ชายาแพทย์พลิกชะตา นิยาย บท 107

ส่วนประกอบของยาชนิดนี้ก็คือหญ้าต้วนฉาง ในยุคโบราณหญ้าต้วนฉางหาได้ไม่ยาก ไม่ว่าเป็นร้านขายยาสมุนไพร หรือในภูเขาลึกก็สามารถพบเห็นได้ทั้งสิ้น

ครั้งก่อนละแวกใกล้เคียงกับยอดเขาที่พวกเขาหลบหนีน้ำท่วมก็มีหญ้าต้วนฉางโตอยู่ผืนหนึ่ง ดอกไม้น้อยสีเหลืองเบ่งบานอยู่ด้านบน เมื่อนั้นนางยังเตือนทุกคนมิให้เผลอกินเข้าไป

ไม่แน่ว่า มีคนเกิดเจตนาไม่ดีตั้งแต่ตอนนั้นแล้ว

เซิ่งจวินโมโหดุดัน “ข้ายังคิดว่าเป็นเพราะโจ๊กไส้กรอกไม่สะอาดเสียอีก คิดไม่ถึงมีคนวางยาพิษจริง

แม่นางกู้ เจ้ารีบบอกพวกเราสมควรทำเยี่ยงไร รอจนกระทั่งหาตัวคนวางยาพิษพบแล้ว ข้าจะทำให้เขาได้เห็นดีแน่!”

คนอื่นต่างพากันพยักหน้า “ใช่แล้ว แม่นางกู้ พวกเราจะให้ความร่วมมือเจ้าหาตัวคนร้ายวางยาพิษเอง”

หลี่ซือซือเห็นหมัดกระสอบทรายดังกรอบแกรบของเซิ่งจวิน ตัวสั่นทีหนึ่ง ลอบขยับถอยไปที่ด้านข้าง

“ทุกคนอย่าเพิ่งใจร้อนเลย ให้ข้าเตรียมก่อนเล็กน้อย”

ขณะเดียวกันกู้หว่านเยว่ให้ซูจิ่นเอ๋อร์ไปยกน้ำสะอาดเข้ามาหนึ่งอ่าง ใส่ยาน้ำหนึ่งขวดเข้าไปภายใน

“อันที่จริงอยากรู้ว่าใครเป็นคนวางยานั้นง่ายมาก หญ้าต้วนฉางสามารถผสมเข้ากับยาน้ำในน้ำได้ ในเมื่อคนผู้นั้นใช้หญ้าต้วนฉางมาวางยาพิษ มือจะต้องเปื้อนน้ำของหญ้าต้วนฉางเป็นแน่

ขอเพียงทุกคนจุ่มมือเข้าไปในอ่างน้ำสะอาดนี้ มือใครกลายเป็นสีเขียว คนนั้นก็คือคนวางยา”

ซูจิ่นเอ๋อร์ตั้งใจยกอ่างน้ำไปหยุดตรงหน้าหลี่ซือซือเป็นพิเศษ

“หลี่ซือซือ เจ้ามาลองก่อนเถอะ”

“เรื่องอะไรข้าต้องลอง ถือสิทธิ์อะไรต้องฟังกู้หว่านเยว่ นางเป็นคนยิ่งใหญ่มาจากที่ใดเล่า? พวกเจ้าให้ข้าลอง ข้าไม่มีวันลอง”

หลี่ซือซือเชิดจมูกขึ้นฟ้า ไม่ให้ความร่วมมือ

แน่นอน นางเองก็ร้อนตัวอยู่ภายในใจ ย่อมไม่กล้าลองเป็นคนแรก สามารถยื้อเวลานานมากเพียงใดก็นานมากเพียงนั้น ตรงข้ามกันนางไม่มีวันให้ความร่วมมือ

“เช่นนั้นข้าลองก่อน”

ขณะเดียวกันเซิ่งจวินขยับขึ้นมาหนึ่งก้าว ผินมองหลี่ซือซืออย่างดูแคลนแวบหนึ่ง จากนั้นจุ่มมือลงน้ำ

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน