านายจะเข้าใจถึงสถานการณ์ตอนนี้”

หลังจากที่กู้หยุนหลันพูดจบก็มองไปยังหลี่โม่ หลี่โม่กอดไหล่ของกู้หยุนหลันไว้ด้วยรอยยิ้ม

ในเวลานี้จูเจียนเฉียงถึงได้มองไปที่หลี่โม่

สำรวจดูหลี่โม่อย่างรวดเร็ว จูเจียนเฉียงพูดด้วยสีหน้าดูถูกว่า “อย่าหาว่าผมพูดตรง เขาและคุณไม่เหมาะสมกัน ผมคิดว่าการที่คุณหลงรักเขา อาจจะเป็นการหลงรักในเชิงรักสัตว์ คน จำเป็นต้องมีสติและเหตุผลหน่อยนะครับ”

“เหตุผล? สำหรับบุคคลที่ประโยชน์นิยมอย่างนาย ทุกอย่างคงจะใช้มูลค่ามาวัดได้สินะ นายสามารถละทิ้งชื่อเสียงและเงินทอง รวมทั้งชีวิตให้กับกู้หยุนหลันได้มั้ย?”

หลี่โม่พูดด้วยรอยยิ้ม

จูเจียนเฉียงหัวเราะเยาะ “ฉันละทิ้งชื่อเสียงและเงินทอง แล้วต่อไปจะให้ชีวิตที่ดีกับผู้หญิงของฉัน และลูกๆของฉันได้ยังไงเลย ขยะที่มีชื่อเสียงอย่างนาย คงจะไม่เข้าใจชีวิตของโลกของผม ดังนั้นนายก็อย่าได้พยายามคาดเดาเลย สิ่งที่นายพูดล้วนเป็นเรื่องตลกทั้งนั้น”

ประตูห้องถูกเปิดออก หัวของผู้จัดการกวนเหลินกังยื่นเข้ามา

ผู้จัดการมองดูสถานการณ์ในห้อง จึงได้เดินเข้ามาในห้องด้วยรอยยิ้มรู้สึกผิด

วันนี้อู๋เต้าเหวินนั้นไม่ได้อยู่กวนเหลินกัง แต่ว่าอู๋เต้าเหวินนั้นเคยบอกกับพวกลูกน้องไว้แล้ว เพียงแค่หลี่โม่มาที่กวนเหลินกัง ก็จะต้องไปต้อนรับอย่างดีที่สุด

“ขออภัยครับ ขอรบกวนหน่อยครับ ผมมาให้อาหารว่างกับแขกพิเศษที่สุดของกวนเหลินกังครับ พวกท่านมีอะไรที่ต้องการมั้ยครับ?”

จูเจียนเฉียงเงยหน้าขึ้น มองไปทางหลี่โม่อย่างได้ใจ “นายเห็นรึยัง นี่เป็นความสำคัญของสิ่งที่นายพูดเรื่องชื่อเสียงและเงินทอง มีเพียงแค่ชื่อเสียงและเงินทองที่มากพอ คนอื่นถึงจะเงยหน้ามองนาย ถึงจะให้นายเป็นแขกคนสำคัญ ถึงจะให้การดูและที่ดีที่สุดกับนาย”

ผู้จัดการตะลึงเล็กน้อย เหลือบมองดูจูเจียนเฉียง จึงยิ้มอย่างเคอะเขินและไม่ไร้มารยาทแล้วพูดว่า “คุณผู้ชายครับคุณเข้าใจผิดแล้ว การบริการที่ดีที่สุดของกวนเหลินกัง มีไว้ให้สำหรับคุณหลี่โม่ครับ คุณหลี่โม่เป็นVVVIPของกวนเหลินกังของเราครับ”

“VVVIPบ้าอะไร! เขามีสิทธิ์อะไรถึงได้รับการบริการพิเศษ พวกนายเข้าใจอะไรผิดรึเปล่า คนที่ต้องได้รับการบริการพิเศษควรจะเป็นฉันถึงจะถูก!”

หน้าแตกอย่างกะทันหัน หน้าของจูเจียนเฉียงถึงกับเอาไม่อยู่ในทันที

เมื่อกี้ยังบอกว่าพวกนี้ได้มาเพราะชื่อเสียงและเงินทอง แต่ว่าเพียงพริบตาเดียวของพวกนี้ก็กลายเป็นไอ้คนจนอย่างหลี่โม่ นี่มันแกล้งกันเกินไปแล้ว

หลี่โม่พูดยิ้มๆว่า “เพราะว่าฉันให้ความคิดเห็นกับการบริการขอพวกเขาเยอะมาก ดังนั้นพวกเขาจึงได้บริการฉันอย่างกับแขกพิเศษ”

“เป็นไปไม่ได้! ตามหลักเศรษฐศาสตร์แล้ว…..”

จูเจียนเฉียงตบโต๊ะอย่างแรง พูดเสียงแข็งว่า “พูดกับนายนายก็ไม่เข้าใจหรอก!”

ถลึงตามองผู้จัดการของกวนเหลินกัง จูเจียนเฉียงพูดอย่างไม่พอใจว่า “ผู้จัดการอย่างนายเป็นได้ยังไง แยกไม่ออกหรอว่าอะไรคือผู้ที่มีโอกาสเป็นลูกค้า ลูกค้าคุณภาพย่างฉันนายกล้าไม่ให้บริการที่ดีที่สุดกับฉัน?”

“ขออภัยครับ พวกเราให้บริการพิเศษกับคุณหลี่โม่เท่านั้นครับ คนอื่นไม่ว่าใครหน้าไหนก็ไม่ได้รับการบริการแบบนี้ครับ”

ผู้จัดการตอบกลับอย่างมีมารยาท

จูเจียนเฉียงเสียสติแล้ว ถามอย่างเสียงดังว่า “ในฐานะผู้บริโภค ฉันต้องการคำอธิบาย วันนี้พวกนายจำเป็นต้องให้คำอธิบายที่เหมาะสมกับฉัน”

“คำอธิบายก็คือ ฐานะของคุณหลี่โม่สูงส่งกว่าคุณ ดังนั้นเขาจึงสามารถได้รับการบริการที่ดีที่สุดครับ”