ซ่านสวาท คาวรักรุ่นพ่อ นิยาย บท 3

-----

3 วันต่อมา

บ้านหลังใหญ่

"แม่บ้าน"

"คะคุณคาล"

เสียงทุ้มเรียกหาแม่บ้านทันทีที่เงยหน้าขึ้นมองไปยังบันไดขึ้นชั้นสอง ไม่พบร่างบางของลูกสาวคนสวยแม้แต่น้อย ที่จริงแล้วแก้วตานั้นไม่ยอมพูดจากับเขาอีกเลยตั้งแต่วันที่เธอเข้ามาเห็นเพื่อนสาว อยู่กับแด๊ดดี๊ที่เธอรักสองต่อสอง แม้ว่าจะพยายามพูดกับเธอมากเท่าไหร่ก็มีแต่ความเงียบปกคลุมแค่นั้น

"วันนี้วันหยุดทำไมแก้วยังไม่ลงมา"

"วันนี้คุณหนูบอกว่าจะตื่นสายหน่อยน่ะค่ะ"

"อ๋อ...งั้นเหรอ"

เขาพยักหน้าบอกให้แม่บ้านกลับไปทำหน้าที่ของตัวเองต่อ ส่วนตนนั้นเอาแต่นั่งเหม่อมองที่บันไดขั้นสูงไม่วาง

โกรธนานแฮะครั้งนี้สงสัยต้องขึ้นไปง้อสักหน่อย

ห้องนอนแก้วตา

แกร๊ก!

ร่างใหญ่ของพ่อเลี้ยงถือวิสาสะเปิดประตูเข้าห้องนอนลูกสาวโดยไม่บอกไม่กล่าว ภายในห้องถูกจัดเป็นระเบียบเรียบร้อย สีสันสดใสหวานแหววเดินตรงไปไม่กี่สิบก้าวพบกับร่างบางนอนหน้าซุกผ้าห่มนิ่งสงบ ร่างใหญ่ของพ่อเลี้ยงจึงหยุดมองดูเธออยู่นิ่งๆ ข้างเตียงเพียงเท่านั้น

"ยังไม่ตื่นจริงๆ"

ฝ่ามือใหญ่พยายามเกลี่ยเอาเส้นผมยาวสลวยออกห่างจากใบหน้าเรียวมน ปรากฏเป็นใบหน้าแสนจิ้มลิ้มนอนหลับไหลอยู่ในภวังค์เต็มตา ไม่ว่าจะมองอย่างไรเธอก็เป็นผู้หญิงเพียงคนเดียวที่เขาจะดูแลและถนุทนอมไปตลอดชีวิตหลังจากนี้

ยิ่งมองก็ยิ่งทำให้หัวใจซึ่งถูกเคลือบไปด้วยน้ำแข็งสั่นไหว ทำเอาชายตาน้ำข้าวต้องยกมือขึ้นมากุมหัวใจด้านซ้ายของตนเองแทน

"กาแฟก็ยังไม่ได้กิน...แล้วมันจะหวิวอะไร?"

"อื้อ~"

ร่างบางในผ้าห่มค่อยๆ ยืดตัวเหยียดแขนเปลือกตาหนักถูกเปิดออกเล็กน้อยก่อนจะเห็นใบหน้าคมสันของพ่อเลี้ยงซึ่งยืนมองเธอไม่วางตา

"อ้าว...เข้ามาทำไมคะ"

"อ๋อ แด๊ดจะเข้ามาดูว่าหนูตื่นหรือยังน่ะ"

"อือ ตื่นแล้วค่ะ"

เธอยันตัวลุกนั่งพิงที่หัวเตียงเหม่อมองไปยังพื้นที่ว่างเปล่าแทนที่จะเป็นใบหน้าของชายร่างใหญ่

"นี่ โกรธแด๊ดเหรอ"

เธอขยับตัวออกเล็กน้อยเมื่อพื้นที่ข้างๆ ถูกเจ้าของบ้านนั่งลงมา

"เปล่านี่คะ"

"หยุดโกหกแด๊ดเถอะ เรื่องวันนั้นไม่มีอะไรจริงๆ"

"แน่นอนหรอคะว่าไม่มีอะไร"

สายตาของเธอทำเอาชายร่างใหญ่ถึงกับกลืนคำโกหกก้อนโตลงคอ คว้าฝ่ามือเล็กของเธอขึ้นมากุมแนบอก

"ไม่มีอะไรจริงๆ ถึงแม้ว่าแด๊ดจะโอบเอวเธอก็ตาม"

"นั้นไง แด๊ดโกหกหนู"

"นี่ไง แด๊ดพูดความจริงแล้ว ความจริงก็มีเท่านี้จริงๆ"

ทำเอาเด็กน้อยหน้ามนถึงกับคอตก ใบหน้าของเธอถูกช้อนขึ้นมาอีกครั้ง ริมฝีปากหนาจูบซับที่หน้าผากแผ่วเบา ก่อนจะคว้าตัวเธอเข้าไปกอดแนบอกอีกครั้ง

บนรถ

ด้วยความหมั่นเขี้ยวในความน่ารักและทะเล้นจึงถูกดึงแก้มใสไปมา

เดินทางออกมาเพียงไม่เท่าไหร่สถานที่แรกที่ต้องแวะพักนั้นก็คือแพที่เขื่อนแห่งหนึ่ง

แพบ้านน้ำ

"หากต้องการอะไรสามารถกดเบอร์ต่อสายหาพนักงานได้เลยนะคะ เพราะแพของเราจะไม่มีพนักงานและแขกคนอื่นเข้ามาวุ่นวายเพื่อความเป็นส่วนตัวน่ะค่ะ"

"ค่ะ ขอบคุณค่ะ"

หลังจากได้ที่พัก ทั้งสองพากันเอนตัวนอนลงไปเตียงขนาดคิงไซส์ด้วยความเหนื่อยล้า

"นี่ขนาดเดินทางมายังไม่ถึงครึ่งทางยังปวดหลังขนาดนี้"

"หื้ม ปวดหลังงั้นเหรอ"

พ่อเลี้ยงหม้ายนอนตะแคงตั้งแขนท้าวหัวมองไปยังใบหน้าเนียนสวย

"แฮร่ๆ ลืมไปเลยเนาะว่าแด๊ดเป็นคนขับรถเพราะงั้นแด๊ดน่าจะเมื่อยมากกว่า เอางี้"

ร่างเล็กยันตัวลุกขึ้นนั่งหลังตรง สีหน้าเธอดูมุ่งมั่นไม่น้อย

"เดี๋ยวแก้วจะนวดให้แด๊ดเองขอเวลาไปล้างมือก่อนนะคะ"

เธอรีบกระโดดลงเตียงวิ่งตรงเข้าห้องน้ำ ด้วยความรีบร้อนทำเอากระโปรงชุดเดรสยาวคลุมเข่าถึงกับบานเห็นแก้มก้นขณะที่เธอกำลังกระโดด ทำเอาพ่อเลี้ยงตาน้ำข้าวอดกลืนน้ำลายไม่ได้

"โอ้ย นอนหงายไม่น่าจะไหวคงจะค้ำกางเกง นอนคว่ำเอาแล้วกัน"

เขาเลือกที่จะนอนคว่ำหน้าลงเพื่อรอหมอนวดตัวเล็ก เพียงไม่นานร่างบางในชุดเดรสสีหวานเดินออกมาจากห้องน้ำ

------

ยัยน้องอย่าเชียวนะ - -