ชายาแพทย์พลิกชะตา นิยาย บท 151

“โอ๊ย!” มู่หรงอวี้ร้องลั่น ล้มลงกับพื้นแรงๆ

องครักษ์รีบล้อมรอบกายเขา ดึงดาบออกมาปกป้อง

“ท่านอ๋อง ท่านเป็นอะไรหรือไม่?”

“เอ้าเห็นอ้าไม่เป็นไรกระนั้นรึ? (เจ้าเห็นข้าไม่เป็นไรกระนั้นรึ?)” มู่หรงอวี้พ่นลมหายใจอย่างอารมณ์ไม่ดีเฮือกหนึ่ง ทราย จู่ๆ ก็พบว่าคายฟันหน้าออกมาพร้อมทราย

เขาโมโหเลือดขึ้นหน้า “ฟันข้าร่วงแล้ว”

กู้หว่านเยว่ที่อยู่ไม่ไกลมองเห็นภาพนี้ เหตุใดคุ้นตานักเล่า?

จู่ๆ หางตาก็มองเห็นฟันหน้าของมู่หรงอวี้ นี่ถึงมีท่าทีตอบสนอง หัวเราะออกมาอย่างสุดระงับ

ความเข้าใจกันบัดซบนี้ทำให้นางขำแทบตายแล้ว

ภาพนี้ตกอยู่ในสายตาของมู่หรงอวี้ ทันใดนั้นเขาโมโหจนหน้าเขียว อับอายขายหน้า อับอายขายหน้าเหลือเกิน!

“กู้หว่านเยว่ ซูจิ่งสิง ข้าจะต้องฆ่าพวกเจ้าให้ตาย!”

“ท่านอ๋อง หนีเร็ว” องครักษ์ประคองเขาขึ้นมา วิ่งไปทางซุนอู่ทางฝั่งนี้แล้ว

ส่วนซุนอู่เผชิญหน้ากับคำสั่งของหวายหนานอ๋อง ย่อมไม่สามารถรับชมอยู่วงนอก รีบออกคำสั่งนักการให้ขึ้นไปต่อสู้กับพวกโจรทะเลทราย

“เอาธนูให้ข้า”

ซูจิ่งสิงง้างธนู จงใจเล็งไปที่มู่หรงอวี้ ปล่อยลูกธนูเสียงดังสวบ มู่หรงอวี้ตกใจจนเกือบฉี่ราด โชคดีลูกธนูปักลงบนโจรทะเลทรายที่อยู่ข้างหลังเขา

“ซูจิ่งสิง เจ้าตั้งใจ!”

ซูจิ่งสิงมองเขาเย็นๆ แวบหนึ่ง มุมปากยกขึ้นยิ้มเยาะหยัน เล็งโจรคนต่อไป

กู้หว่านเยว่เองก็เข้าร่วมการต่อสู้ด้วย กอปรกับซูจิ่งสิงยิงหนึ่งดอกร่วงหนึ่งคน โจรทะเลทรายถูกจัดการอย่างว่องไว

กู้หว่านเยว่หยิบกริชเปื้อนเลือดกลับมา ฟู่เยียนหรานมองนางอย่างรังเกียจแวบหนึ่ง พูดอย่างปากเสียว่า

“โหดร้ายจริงๆ หญิงคนหนึ่ง ฆ่าคนไม่กะพริบตา”

“โจรทะเลทรายเหล่านี้โจมตีคาราวานพ่อค้าและคนผ่านทาง เข่นฆ่าปล้นสะดมไม่มีเรื่องชั่วใดไม่ทำ หรือไม่สมควรฆ่า?”

ซุนอู่พูดเสียงเย็น

“พี่หญิง นี่ท่านกำลังทำอันใด?” ฟู่ซานรีบวิ่งเข้ามา ดึงนางไปที่ฝั่งหนึ่ง “อย่าล่วงเกินกู้หว่านเยว่อีกเลย!”

เขานับว่ามองออกแล้ว พี่หญิงของตนมิใช่คู่ต่อสู้ของกู้หว่านเยว่

“คนชั่วอาศัยอำนาจรังแกคน นับว่ามีความสามารถอะไรกัน?”

ฟู่เยียนหรานปิดหน้าตนเองอย่างโศกเศร้า ร้องไห้ออกมาแล้ว

“พี่หญิง ท่านอย่าพูดส่งเดช เขาเป็นอ๋องนะ!” ฟู่ซานรีบเอ่ยเตือน บัดนี้พวกเขามิใช่คุณหนูคุณชายของจวนหนานหยางอ๋องแล้ว

“อ๋อง?”

ฟู่เยียนหรานจับหน้าที่กำลังเจ็บปวด เหม่อมองมู่หรงอวี้ที่อยู่ไม่ไกล

แม้มู่หรงอวี้อัปลักษณ์อยู่สักหน่อย วิชายุทธ์เองก็แข็งแกร่งมิอาจเทียบซูจิ่งสิงได้ แต่เขาเป็นอ๋องเชียวนะ เขาไม่พอใจก็สามารถลงมือตีคนได้ แข็งแกร่งกว่านักโทษถูกเนรเทศมากมิใช่หรือ?

“ข้าผิดไปแล้ว”

ฟู่ซานเพิ่งถอนหายใจเฮือกหนึ่ง ก็ได้ยินพี่สาวของตนพูดว่า “ข้าไม่สมควรฝากชีวิตไว้ที่ซูจิ่งสิง บางที หวายหนานอ๋องต่างหากคือโอรสสวรรค์ในโชคชะตาที่แท้จริงของข้า”