บทที่ 91 Bentley Flying Spur
“ที่จริงแล้วซื้ออะไร?ทำไม นายคงไม่ได้จะพูดว่าตัวเองมีเงินเยอะมากหรอกใช่มั้ย นายก็แค่เกาะเมียกินก็เท่านั้นแหละ”ซ่งเหวินเหวินตอกกลับอย่างไม่พอใจ
ไอ้คนไม่รู้จักที่ต่ำที่สูง ไม่ไว้หน้าจ้าวไห่จริงๆเลย
จ้าวไห่ก็ยิ้มอ่อนๆ แต่ในใจนั้นไม่พอใจเป็นอย่างมากแล้ว
ตัวเขาอุตส่าห์ให้โอกาส แกไม่รู้สึกขอบคุณแล้วยังจำทำท่าทางอย่างนี้?
ก็แค่ตำแหน่งลูกเขยที่แต่งเข้าบ้านแบบนี้ กล้ามองตัวเองสูงส่งได้ยังไง?
จนก็คือจน!
สุดท้ายก็เป็นแค่ขยะ!
“หลี่โม่ ฉันแนะนำให้นายคิดดีๆ กลับไปปรึกษากับกู้หยุนหลันดีๆ เราสองพี่น้องกัน ต่อไปถ้าอยากได้แล้วก็มาหาฉันที่ร้านก็พอ ฉันช่วยนายแน่นอน ตำแหน่งหัวหน้าเก็บไว้ให้นายเสมอ”จ้าวไห่หัวเราะแล้วจิบไวน์อึกหนึ่ง แล้วหยิบนามบัตรในกระเป๋ามาหนึ่งใบ โยนใส่หลี่โม่อย่างไม่เกรงใจ เหมือนกันพวกขอทานอย่างนั้น
“พอแล้ว ตอนนี้ก็เล่นกันพอประมาณแล้ว ไปกินข้างที่กวนเหลินกังกันเถอะ”จ้าวไห่พูดยิ้มๆ ไม่สนใจท่าทางเย็นชาของหลี่โม่ในตอนนี้สักนิด
ทุกคนลุกตามต่างก็แสดงท่าทางไม่พอใจต่อหลี่โม่ด้วยสายตาดูถูกอย่างไม่ปิดบัง
ไอ้โง่นี่ โง่สุดๆจริงๆ
โอกาสดีขนาดนี้ไม่รู้จักรักษา
ไม่มีอนาคตทั้งชาติแล้ว รู้แต่เกาะเมียกิน หลังจากวันนี้ก็ต้องขีดเส้นห่างจากหลี่โม่อย่างชัดเจนแล้ว
ในใจทุกคนต่างก็คิดอย่างนี้
หลี่โม่เอือมระอามาก ลุกขึ้นเป็นคนสุดท้ายแล้วเดินตามไป
จริงๆแล้วฉันซื้อร้านเสริมสวยสปาแล้ว ทำไมพวกนายไม่ให้ฉันพูดจนจบละ?
ออกจากร้าน,ลานจอดรถ
จ้าวไห่ขับรถGTRสุดเท่ของเขาออกมา รถคันนี้แพงมาก คันหนึ่งก็เป็นล้านแหนะ!
แค่ออกมาก็ดึงดูดสายตาของทุกคน
เท่จริงๆ!
โดยเฉพาะซูหย่าและซ่งเหวินเหวินกับเพื่อนๆอีกไม่กี่คนจ้องตามรถไปเลย!
แต่ว่า รถคันนี้นั่งได้แค่2คน ที่นั่งข้างคนขับจึงกลายเป็นที่ของผู้หญิงไปโดยปริยาย
จ้าวไห่ดูผู้หญิงพวกนี้ออกอยู่แล้ว “ใครจะนั่งรถฉันไป?”
“ฉัน!”
“ฉันๆๆ!”
เพียงครู่เดียวผู้หญิงทุกคนก็แทบจะพุ่งเข้าไปที่นั่งข้างคนขับ ถึงขั้นจะลงไม้ลงมือกัน
สุดท้าย จ้าวไห่มองซูหย่า “ซูหย่า ขึ้นมาสิ ฉันพาเธอไป
ซูหย่า เมื่อก่อนเขาก็เล็งไว้แล้ว แค่เล่นๆด้วยคงไม่เป็นไรหรอก
ซูหย่ามีความสุข เดินเหยียบรองเท้าส้นสูงไปอย่างสง่า แล้วมุดเข้าไปในรถ
สายตาของสาวๆต่างก็อิจฉาริษยาเธอ
จากนั้นจ้าวไห่ก็พูดว่า “ถ้าอย่างนั้น ฉันไปก่อนนะ พวกนายมีรถก็พากันไปละ”
ในตอนนี้ เพื่อนๆบางคนก็ขับรถออกมาจากลานจอด ดีที่สุดก็เบนซ์E เป็นเสิ่นหยางนั่นเอง ในรถพาสาวสวยไปถึง3คน ในใจมีความสุขมาก
มีเพียงหลี่โม่ที่ยืนอยู่ข้างถนนคนเดียว ไม่มีใครยอมให้เขาติดรถไปด้วย
จ้าวไห่นั่งอยู่ในรถ มองหลี่โม่อย่างตลก “หลี่โม่ นายไม่ขับรถมาหรอ?”
“เขามีรถที่ไหนกัน เดินมาต่างหาก ช่างเถอะ ไม่สนใจเขาแล้ว เฮียไห่ พวกเราไปกันก่อนเถอะ ปล่อยให้เขาเรียกรถไปเอง”
ซูหย่าพูดอย่างดูถูก และอยากจะลองGTRจนรอไม่ไหว
“ฮ่าๆหลี่โม่ นายคงไม่ใช่ว่าไม่ได้ซื้อแม้กระทั่งรถหรอกนะ?”
“ไร้ประโยชน์เกินไปแล้ว อยู่ตระกูลกู้มานานขนาดนี้ แม้แต่รถก็ไม่มีปัญญาซื้อ”
“เฮ้อ ไม่ใช่คนประเภทเดียวกันจริงๆ คิดว่าเกาะเมียกินจะอยู่สบายซะอีก”
ทุกคนพูดประชด
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จักรพรรดิมังกร
อ่านมาถึงตอน 263 เน่าสนิท ไอ้คนเขียนก็ช่างมีความอดทน มีแต่เรื่องดูถูกโง่ๆ หลายร้อยรอบ วนอยู่อย่างนั้น กุก็ทนอ่านอยู่ได้...
อ่านสนุกมากเลยครับ...