ชายาแพทย์พลิกชะตา นิยาย บท 142
หลังจากพักหายเหนื่อยได้หนึ่งวัน เหล่านักโทษเนรเทศก็กลับมามีเรี่ยวแรงอีกครั้ง พากันเก็บข้าวของเพื่อออกจากคฤหาสน์หลวง
เมื่อมู่หรงอวี้ตั้งสติได้ ลานหลังบ้านก็ว่างเปล่าไร้ผู้คนแล้ว
“เจ้าโง่ ข้าไม่ได้บอกให้เจ้าจับตาดูพวกเขาไว้หรือ?!”
เขาถีบพ่อบ้านที่กุลีกุจอเข้ามาอย่างหงุดหงิด
พ่อบ้านคุกเข่าพรึ่บลงกับพื้น
“ท่านอ๋องอย่าทรงกริ้ว เมื่อเช้าคฤหาสน์หลวงถูกปล้นอย่างกะทันหัน ข้าน้อยไม่มีเวลานึกถึงพวกเขา...”
“เจ้ากินอะไรเป็นอาหาร เรื่องเล็กน้อยเช่นนี้ก็จัดการไม่ได้...ช้าก่อน เจ้าบอกว่าคฤหาสน์หลวงถูกปล้นงั้นหรือ?”
มู่หรงอวี้ใจหายวาบ เกิดลางสังหรณ์ขึ้นมาในทันใด
เขาหันหน้าเดินไปยังห้องใต้ดินโดยไม่พูดอะไร
เมื่อมาถึงทางเข้าห้องใต้ดิน เห็นไข่มุกเรืองแสงราตรีสองเม็ดที่ส่องสว่างตรงประตูถูกหักออก เขาหน้ามืดในทันใด
“ท่านอ๋อง อดทนไว้”
คนสนิทรีบเข้ามาประคองมู่หรงอวี้
“ทนได้ ทนได้...” มู่หรงอวี้ฝืนผลักประตูหินให้เปิดออก เมื่อเห็นสถานการณ์ภายในอย่างชัดเจน ก็ทนไม่ไหวอีกต่อไป
“เงินทองของข้า เงินทองของข้า!”
น้ำตาไหลรินจากเบ้าตา มู่หรงอวี้ในวัยสามสิบกว่า ๆ ร้องไห้เป็นเด็กทารก
ห้องใต้ดินแห่งนี้มีทรัพย์สินส่วนตัวของเขาหนึ่งในสามเก็บไว้ ซึ่งเขาทำงานหนักเพื่อสะสมไว้ในหลายปีมานี้
ไอ้สารเลวคนไหนที่ขโมยเงินทองของเขาไปจนหมดสิ้น?!
“ท่านอ๋อง คฤหาสน์หลวงหลังนี้ปกติสุขมาโดยตลอด ทว่าตั้งแต่ซูจิ่งสิงเข้ามาก็ถูกปล้น เรื่องนี้ต้องเป็นฝีมือของซูจิ่งสิงแน่ เขากำลังแก้แค้นท่านอ๋องอยู่!”
พ่อบ้านกลัวการถูกลงโทษ รีบปัดสวะให้พ้นตัว
ต้องบอกว่าเป็นเรื่องจริง แม้ว่าเรื่องนี้จะไม่เกี่ยวข้องกับซูจิ่งสิง แต่มันคือฝีมือการเขียนของกู้หว่านเยว่
“เจ้าพูดถูก รีบไปเตรียมม้าไว้ ข้าจะตามล่าพวกเขา!”
VERIFYCAPTCHA_LABELประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ชายาแพทย์พลิกชะตา
ใช้บัตรเติมเงินเอไอเอสไม่ได้เหรอคะ...
เติมเงินด้วยบัตรเติมเงินเอไอเอสไม่ได้เหรอคะ...