จุติสิงห์ร้ายดินแดนมืด นิยาย บท 11

ในเวลาเดียวกัน ภายในห้องส่วนตัวที่ใหญ่ที่สุดห้องหนึ่งของชั้นสาม

เหลยเสี่ยวกวงกำลังนอนเอนหลังอยู่บนโซฟา มือข้างหนึ่งกำลังโอบสาวสวยคนหนึ่งไว้ ส่วนมืออีกข้างหนึ่งก็กำลังคาบซิก้าอยู่มวนหนึ่ง

ในห้องส่วนตัวยังมีคุณชายผู้รักสนุกอีกสองคนที่มีสาวสวยนั่งข้างกายบุหรี่กับเหล้าก็ ไม่ห่างมือเหมือนกัน

"ขอแสดงความยินดีกับคุณชายกวงที่ได้โครงการใหญ่มาอีกโครงการหนึ่ง ต่อไปก็ขอ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะ!" หนึ่งในคุณชายรักสนุกยกเเก้วเหล้าขึ้นมาทางเหลยเสี่ยวกวง

"เหอะเหอะ วางใจได้ พวกนายสบายอยู่แล้ว" เหลยเสี่ยวกวงยิ้มเบาๆ แล้วยกแก้วชนกับ อีกฝ่ายหนึ่งที

"ใช่แล้ว คุณชายกวง การผ่าตัดหัวใจของลูกสาวคุณเป็นอย่างไรบ้าง? หาหัวใจที่ เหมาะสมกันได้หรือยัง?" คุณชายผู้รักสนุกอีกคนนำซิก้าออกจากปากแล้วถามขึ้น

"หาได้แล้ว!" เหลยเสี่ยวกวงเผยให้เห็นรอยยิ้ม: "ถ้าไม่เกิดอะไรขึ้น อีกครึ่งชั่วโมงก็สามารถขึ้นเตียงผ่าตัดได้แล้ว!"

เอ่ยถึงเรื่องนี้ อารมณ์ของเขาก็รู้สึกดีขึ้นไม่น้อย

ลูกสาวของตนเองรอการผ่าตัดครั้งนี้มาเกือบสองเดือนแล้ว ตลอดสองเดือนนี้ ตระกูล เหลยทำแทบทุกวิถีทาง ในที่สุดก็เห็นผลแล้ว!

สำหรับความเป็นความตายลูกสาวคนเล็กของอีกฝ่ายก็แน่นอนว่าไม่ได้อยู่ในขอบเขตการพิจารณาของเขาเลย

ในโลกทัศน์ของเขา ทุกคนเกิดมาก็มีการแบ่งชนชั้นร่ำรวยและยากจนอยู่แล้ว สามารถ ให้หัวใจของลูกคนอื่นปลูกถ่ายมาไว้ในตัวของลูกสาวตัวเองก็ถือว่ามีความกรุณาต่อคน อื่นมากพอแล้ว!

"จริงเหรอ? งั้นก็ดีเลย ยินดีกับคุณชายกวงด้วย!" คุณชายผู้รักสนุกทั้งสองคนเอ่ยปากขึ้นพร้อมกัน

"ฮ่าๆ ขอบใจ!" เหลยเสี่ยวกวงหัวเราะเสียงดัง ยกแก้วเหล้าขึ้นแล้วดื่มหมดในรวดเดียว

ตู้ม!

และในเวลานี้เอง ห้องส่วนตัวถูกลมแรงพัดเข้าใส่อย่างจังจนแตกออกเป็นผุยผง เศษไม้ปลิวว่อน

"อ๋า…." ทันใดนั้นหญิงสาวสามคนพากันกรีดร้องออกมา

“แม่ง ใครกันกล้ามาหาเรื่องถึงที่นี่ อยากตายนักหรือไง? คุณชายรูปร่างสูงตกใจมาก”

พูดจบก็ลุกขึ้นเดินเข้ามาหาหลิงห้าวและเพื่อน: "ไอ้สารเลวที่ไหน ไม่รู้……ซะแล้ว"

พลั่ก!

ลู่เยว่กระโดดถีบใส่ คุณชายกระเด็นลอยออกไปราวกับถูกรถชน

ปะทะเข้าเข้ากับกำแพงเสาด้านหลังอย่างจังแล้วหล่นตุ๊บลงบนพื้น อ้าปากพ่นเลือด สีแดงสดออกมา เอียงศีรษะมาแล้วก็หมดสติไป

"อ๋า…." หญิงสาวทั้งสามคนพากันกรีดร้องอีกครั้ง

"เหลยเสี่ยวกวงหยุดก่อน คนอื่นไสหัวออกไปให้หมด" ลู่เยว่เอ่ยปากพูดด้วยน้ำเสียง หนักแน่น

พร่วด!

หญิงสามชายหนึ่งรีบมุ่งหน้าหนีออกไปทางประตูโดยไม่ลังเลใจเลยแม้แต่น้อย

ด้วยบทเรียนที่ได้รับจากคุณชายร่างสูง พวกเขาก็ไม่กล้าพูดอะไรไร้สาระไปมากกว่านี้

“พวกเจ้าเป็นใครกัน?” เหลยเสี่ยวกวงสงบสติลงได้หลังจากตกใจไปชั่วขณะ

ที่นี่คืออาณาบริเวณของตระกูลเหลยของเขา เขาไม่เชื่อว่าอีกฝ่ายจะกล้าทำอะไรเขาที่นี่!

อีกทั้งเขาเชื่อว่าเกิดความโกลาหลใหญ่โตขนาดนี้ที่นี่ คนของตัวเองก็จะขึ้นมาในไม่ช้า

อย่างมากไม่เกินสามนาที เจ้าหนุ่มสองคนตรงหน้านี้ก็จะได้รู้ผลลัพธ์ที่กล้ามายั่วยุเขาเหลยเสี่ยวกวง!

ปัง!

ยังไม่ทันสิ้นเสียงคำพูดของเขา หลิงห้าวยกมือขึ้นแล้วตบออกไป

เหลยเสี่ยวกวงถูกเหวี่ยงจนล้มกลิ้งลงบนพื้น กลิ้งตีลังกาหลายตลบแล้วหยุดลง ฟันหน้าสองซี่ร่วงออกมาพร้อมกับกระอักเลือด

“แม่ง แกกล้าทำร้ายฉัน!?” หลังจากที่พยายามปีนขึ้นมาอย่างยากลำบาก เหลยเสี่ยวกวงตะโกนออกมาด้วยความโกรธ: “ฉันขอสาบานกับแกว่า วันนี้ฉันจะทำให้นายตายทั้งเป็น….”

ฮึบ!

ยังพูดไม่จบ ร่างของหลิงห้าวก็มาหยุดอยู่ตรงหน้าเขาภายในพริบตาราวกับปีศาจ

แกร๊ก! แกร๊ก!

ทันทีหลังจากนั้น หลิงห้าวยกเท้าขึ้นแล้วกระทืบลงไปที่ข้อเท้าขวาของเหลยเสี่ยวกวง หลังจากมีเสียงดังไม่กี่ที ทันใดนั้นทั้งข้อเท้าก็แตกออกเป็นเสี่ยงๆ

“อ๊าก.....” เหลยเสี่ยวกวงเปล่งเสียงกรีดร้องออกมาอย่างบ้าคลั่ง คาดว่าคงจะได้ยินไปทั่วทั้งคลับเฮาส์

ตึก! ตึก! ตึก!

และในเวลานี้เอง มีเสียงวิ่งด้วยความรีบร้อนดังขึ้นตรงทางเดิน

จากนั้นก็มีชายชุดดำเจ็ดถึงแปดคนพุ่งเข้ามา แต่ละคนต่างถือ อินทรีทะเลทราย อยู่ในมือ