จักรพรรดิผู้ฝึกอายุห้าพันปี นิยาย บท 24

บทที่ 24 เศษฝุ่นและดาวน้อย

ส่งหานหยู่เยนไปแล้ว โล่เฉินก็โทรหาฟ่านหงชาง

ไม่นานนัก ในคฤหาสน์สูงศักดิ์

“หงชาง มีเรื่องอะไรเหรอ?”

หนึ่งชั่วโมงที่แล้ว ฟ่านหงชางบอกว่ามีเรื่องจะรายงาน ยังจะมารายงานต่อหน้าอีก โล่เฉินเห็นว่าผิดปกติ

ฟ่านหงชางโบกมือไล่ ให้คนใช้ออกไป

“อาจารย์ครับ สายทางเมืองหลวงได้ส่งข่าวมา ตระกูลบู๊โบราณทั้งสามตระกูลยิ่งอยู่ยิ่งไม่ถูกกัน เมื่อวาน ต่อสู้กันครั้งยิ่งใหญ่ที่ภูเขาเย่นหลิง ถึงขั้นทำให้รัฐบาลตื่นตระหนก”

“จื๊ดๆ น่าสนุก”

มุมปากโล่เฉินปรากฏด้วยรอยยิ้มที่เย็นชา “ฝูงหมาป่าต่อสู้กัน ต้องมีตายและบาดเจ็บ พอดีเลยสามารถที่จะทำให้กำลังของพวกมันอ่อนลง สำหรับเราถือเป็นเรื่องที่ดี

“ใช่แล้วหงชาง ลูกศิษย์ที่ลำพองของผม คุณได้ข่าวอะไรมาบ้างมั้ย?”

โล่เฉินจงใจพูดคำว่า “ลำพอง” สองคำนี้อย่างชัดเจน

สีหน้าของฟ้านหงชางแปลก ถามกลับ อาจารย์: “ท่านรู้หรือเปล่าว่าความแตกต่างระหว่างตระกูลบู๊โบราณทั้งสามตระกูลในเมืองหลวงคืออะไร?”

“ตระกูลกู่ ตระกูลหลง ตระกูลหยุน หรือว่ามันจะมีการเปลี่ยนแปลงอะไร?”

“ใช่ครับ”

ฟ่านหงชางพยักหน้า “เมื่อสิบปีก่อน การต่อสู้ที่ภูเขาเย่นหลิง พลังภายในของตระกูลบู๊ทั้งสามต่างได้รับบาดเจ็บ แต่ศิษย์ทรยศคนนั้นกลับรักษาพลังวิชาของตัวเองเอาไว้ทั้งหมด จากนั้นก็ฆ่าประมุขของตระกูลหยุน แล้วก็มาควบคุมตระกูลหยุนทั้งตระกูล!”

“อะไรนะ?!” โล่เฉินสีหน้ามืดมนลงทันที

“ตอนนั้นอาจารย์ก่อตั้งหน่วยหมิงและหน่วยอ้าน หน่วยหมิงได้มอบให้เธอกำกับดูแล เธอกลับซื้อใจทุกคน นำพาทุกคนในหน่วยหมิงทรยศ หลังจากที่ต่อสู้กันที่เขาเย่นหลิง กำลังที่หน่วยหมิงรวบรวมเอาไว้ก็ยิ่งแข็งแกร่งมากขึ้น เธออาศัยตีเหล็กตอนร้อน พาหน่วยหมิงโจมตีตระกูลหยุน ฆ่าประมุขของตระกูลหยุนและคนที่คิดจะต่อต้านอย่างโหดเหี้ยม สุดท้ายก็ยึดครองตระกูลหยุน!”

การต่อสู้ที่ภูเขาเย่นหลิงเมื่อสิบปีที่แล้ว แม้ว่าฟ่านหงชางจะไม่อยู่ แต่ก็สามารถจินตนาการได้ว่ามันจะน่าเศร้าเพียงใด

เขาภักดีต่อโล่เฉิน ก็ต้องเกลียดศิษย์ทรยศคนนั้นอย่างแน่นอน

“ตอนนี้ ตระกูลบู๊โบราณทั้งสามในเมืองหลวงก็คือตระกูลกู่ ตระกูลหลงและตระกูลหลัน”

ฟ่านหงชางกัดฟันเอาไว้ ในแววตามีรอยน้ำตา “ไอ้คนนั้นมันช่างโหดเหี้ยมมาก บังคับคนตระกูลหยุนเปลี่ยนแซ่ ว่ากันว่าปีนั้นที่เมืองหลวงยังได้เกิดความวุ่นวายขึ้น แต่ก็ถูกเธอจัดการจนสิ้นซาก”

“บังคับคนตระกูลหยุนเปลี่ยนชื่อเปลี่ยนแซ่ จุ๊ๆ ไม่เสียแรงที่เป็นลูกศิษย์ของผมจริงๆ”

โล่เฉินหัวเราะอย่างเย็นชา

เนรคุณคน ฆ่าล้างตระกูล หมดผลประโยชน์ก็ถีบหัวส่ง โหดเหี้ยมเยือกเย็น.........

คำพูดที่น่าสะพรึงกลัวเหล่านี้ ใครก็ไม่สามารถที่จะเกี่ยวข้องกับผู้หญิงที่สวยงาม อ่อนโยนและไร้เดียงสาได้อีก

แต่ในความเป็นจริง กลับถูกเธอจัดการอย่างไร้ที่ติ

โล่เฉินหลับตาลง ก็ปรากฏด้วยภาพเงาปีศาจสาวที่สวยงามมาก ดูเหมือนจะมีเวทมนตร์ ทำให้น่าหลงใหล

“อาจารย์ครับ ผมรอให้อาจารย์ฟื้นฟูพลังเต็มที่ก่อน จะไปฆ่ามันกับท่านที่เมืองหลวง เอาของที่เป็นของท่านทุกอย่างคืนมา ในเวลาเดียวกันก็กวาดล้างให้สิ้นซาก!”

“นายมีใจเช่นนี้ แต่ว่าตอนนี้ยังไม่ถึงเวลา ตอนนี้ผมเพิ่งจะผ่านพิบัติอมตะ จะให้กลับไปจุดที่สูงสุดนั้นไม่ง่ายขนาดนั้น”

โล่เฉินนิ่งไปสักพัก แล้วกล่าว หงชาง: “ผมมีเรื่องจะให้คุณไปจัดการ”

“อาจารย์ เชิญว่ามาเลยครับ”

“สองสามวันก่อน ผมได้หยกชิ้นหนึ่งมาจากนักบู๊คนหนึ่ง ในนั้นมันมีพลังเรกิที่เข้มข้นบริสุทธิ์ สามารถช่วยให้ผมฟื้นฟูกำลังได้ดี เขาบอกว่าหยกชิ้นนี้เขาเจอมันที่โบราณสถาน นายจัดคนไปตามหาดู ช่วยใส่ใจให้มากๆหน่อย”

ฟ่านหงชางยกมือขึ้นคารวะ “อาจารย์วางใจเถอะ ผมจะตามหามันสุดความสามารถ”

“หากไม่มีอะไรแล้ว ก็ส่งอาจารย์ไปจากเขาจื่อเช่วเถอะ”

เครื่องบินส่วนตัวได้มาจอดลงที่สนามหญ้าของสวนสาธารณะหลิงหูพร้อมกับโล่เฉิน เป็นเพราะยังเช้าอยู่ ยังไม่ค่อยมีคนมาเดิน ดังนั้นจึงไม่ต้องกังวลว่าจะถูกเห็นเข้า

โล่เฉินมีแผนจะกลับบ้าน แต่ว่าจะบังเอิญไปมั้ย ได้เจอกับเสี้ยงหยวนและเสี้ยงฉ่ายเอ่อสองปู่หลานตรงหน้าประตูสวนสาธารณะ

“คุณโล่ บังเอิญจริง เสี้ยงหยวนทำท่าคารวะ”

“สวัสดีค่ะไต้ซือ” เสี้ยงฉ่ายเอ่อโค้งตัวคำนับ

“คุณท่าน อรุณสวัสดิ์”

นับวันเวลาดูวันนี้ก็วันที่เจ็ดแล้ว โล่เฉินกล่าวอย่างยิ้มๆ: “ก่อนหน้านั้นเคยพูดไว้ว่าจะช่วยท่านตรวจดูสัปดาห์ละครั้ง วันนี้พอดีเลย ผมสามารถช่วยท่านดูก่อนว่าร่างกายฟื้นฟูไปถึงขั้นไหนแล้ว”

งั้นก็รบกวนคุณแล้ว

หลังจากการรักษาครั้งที่แล้ว ทำให้โล่เฉินมีความชำนาญมากขึ้น

ตรวจไปสักพัก เขาพบว่าเสี้ยงหยวนมีพลังพื้นฐานที่แข็งแกร่งมาก ฟื้นฟูกลับมาได้เจ็ดแปดส่วนแล้ว อีกสักครึ่งเดือนก็จะน่าหายหมดแล้ว

จริงๆแล้วมันก็ไม่ได้เข้าใจยากอะไร

เสี้ยงหยวนเมื่อตอนอายุสามสิบกว่าเคยบาดเจ็บภายในมาก่อน ทรมานเขามาโดยตลอด ทนเจ็บมาสี่สิบกว่าปี ไม่เพียงแต่ไม่ต้องนอนติดเตียงแต่สภาพร่างกายกลับแข็งแกร่งมาก

นี่ล้วนเป็นเพราะวรยุทธ์พื้นฐานของเสี้ยงหยวน ร่างกายก็เลยแข็งแกร่งเป็นธรรมดา

รอให้อาการบาดเจ็บภายในนี้หายดีก่อน ก่อนสามารถฝึกฝนอีกครั้ง

เพียงแต่........

“เห้ย?”

โล่เฉินขมวดคิ้ว เมื่อก่อนเพียงแต่สังเกตชีพจรต่างๆของร่างกายไม่ได้สังเกตอย่างอื่น ตอนนี้ดูแล้ว เส้นเลือดภายในของเสี้ยงหยวนหยาบไม่เบา

ตามหลักของคนฝึกยุทธ์แล้ว ร่างกายมีพลังภายใน หล่อเลี้ยงชีพจร มันจะทำให้เส้นเลือดมีความชุ่มชื้นและเหนียวมากขึ้น

“เธอมานี่”