จักรพรรดิมังกร นิยาย บท 88

บทที่ 88 เผยถึงความร่ำรวย

กู้หยุนหลันเองก็ไม่รู้ว่าตัวเองคิดอะไรอยู่ แค่รู้สึกว่าเมื่อกี้หลี่โม่มีเรื่องปิดบังตัวเธอ

เพราะว่าภาพเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในธนาคารเมื่อกี้ เธอเห็นได้ชัดถึงปฏิกิริยาของพนักงานหน้าเคาน์เตอร์ แล้วก็รีบไปหาผู้จัดการอย่างร้อนรน

จะต้องเป็นเพราะเห็นอะไรแน่นอนถึงได้แสดงออกถึงความตกใจขนาดนั้น!

เฉาเจิ้นพูดด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความรู้สึกผิดว่า “คุณกู้ครับ มี 5 หมื่นจริงๆ ระบบเกิดปัญหานิดหน่อย โปรดให้อภัยด้วย รบกวนช่วยผมขอโทษคุณผู้หญิงด้วย วันหลัง ผมจะหาเวลาไปขอโทษถึงที่แน่นอนครับ”

เมื่อได้ยินคำนี้ กู้หยุนหลันเองก็ไม่กล้าถามต่อ พยักหน้าแล้วพูดขอโทษจากนั้นก็ออกไป

รอกู้หยุนหลันจากไป เฉาเจิ้นก็รีบโทรหาหลี่โม่ แล้วพูดด้วยความเคารพว่า “คุณหลี่ครับ เมื่อกี้คุณกู้มาหาผม ผมพูดไปตามที่คุณสั่งแล้วครับ”

ตอนนี้หลี่โม่กำลังออกมาจากโรงพยาบาล พยักหน้าแล้วตอบไปว่าดี แล้วก็วางสายไป

สูดหายใจเข้าลึกๆครั้งหนึ่ง แล้วหลี่โม่ก็คิดๆว่าจะเตรียมจองอาหารค่ำใต้แสงเทียนสักหน่อย

นับว่าเป็นการเซอร์ไพรส์กู้หยุนหลันสักหน่อย

ในชีวิตก็ควรต้องมีเรื่องตื่นเต้นบ้าง

เลือกร้านอาหารตะวันตกร้านหนึ่ง หลี่โม่กำลังเตรียมจะเข้าร้าน ด้านหลังก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้นมา

“หลี่โม่?นายมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง?”

หันหลังไปมอง หลี่โม่ก็เจอเข้ากับสาวแฟชั่นสองคน ควงแขนกันเดินมา

และยังคุ้นตามากทีเดียว!

และให้ถูกต้องก็คือ เพื่อนเก่านั่นเอง!

“ซูหย่า?”หลี่โม่พูดอย่างประหลาดใจ

“โอ๊ะ คิดไม่ถึงเลยว่าจะใช่จริงๆ อยู่นี่ยังสามารถเจอนาย ออกจากบ้านนี่เหยียบขี้หมามาจริงๆ”

ซูหย่าเป็นเพื่อนร่วมงานของหลี่โม่ที่ร้านSPAเมื่อก่อน และยังเป็นเพื่อนนักเรียนกับกู้หยุนหลัน เป็นสาวสวยที่มีชื่อเสียง และก็มีชื่อเสียงในเรื่องยั่วยวน หุ่นดีมาก หน้าตาสะสวย หน้าอึ๋มหลังงอน แซ่บจริงๆ และมีท่าทางความเป็นหญิงสาวสูงมาก

เธอเจอหลี่โม่ เธอเองก็ประหลาดใจ แล้วก็ตามมาด้วยรอยยิ้มเยาะเย้ย

หลี่โม่คนนี้ เธอคุ้นเคยจะตาย สามีของนังมารยากู้หยุนหลัน เป็นแค่ไอ้ขยะไร้ประโยชน์คนหนึ่ง!

เธอดูถูกคนจนมาเสมอ โดยเฉพาะผู้ชายแย่ๆที่เป็นแมงดาอย่างหลี่โม่

อีกอย่าง เธอกับกู้หยุนหลันก็ไม่ถูกกันแต่แรก

“ทำไม กู้หยุนหลันเมียนายละ?ไม่ได้ออกมาด้วยกัน?”ซูหย่ายิ้ม มองซ้ายมองขวา เธอก็เพียงแค่อยากดูว่ากู้หยุนหลันอยู่มั้ย จะได้เยาะเย้ยเธอได้

“พี่หย่าหย่าคะ คนนี้ใครอ่ะ?ทำไมแต่งตัวได้เชยจริงๆ พี่ยังรู้จักคนแบบนี้ด้วยหรอ?”

หญิงสาวตัวเล็กที่อยู่ข้างๆซูหย่าพูดอย่างประชด ไม่ปิดบังความรังเกียจที่มีต่อหลี่โม่สักนิด

หลี่โม่ขมวดคิ้ว สาวน้อยคนนี้ดูรูปลักษณ์ภายนอกเกินไปรึเปล่า อีกอย่าง ไม่มีมารยาทมากเลย

เจอหน้าก็ประชด?

ถ้าเป็นหลี่โม่เมื่อก่อน จะต้องตบสักหน่อย ให้เธอเรียกพ่อ!

“เหอะๆ เขาชื่อหลี่โม่ ก็คือสามีไร้ประโยชน์ของกู้หยุนหลันคนที่ฉันเคยบอกเธอ”ซูหย่ายิ้มเย็นชา แล้วก็พูดกับหลี่โม่ต่อ “อ้อใช่สิ นี่เพื่อนสนิทฉัน ซ่งเหวินเหวิน”

ซูหย่าพูดแล้วใบหน้าก็เต็มไปด้วยความเยาะเย้ยและดูถูก

ไอ้หลี่โม่คนนี้ เจ้าชู้จริงๆ สายตานั่นจ้องมองไปที่ไหนกัน ไม่เคยเจอสาวสวยรึไง?

ซ่งเหวินเหวินเองก็คว่ำปาก แล้วด่าอย่างไม่ปรานี “ไอ้โรคจิต แกดูหาแม่แกหรอ?ไม่เคยเจอหน้าอกอึ๋มรึไง?”

หลี่โม่ส่ายหัวอย่างเอือมระอา หัวเราะเหอะๆ แล้วก็หันหลังจากไป

ซูหย่าจะยอมปล่อยโอกาสที่ได้เยาะเย้ยหลี่โม่แบบนี้ได้ยังไงกัน

อีกอย่าง ผู้หญิงที่สูงส่งอย่างกู้หยุนหลัน มาแต่งงานกับขยะอย่างหลี่โม่ ไม่ใช้คำพูดเอาความสะใจหน่อย ก็ไม่สนุกสิ

และยังได้ยินมาว่าหลายปีมานี้ ตำแหน่งของหลี่โม่ในบ้านตระกูลกู้แย่จะตาย เทียบกับหมาไม่ได้ด้วยซ้ำ!

หญิงสาวคนนั้นยื่นใบเสร็จให้หลี่โม่อย่างเคารพเป็นอย่างมาก หลี่โม่พยักหน้านิ่งๆ แล้วเก็บใบเสร็จ

ภาพนี้ทำให้ซูหย่าแล้วซ่งเหวินเหวินงุนงง เหมาร้านอะไรกัน?

“พี่หย่าหย่า นี่มันพนักงานของร้านอาหารฮัวกู่ข้างๆนี่ไม่ใช่หรอ เหมาร้าน?เป็นไปไม่ได้มั้ง....”เพียงพริบตาเดียวซ่งเหวินเหวินก็ดูชุดบนตัวของหญิงคนนี้ออก เป็นเสื้อทำงานของร้านอาหารฮัวกู่ที่อยู่ข้างๆจริงๆ!ร้านอาหารฮัวกู่เชียวนะ!

ร้านอาหารตะวันตกชื่อดังของเมืองฮ่าน ได้ยินว่าค่าใช้จ่ายขึ้นหมื่น!

ถ้าเหมาร้าน ก็ต้องใช้เป็นแสนสิ?!

ไอ้ขี้แพ้อย่างหลี่โม่ สามารถเหมาร้านอาหารฮัวกู่?

เล่นตลกรึเปล่า!

ซูหย่าเองก็กลืนน้ำลายดังอึก ใบหน้ามีแต่ความสงสัย แล้วก็ถามว่า “เธอเข้าใจผิดรึเปล่า เขาเหมาร้านอาหารฮัวกู่ของพวกเธอ?เหมาร้าน?!”

หญิงคนนั้นหันไป พูดกับทั้งสองคนอย่างมีมารยาท “ใช่ค่ะ คุณหลี่เหมาร้านอาหารฮัวกู่ของพวกเรา”

พูดจบเธอก็หันไปก้มหัวให้หลี่โม่ แล้วก็จากไป

ใบหน้าซูหย่ามีแต่ความตกใจ แล้วก็อดไม่ได้ที่จะแย่งใบเสร็จในมือหลี่โม่มาดูอย่างละเอียด

ผู้รับใบเสร็จ : หลี่โม

ค่าใช้จ่าย : 5 แสน

นี่ นี่จะเป็นไปได้ยังไงกัน?

เหมาร้าน 5 แสน?!

หลี่โม่จ่ายเงิน 5 แสนเหมาร้าน?

ซูหย่าร้อนรน ใบหน้ามีแต่ความสงสัย แล้วถามว่า “หลี่โม่ นายเอาเงิน 5 แสนจากไหนมาเหมาร้าน?”

หลี่โม่คิดแล้วก็หัวเราะ “5 แสนเยอะมากหรอ?”