จักรพรรดิผู้ฝึกอายุห้าพันปี นิยาย บท 30

บทที่ 30 เมื่อสามสิบปีก่อน

ท่าทางที่ไร้เดียงสาของโล่เฉินทำให้โกตุนไม่รู้จะทำยัง เขาอั้นจนหน้าแดง สุดท้ายก็พูดออกมาหนึ่งประโยค

“เริ่มแรกคุณบอกเองว่าจะเอาปิ่น ทำไมถึงกลับลำ หรือว่าไม่มีปัญญาซื้อ แล้วคุณประมูลทำไม!”

“สองล้าน มันไม่คุ้ม”

โล่เฉินพูดอย่างสบายๆ ทำให้โกตุนเกือบจะกระอักเลือด

ใครก็รู้ว่าสองล้านมันไม่คุ้มค่า

ปิ่นเน่าๆแค่อันเดียว ราคาประมูลเริ่มต้นห้าแสนก็สูงอยู่แล้ว ตอนนี้อัพจนถึงสองล้าน ยังเป็นตัวเองที่เป็นคนเรียกราคานี้อีก

“คนกันเองทั้งนั้น อย่าอารมณ์เสียเลย น้องโก ฉันถอยให้หนึ่งก้าว ปิ่นนี้ให้นาย ฉันคิดว่าคุณหวางก็น่าจะดีใจไม่น้อย ใช่มั้ย”

โล่เฉินยิ้มตาหยีแล้วกล่าว

หวางเย่นเป็นคนฉลาด เธอรู้สึกกระวนกระวาย

เธอเพิ่งจะได้ใจโกตุน ยังไม่ได้มีความสัมพันธ์กันเลย ตอนนี้หากโกตุนต้องเสียเงินสองล้าน คืนนี้โกตุนคงก็ทรมานเธอจนตายแน่

“............สองล้านครั้งที่สาม ยินดีกับคุณชายหมายเลข 108 ได้ของประมูลไปอีกหนึ่งชิ้น”

เสียงค้อนดังขึ้น

โกตุนหน้าซีด ร่างกายที่อวบอ้วนสั่นไม่หยุด

เดิมทีอยากจะแก้แค้นเรื่องที่เกิดขึ้นในไนต์คลับ สุดท้ายกลับกลายเป็นว่ายกก้อนหินทุบเท้าของตัวเอง ต้องสูญเสียเงินสองล้านโดยใช่เหตุ

โกตุนจ้องมองหวางเย่นอย่างดุดัน คนนี้หดตัวเล็กน้อย ไม่กล้าแม้แต่จะหายใจแรง

หานหยู่ถิงลูบหน้าอกตัวเอง หายใจโล่งอก กระซิบถาม “เจ้าแกะน้อย นายจงใจใช่มั้ย!”

“แน่นอน อยากจะแกล้งฉันเหรอ ไม่มีทาง”

“แล้วถ้าหากระหว่างนั้นโกตุนไม่เรียกต่อแล้วจะทำยังไง ไม่มีเงินจ่ายเราก็ตายแน่ ว่ากันว่าเบื้องหลังของบริษัทจัดการประมูลเฟยสื้อไม่ธรรมดา เจาะจงปั่นราคาในการประมูลจะถูกลงโทษอย่างหนัก” หานหยู่ถิงยังคงมีความกลัวอยู่

“เอาล่ะ ไม่มีอะไรแล้ว”

โล่เฉินมองขึ้นไปบนเวที

ผ่านเรื่องเล็กน้อยนี้ บรรยากาศในห้องประมูลก็เพิ่มขึ้นมากอย่างเห็นได้ชัด

เหมือนอย่างที่หลี่ชิงพูดเลย หลังจากปิ่นมรกตแล้ว ต่อมาก็จะเป็นการประมูลของที่มีราคาแพงและหายาก อย่างเช่นกระดาษยันต์ชุดนี้ที่กำลังประมูลกันอยู่

ยันต์พิชิตมารสิบใบ ยันต์ปลอดภัยสิบใบ ยันต์สมความปรารถนาสิบใบ

เหมือนดั่งคำโบราณ คนที่ยิ่งมีเงินยิ่งเชื่อเรื่องลี้ลับเหล่านี้

กระดาษยันต์ชุดนี้ ถูกมหาเศรษฐีท่านหนึ่งใช้เงินประมูลสามล้านประมูลไป แค่กระดาษก็มีมูลค่ามากถึงหนึ่งแสนหยวนแล้ว

จื๊ดๆ ความยากจนที่จำกัดจินตนาการของคนจริงๆ

“เฮ้ย มหาเศรษฐีคนนั้นโง่หรือเปล่า สามล้านเพื่อซื้อกระดาษบ้าๆนั่น” หานหยู่ถิงคิดยังไงก็ไม่เข้าใจ

โล่เฉินส่ายหัว แล้วกล่าว “กระดาษชุดนั้นมีประสิทธิภาพจริงๆ ไม่ได้เป็นกระดาษไร้ประโยชน์อย่างที่เธอพูด”

“อะไรนะ? ปัดเป่าสิ่งชั่วร้ายได้จริงๆเหรอ? อย่าล้อเล่นหน่อยเลยน่ะ ดูนิยายเยอะไปป่ะ มีผีสางเทวดาที่ไหนกันเล่า!” หานหยู่ถิงใบหน้าเต็มไปด้วยความดูถูก

โล่เฉินไม่ได้อธิบายต่อ

กระดาษยันต์ เขาก็วาดเป็น อีกอย่างวาดได้ดีกว่าที่ประมูลขายเสียอีก ผลก็ดีกว่ามากด้วย

นักบู๊ธรรมดาจะไม่มีฝีมือด้านนี้ คนที่สามารถวาดยันต์ได้เรียกว่าไสยเวทย์

นี่คือสิ่งที่อยู่ด้านหลัง ตอนนี้ไม่ขอพูดถึง

“ทุกท่านโปรดเงียบด้วย”

เวลานี้ บนเวทีชายชราได้กล่าวขึ้น “การประมูลได้มาถึงช่วงระยะเวลาสุดท้ายแล้ว สิ่งของที่เหลืออีกสองชิ้น บริษัทประมูลของเราได้ถูกคนไว้วานมา ของสิ่งนี้ไม่ใช้เงินตราในการประเมินค่า สิ่งสำคัญคือต้องการแลกเปลี่ยนของที่มีมูลค่าที่ใกล้เคียงกัน!”

ฉึบ！

คนในห้องต่างสนทนากัน กฎแบบนี้น้อยนักที่จะได้พบเจอ

“รีบเปิดออกมาดู มันเป็นของล้ำค่าอะไรกัน!”

“ใช่ อย่าพูดพร่ำอีกเลย!”

ชายชราหัวเราะฮ่าๆ แล้วกล่าว ก็ได้ ทุกท่านโปรดดูให้ละเอียด

เครื่องใช้บนโต๊ะนิทรรศการเป็นทรงกลม ถูกห่อหุ้มด้วยผ้าสีเทา เมื่อผ้าสีเทาค่อยถูกเปิดออก จึงปรากฏรูปร่างหน้าตาที่แท้จริง

เป็นหินศิลา ดูเหมือนเดิมจะเป็นหกเหลี่ยม ตอนนี้เหมือนจะหายไปหนึ่งเหลี่ยม หินศิลาห้าเหลี่ยม บนแผ่นหินมีรอยร้าว รอยขีดข่วน

จุดเด่นก็คือ มีกลิ่นอายความผันผวนของชีวิตในโบราณ

“นี่มัน.........”

ทันใดนั้น ม่านตาของโล่เฉินหดลง ไม่สามารถที่จะใจเย็นได้ สีหน้าเต็มไปด้วยความคาดไม่ถึง

หินศิลานี้ช่างคุ้นเคยนัก

เมื่อสามพันปีก่อน ต้าหวี่แก้ไขน้ำท่วม หลายครั้งก็ไม่ราบรื่น โล่เฉินเห็นว่าเขาให้ความสำคัญกับคนอื่น ดังนั้นจึงใช้พลังมหาศาลแกะสลักหินศิลาหกเหลี่ยมนี้ให้เขา

ใช้ทำอะไรนะ?

ใช้ในการปราบปรามสัตว์ประหลาดน้ำ

ก็เพราะนำมาปราบปรามสัตว์ประหลาดที่ต้นน้ำ ต่อมาต้าหวี่จึงขุดคลอง จึงสามารถแก้ไขปัญหาน้ำท่วมได้ ไม่อย่างนั้น หากสัตว์ประหลาดในน้ำอาละวาดอีก ต่อให้ขุดเป็นหมื่นๆคลอง ก็ไม่สามารถแก้ไขปัญหาน้ำท่วมได้

“สามพันปีแล้ว คิดไม่ถึงว่าจะได้เห็นมันอีก”

โล่เฉินถอนหายใจ เขาตะโกนขึ้น “ผมจะแลกเปลี่ยน”

หานหยู่ถิงสะดุ้งเมื่อได้ยินเสียงนั้น หันหน้าไปมอง “นายตะโกนทำไมเนี่ย!”

โล่เฉินไม่ได้สนใจ ยืนขึ้นมาตะโกนอีกครั้ง “เจ้าหน้าที่ รบกวนแจ้งให้กับทางผู้ขายหน่อย ผมมีของที่เขาต้องการอย่างแน่นอน รับรองจะทำให้เขาต้องพอใจ”

ชายชราเห็นว่าไม่มีคนสนใจหินศิลานี้เลย ตอนนี้มีคนเต็มใจที่จะแลกเปลี่ยน เขาไม่มีทางที่จะปฏิเสธอยู่แล้ว

“รอสักครู่ครับ ผมให้คนไปถามก่อน”