จักรพรรดิมังกร นิยาย บท 651

“เชี่ยแม่งเอ๊ย ยังไงผมก็ไม่เชื่อ ผมจะถามให้มันชัดเจนเดี๋ยวนี้เลย!”

เจินจาหนานค้นรายชื่อในโทรศัพท์ด้วยความหงุดหงิด และไม่นานเขาก็ค้นพบเบอร์โทรศัพท์ของจูเจียนเฉียง จากนั้นก็กดโทรออกไป

หลังจากอีกฝ่ายรับสายโทรศัพท์ เจินจาหนานก็ตะคอกด้วยความหงุดหงิด: “นายนี่มันไอ้สมองพิการ! นายคิดจะหลอกผมงั้นเหรอ! บัตรผ่านประตูที่นายให้ผมมานั่นมันเป็นบัตรปลอม! บัตรจริงอยู่ในมือหลี่โม่! เมื่อกี้นายพูดกับผมว่ายังไง!”

“อะไรนะ? จะเป็นบัตรปลอมได้ยังไง คุณโดนพวกเขาหลอกแล้วหรือเปล่า”

จูเจียนเฉียงถามด้วยความงงงวยเล็กน้อย

“ผมจะโดนหลอกได้อย่างไร เนื่องจากบัตรผ่านประตูที่นายเอาให้ผม นายเป็นคนไปซื้อไม่ใช่เหรอ หรือว่านายไปเอามาจากที่ไหน!”

เจินจาหนานที่กำลังพูด ก็กลอกตาไปมา และในใจก็รู้สึกสับสนเล็กน้อย เนื่องจากไม่ว่าจะคิดอย่างไรก็ยังคงรู้สึกว่าจูเจียนเฉียงนั้นเชื่อถือไม่ค่อยได้

“นี่เป็นเพื่อนคนหนึ่งของผมให้ผมมา เป็นเพื่อนชาวต่างชาติ เป็นไปไม่ได้ที่เขาจะให้บัตรปลอมมา คุณ คุณเคลียร์เช็คให้ดีๆ ก่อนมั้ย จากนั้นผมจะติดต่อแล้วสอบถามกับเพื่อนชาวต่างชาติของผมอีกที”

หลังจากจูเจียนเฉียงพูดจบก็ได้วางสาย ก้นบึ้งหัวใจของเจินจาหนานนั้นได้เยือกเย็นไปหมดแล้ว

ไอ้บ้า เรื่องนี้อย่าหลอกกันเลย ถ้าหากโดนจูเจียนเฉียงหลอกเข้าจริงๆ ละก็! คราวนี้คงขายหน้าขายตาไปหมดแล้วจริงๆ !

เจินจาหนานทั้งคนแข็งทื่อราวกับหิน เนื่องจากเจินจาหนานที่เป็นลูกคนรวยตั้งแต่เด็ก ซึ่งโดยทั่วไปแล้วมักจะตบหน้าคนอื่น แต่ในตอนนี้กลับรู้สึกว่าใบหน้าของตัวเองร้อนผ่าวขึ้นมาในทันที

แม่งเอ๊ย นี่มันเป็นความรู้สึกของการโดนตบหน้า ซึ่งทำให้คนยากที่จะยอมรับได้จริงๆ

ทำยังไงดี?

อย่างน้อยตอนนี้จะแตกคอกันไม่ได้ แม่งเอ๊ยต้องไปหาจูเจียนเฉียนคุยให้รู้เรื่อง!

เรื่องนี้จะจบลงแบบนี้ไม่ได้ ใบหน้าของผมเจินจาหนานไม่ใช่ว่าจะตบได้ง่ายๆ แบบนี้ อย่างไรก็ตามต้องมีคำอธิบาย

เจินจาหนานระงับความโกรธในใจ แล้วก็รู้สึกว่ารู้หลบเป็นปีก รู้หลีกเป็นหางดีกว่า เนื่องจากตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่จะต่อต้านกับหลี่โม่อีกต่อไป

หันหลังกลับและก้าวเท้าอย่างเงียบๆ เจินจาหนานต้องการจากไปอย่างเงียบๆ โดยไม่รบกวนคนอื่น

แต่ทว่าเขาสามารถออกไปอย่างเงียบแบบนี้ได้หรอ?

ซึ่งเห็นได้ชัดว่าเป็นไปไม่ได้

“คุณจะไปแล้วเหรอ แต่ก่อนไปก็ควรทิ้งของเดิมพันไว้หรือเปล่า ช่วงนี้จนไม่มีเงินที่จะซื้อเนื้อหมูกิน ฉะนั้นพอดีเลยเอารถยนต์ที่คุณแพ้มานั้นไปขายแลกเป็นเงินค่าขนม”

หลี่โม่พูดติดตลก

รถสปอร์ตคันนั้นเป็นคันที่เจินจาหนานเพิ่งซื้อมาใหม่ๆ เลย ซึ่งมีค่ามากกว่าผู้หญิงด้วยซ้ำ

สำหรับเจินจาหนาน ผู้หญิงสามารถยืมให้เพื่อนได้ แต่รถยนต์ยืมให้ไม่ได้

เนื่องจากเป็นบอดี้ Lamborghini ใหม่ล่าสุดที่ปรับแต่งโดยคาร์บอนไฟเบอร์ หากแพ้ออกไปแบบนี้เลย เพียงแค่คิดเจินจาหนานก็รู้สึกปวดใจแล้ว

ไม่สิ ไม่ใช่เพียงแค่ปวดใจเท่านั้น แม้แต่หัวใจ ตับ ม้าม ปอด และไตก็เจ็บปวดไปหมด

“คนนั้นอ่ะ สามารถเปลี่ยนเป็นเงื่อนไขได้ไหม เดี๋ยวผมสั่งให้คนส่งรถเฟอร์รารีให้คุณหนึ่งคัน และรถมาเซราติอีกหนึ่งคันเป็นยังไงบ้าง ไม่ทำให้คุณเสียเปรียบอย่างแน่นอน”

เจินจาหนานคิดจะพยายามเพื่อช่วยของเล่นชิ้นใหม่อันเป็นที่รักของตัวเอง

“ไม่ เนื่องจากเมื่อกี้คุณพนันสิ่งนี้ ดังนั้นผมก็จะเอาสิ่งนี้”

หลี่โม่พูดด้วยความยึดมั่นถือมั่น

สิ่งที่สามารถทำให้คู่ต่อสู้ไม่มีความสุข ก็ต้องมุ่งมั่นทำต่อไปให้ถึงที่สุด ยิ่งคู่ต่อสู้ไม่มีความสุขมากเท่าไหร่ ตัวเองก็จะมีความสุขมากขึ้นเท่านั้น

เฉินเสี่ยวถงที่อยู่ข้างๆ ก็ช่วยพูดแทรกขึ้นมาด้วยความสนับสนุน: “เมื่อกี้คุณเป็นคนเสนอออกมาเองว่าจะพนัน และเดิมพันก็เป็นคุณเสนอออกมาเอง แล้วตอนนี้คุณยังมีหน้าเบี้ยวหนี้อีกเหรอ?”