-------
"เฮ้อ จริงๆ เลยยัยตัวแสบของแด๊ด"
"ก็นานๆ ทีแก้วจะพาเพื่อนๆ มาเที่ยวนี่"
เสียงหวานเอื้อนเอ่ยขณะที่กำลังลุกขึ้นไปยืนกอดคอซบหน้าลงที่ไหล่แกร่งของคาลวิค
"เอาเถอะ ยังไงแด๊ดก็คงห้ามหนูไม่ได้อยู่แล้ว"
"เย้!"
ฟอด!
จมูกโด่งกดจมลงที่แก้มหนาของชายอายุ 40 อีกครั้งทว่าครั้งนี้ใบหน้าของคาลวิคกลับเงยขึ้นมาหอมแก้มลูกสาวเช่นกัน
"ตั้งใจเรียนก็พอ เข้าใจไหมหื้ม"
"ค่ะ อุ้ย! แด๊ดอย่ายีผมหนูนะคะเดี๋ยวมันยุ่ง"
เพราะฝ่ามือใหญ่ยกขึ้นยีหัวลูกสาวด้วยความเอ็นดู ทำให้เจ้าตัวเล็กหน้ามุ้ยเดินกลับไปนั่งประจำที่ตัวเองแทน
"แต่เย็นนี้แด๊ดไม่มีงานนะ หนูก็ปาร์ตี้กับเพื่อนๆ ที่สระข้างสวนแล้วกัน"
"รับทราบ! หนูจะไม่ให้เพื่อนคนไหนเข้าไปกวนคุนแด๊ดแน่นอนค่ะ ^^ "
น่ารักจริงๆ ลูกสาวผม
มหาวิทยาลัย
โต๊ะใต้ต้นไม้
"ขอบใจนะที่แกชวนพวกเราไปที่บ้านน่ะ"
"อือ! ไม่ได้ไปนั่งกินนั่งคุยกันนานแล้วเจอหน้ากันแต่ตอนเรียนมันก็ยังไงอยู่เนอะ"
แก้วตานั่งคุยกับเพื่อนๆ ในห้องเรียนอีก 4 คนรวมทั้งเธอด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น เพราะทุกคนพึ่งจะเป็นเพื่อนกันก็เมื่อตอนมาเรียนมหาวิทยาลัยด้วยกันนี่เอง เธอจึงคิดที่จะกระชับความสัมพันธ์ให้มากยิ่งขึ้น นั่นจึงเป็นเหตุผลที่เธอชวนเพื่อนๆ มาเที่ยวที่บ้านหลังใหญ่
"ว่าแต่พ่อแกไม่ว่าพวกเราเหรอ คุณคาลวิค"
"ไม่หรอกแพร์รี่เราบอกท่านแล้ว ท่านอนุญาตและยินดีมากๆ"
แพร์รี่ เพื่อนสาวในกลุ่มมีดีกรีเป็นถึงดาวคณะเอ่ยถามแก้วตาขึ้นมาด้วยสีหน้าเป็นกังวลแต่เมื่อรู้ว่าทุกอย่างโอเค เธอจึงเผยรอยยิ้มขึ้น
"ยิ้มอะไรอย่างนั้นอะแพร์ อย่างกับคนโรคจิตเลยวะ"
ไกด์บุ๊ค เพื่อนสาวในกลุ่มอีกคนมีนิสัยปากร้ายปากเจ็บพูดแซะแพร์รี่ขึ้นมาเมื่อเห็นสีหน้าของเธอ จน นารี เพื่อนสาวสี่ตาหน้าตาและรูปร่างดูบ้านๆ แต่มันสมองระดับอาจารย์ต้องรีบพูดปามไกด์บุ๊คเพื่อนสาวปากตรงก่อนที่จะเกิดเรื่องบานปลาย
"อะ...เออ"
"เอาเถอะๆ งั้นเดี๋ยวเราส่งโลเคชั่นให้ทุกคนแล้วกันเนอะแล้วค่อยเจอกันที่บ้านตอน 5 โมงเย็นโอเคไหม"
"อือ"
"โอเค"
"จ้า"
ดีที่แก้วตาเปลี่ยนเรื่องคุย ทำให้แพร์รี่ที่กำลังอึกอักรอดตัวจากการตกเป็นเป้าสายตาไปโดยปริยาย
จะว่าไปแพร์รี่ดูแปลกๆ ไปแฮะแต่ก็เถอะอย่าไปคิดมากนักเลยแก้วตา
บ้านหลังใหญ่
ห้องทำงานคาลวิค
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ซ่านสวาท คาวรักรุ่นพ่อ