จักรพรรดิมังกร นิยาย บท 90

บทที่ 90 จริงๆแล้วฉันรวยมาก

คำพูดเยาะเย้ย ดูถูกอย่างไม่ปิดบัง

นี่ก็คือสิ่งที่เรียกว่างานเลี้ยงรวมพนักงานเก่า กลายเป็นงานประจบและการประชดชันนั่นเอง

นี่คือเหตุผลที่หลี่โม่ไม่อยากมา

งานเลี้ยงอะไรกัน ปลอมทั้งนั้น ความสัมพันธ์มั่วซั่วระหว่างพนักงานชายหญิง ความสัมพันธ์ที่โอ้อวดระหว่างผู้ชาย

อีกอย่าง แค่เพียงมองไปเขาก็รู้แล้วว่าสิบกว่าคนในนี้เป็นพนักงานเก่าของที่ร้านเสริมสวยสปาทั้งนั้น ต่างก็ไม่ได้ทำงานที่นั้นกันแล้วทั้งนั้น

“หลี่โม่ นายมาก็บอกกันก่อน ฉันจะได้ไปต้อนรับนาย ทำไม ก่อนหน้านั้นสองครั้งฉันชวนนายไม่มา พอซูหย่าชวนนายก็มาละ ไม่ไว้หน้าเพื่อนกันเลยสินะ?”

คำพูดนี้จ้าวไห่เป็นคนพูด ตอนนี้ เขาลุกขึ้นด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม กอดไหล่หลี่โม่ไว้ ทำเป็นเหมือนกับตื่นเต้นและสนิทสนม

ดูผ่านๆคงคิดว่าเพื่อนเก่ามาเจอกัน ความสัมพันธ์ดีก่อนกันมากอย่างนั้นแหละ

หลี่โม่มองจ้าวไห่ไปทีอย่างไม่แยแส ตอนนี้เขาก็กลายเป็นคนที่เสแสร้งขนาดนี้แล้วหรอ?

เขามาชวนตัวเขาตอนไหนกัน?

เดินถึงกลางห้อง จ้าวไห่ก็ยื่นแก้วไวน์ให้เฉินผิงหนึ่งแก้ว แล้วพูดว่า “มา วันนี้กว่าหลี่โม่จะมาสักครั้ง ทุกคนยกแก้ว นี่เป็นถึงเพื่อนสนิทฉันเชียวนะ”

ทุกคนต่างก็เฉยๆกับหลี่โม่แต่แรกแล้ว เมื่อก่อนอยู่ที่ร้านเสริมสวยสปาก็เป็นคนที่ไม่โดดเด่นอะไร อีกอย่างชื่อเสียงในเมืองฮ่านก็แย่มาก ทั้งยังเป็นไอ้ขยะที่เกาะเมียกิน ทุกคนต่างก็หลีกเลี่ยงเขาทั้งนั้น

แต่ว่า ในเมื่อจ้าวไห่พูดอย่างนี้ ทุกคนต้องการประจบจ้าวไห่ ต่างก็ยิ้มแย้มออกมาแล้วยกแก้วขึ้น

ในใจหลี่โม่ยิ้มเยาะอย่างเอือมระอา ดื่มเหล้าแล้วก็ไปนั่งที่มุมหนึ่ง

แต่ว่า จ้าวไห่ไม่มีทางปล่อยโอกาสนี้ไปแน่

เขาส่งสายตาให้เสิ่นหยางที่อยู่ข้างๆ เสิ่นหยางก็เข้าใจแล้วพูดขึ้น “ฉันว่านะหลี่โม่ นายนี่ใช้ไม่ได้เลยจริงๆ ทุกครั้งที่จ้าวไห่ชวนนายมา นายกลับไม่รับสาย ทำไม เปลี่ยนเบอร์แล้ว?หรือว่าไม่เห็นหัวเถ้าแก่จ้าวของเรา หรือว่าไม่วางเพื่อนเก่าอย่างพวกเราไว้ในสายตา?”

เสิ่นหยางก็เป็นแค่ลูกน้องหนึ่งของจ้าวไห่ เพียงแค่สายตาเดียวก็รู้แบ้วว่าจ้าวไห่คิดอะไร ไม่เห็นหัวหลี่โม่ อยากจะทำให้เขาอับอาย ให้เขารู้สึกแย่อึดอัด

เมื่อคำพูดนี้ออกมา ทุกคนต่างก็หันไปต่อว่าหลี่โม่

“ใช่แล้วหลี่โม่ นายคงไม่คิดว่าตัวเองเป็นลูกเขยไร้ประโยชน์ของบ้านตระกูลกู้เลยดูถูกเพื่อนร่วมงานเก่าอย่างพวกฉันหรอกนะ”

“ไม่แน่ตอนนี้เขาอาจจะได้ดีแล้ว ในสายตาก็ไม่มีพวกเราแล้วนั่นแหละ ถึงยังไงก็เป็นลูกเขยของตระกูลกู้ คนรวยเชียวนะ”

“ฮ่าๆ อย่าล้อเล่นน่า อย่างมันเนี่ยนะจะได้ดีแล้ว?ชื่อเสียงในเมืองฮ่านก็เหมือนกับไข่เน่า ได้ยินมาว่า ตำแหน่งในบ้านตระกูลกู้ของมันเทียบไม่ติดแม้แต่หมาเฝ้าบ้านด้วยซ้ำ”

“เหอะๆ เสิ่นหยาง นายอย่าเอาหลี่โม่มาล้อเล่นสิ ในกลุ่มคนตอนนี้ของพวกเรา ก็มีเพียงเถ้าแก่จ้าวของเราเก่งที่สุด!”

ทุกคนเหยียบย่ำหลี่โม่ไม่หยุด ในขณะเดียวกันก็ไม่ลืมที่จะประจบจ้าวไห่

จ้าวไห่นั่งอยู่บนโซฟาอย่างอารมณ์ดี ไขว้ขวาไว้ จิบไวน์ โบกมือแสร้งทำเป็นเกรงใจ “โอ๊ย เพื่อนเก่ากันทั้งนั้น ฉันก็แค่เปิดร้านเล็กๆเฉยๆ ไม่มีอะไรหรอก ก็แค่ครึ่งปีก็ได้กำไร 5 ล้านเอง”

แต่ว่า รอยยิ้มมุมปากของเขาแสดงออกถึงความในใจที่อยากจะโอ้อวด

ทุกคนได้ฟังต่างก็ประจบประแจง

แล้วหันไปดูหลี่โม่ นั่งอยู่ในมุมคนเดียวอย่างน่าสงสาร ในใจจ้าวไห่ก็รู้สึกสะใจเป็นอย่างมาก!

คิดถึงเมื่อก่อน เขากับหลี่โม่ก็เป็นเพื่อนสนิทกัน

แต่ว่า เพื่อกุ้หยุนหลัน พวกเขาสองคนทะเลาะกัน

ตอนนี้ เห็นสภาพของหลี่โม่แบบนี้ ในใจเขาสะใจจริงๆ

ขยะแบบนี้ ยังเหมาะที่จะอยู่กับกู้หยุนหลัน?

“นี่ หลี่โม่ ถามนายอ่ะ ทำไมไม่ตอบ อวดเก่งขนาดนี้เชียว?”เสิ่นหยางใบหน้าเย็นชา แสดงออกถึงความไม่พอใจมาก

ไอ้โง่นี่ กลับนั่งกินอาหารอย่างนั้นหน้าตาเฉย

นี่มันไม่เห็นหัวตัวเขา หรือไม่เห็นหัวเถ้าแก่จ้าวกัน?

หลี่โม่หัวเราะเหอะๆ “ไม่มีอะไร ช่วงนี้ยุ่งนิดหน่อย ไม่มีเวลาออกมา ตอนนี้ฉันขอโทษทุกคนแล้วกัน ขอโทษเถ้าแก่จ้าวด้วย อีกอย่าง วันนี้ฉันก็มาแล้วนี่ไง”

ไอ้คนพวกนี้ คิดอะไรอยู่ หลี่โม่ดูออกตั้งแต่แรกแล้ว

แผนการแค่นี้เทียบกับสำนักหลงเหมิน ก็เหมือนกับปีศาจน้อยมาเจอกับปีศาจใหญ่นั่นแหละ

การแสดงเป็นคนผู้น้อย อายุ 6 ขวบหลี่โม่ก็แสดงเป็นแล้ว

จ้าวไห่หัวเราะเสียงดัง แล้วพูดว่า “พอแล้วๆกว่าจะรวมตัวกันได้ ทุกคนชนแก้ว”

เมื่อเหล้าลงท้อง อยู่ดีๆจ้าวไห่ก็พูดมาลงที่ตัวหลี่โม่ “หลี่โม่ ได้ยินว่านายยังอยู่ร้านเสริมสวยสปา?เป็นยังไงบ้าง ฉันจากมาแล้วหวังฝู้เสียงยังรังแกนายอยู่มั้ย?”

หลี่โม่หัวเราะ “ยังโอเค”

ถ้าหากว่าบอกพวกเขาว่าร้านเสริมสวยถูกเขาใช้เงิน 40ล้านซื้อมาแล้ว ใบหน้าพวกเขาจะเป็นยังไงนะ?

เสิ่นหยางที่อยู่ข้างๆก็รีบเยาะเย้ย “จะต้องถูกรังแกเหมือนเมื่อก่อนอยู่แล้วสิ ถ้านายอยู่ไม่ไหว อย่าลืมมาหาเถ้าแก่จ้าว ใช่สิ ฉันได้ยินว่าแม่แต่ลูกสาวนายยังไม่สามารถเป็นพ่อลูกได้ และยังมีเรื่องจะหย่ากับกู้หยุนหลัน?จริงรึเปล่า?”

เพียงคำเดียว ห้องทั้งห้องก็เงียบงัน

ทุกคนต่างก็ตั้งใจฟัง

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิมังกร