ชายาแพทย์พลิกชะตา นิยาย บท 124
ซูจิ่งสิงยังคงครุ่นคิดเรื่องของเว่ยเฉิง เมื่อได้ยินดังนั้นก็รู้สึกกังวลขึ้นมาเล็กน้อย
ทั้งสองคนตามหาไปทั่ว แต่ก็ยังไม่พบร่องรอยของซูจื่อชิง
เมื่อเห็นว่าฟ้าใกล้จะมืดแล้ว ซูจิ่งสิงจึงทำได้เพียงทิ้งสัญญาณลับเพื่อติดต่อไว้ในเมือง
หากซูจื่อชิงยังมีชีวิตอยู่ เมื่อเห็นสัญญาณลับก็จะตามมาหาพวกเขาได้
ปรากฏว่าเมื่อทั้งสองคนออกจากเมือง ก็พบกับซูจิ่นเอ๋อร์ที่ใบหน้าเต็มไปด้วยความยินดี
“พี่ใหญ่ พี่สะใภ้ พี่รองกลับมาแล้ว!”
“จริงหรือ?”
นี่มันเหมือนกับพบแสงสว่างที่ปลายอุโมงค์ เดิมทีคิดว่าคงหาซูจื่อชิงที่อำเภอหลานเจียไม่เจอ แต่คิดไม่ถึงเลยว่าเขาจะกลับมาเองแล้ว
กู้หว่านเยว่รีบขับลาเทียมเกวียนตามซูจิ่นเอ๋อร์ไปยังกลุ่มคน
เมื่อเห็นซูจื่อชิงนั่งพิงอยู่บนลาเทียมเกวียนอีกคัน แขนข้างหนึ่งห้อยลงมาข้างลำตัวอย่างไร้เรี่ยวแรง ข้าง ๆ เขา มีเมี่ยชิงหว่านนั่งอยู่ด้วยความโศกเศร้า
“แขนเจ้าหักหรือ?” ได้เลย เพิ่งจะมีคนเจ็บไปหนึ่งคน ตอนนี้เพิ่มมาอีกหนึ่งแล้ว
“น่าจะหัก ข้าใช้ไม้กระดานดามไว้ ตอนนี้ยังขยับไม่ได้”
หลังจากถูกทรมานมาหลายวัน ซูจื่อชิงดูอิดโรยอย่างมาก
กู้หว่านเยว่ยื่นมือไปสัมผัส “หักจริง ๆ ด้วย คืนนี้หาเวลาเดี๋ยวข้าจะต่อกระดูกให้เจ้า”
“รบกวนพี่สะใภ้แล้ว”
“แค่คนกลับมาก็ดีแล้ว”
ซูจิ่งสิงยากที่จะพูดออกมา หลังจากที่ซูจื่อชิงหายตัวไป เขาในฐานะพี่ชายถึงจะไม่พูดอะไร แต่จริง ๆ แล้วก็กังวลอย่างมาก
“ใช่ๆ แค่คนกลับมาก็ดีแล้ว”
นางหยางรีบหยิบผ้าเช็ดหน้าออกมา จากนั้นเช็ดหน้าให้ซูจื่อชิง
ส่วนเมี่ยชิงหว่าน นางหยางและซูจิ่นเอ๋อร์ต่างถือว่านางเป็นผู้มีพระคุณที่ช่วยชีวิตซูจื่อชิง จึงเกรงใจนางอย่างมาก ถึงอย่างไรนางก็เป็นคนพาซูจื่อชิงกลับมา
ไม่นานนัก ซุนอู่ก็ออกมาจากเมืองด้วยสีหน้ากังวล
“ได้ยินมาว่าจวนผู้ว่าการถูกขโมย ตอนนี้ในเมืองกำลังตรวจสอบกันให้วุ่นเลย เรารีบไปกันเถอะ อย่าให้โดนลูกหลงไปด้วย”
เขาปวดหัวเล็กน้อย แปลกจริง ๆ ทำไมไปที่ไหนก็มีของหายที่นั่น?
กลุ่มคนเดินทางต่อ
“นี่มันโรคกลาก! โรคนี้ติดต่อได้นะ!”
“ติดต่อได้?”
เมื่อหันกลับไป มู่หรงอวี้ก็พาคนไปหลบอยู่ที่ประตูแล้ว
“ท่านอ๋อง ข้าน้อยไม่ได้ยักยอกเงินไปจริง ๆ ขอรับ คัน คันเหลือเกิน...” เถียนเฝินพูดตะกุกตะกัก
“น่าขยะแขยง น่าขยะแขยงจริง ๆ น่าขยะแขยงจะตายแล้ว!”
ไม่กล้าเข้าใกล้เถียนเฝินอีกต่อไป มู่หรงอวี้เดิมทีก็เป็นโรครักความสะอาดอยู่แล้ว พอยืนอยู่ในจวนเถียนก็รู้สึกอึดอัดไปทั้งตัว กลัวว่าจะติดโรค จึงรีบเดินออกไปอย่างรวดเร็ว
ก่อนไปก็กำชับว่า
“ตรวจค้นจวนเถียนให้ละเอียด ดูว่าเถียนเฝินเอาเงินไปซ่อนไว้ที่ไหนกันแน่!”
...
ค่ำคืนมาเยือน ซุนอู่หาสถานที่ใกล้ลำธารและนำทุกคนหยุดพัก ณ ที่นั้น
ขบวนเพิ่งหยุดพักได้ไม่นาน ฟู่เยียนหรานก็ขับรถม้าไล่ตามมาอย่างบ้าคลั่ง
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ชายาแพทย์พลิกชะตา
ใช้บัตรเติมเงินเอไอเอสไม่ได้เหรอคะ...
เติมเงินด้วยบัตรเติมเงินเอไอเอสไม่ได้เหรอคะ...