ชายาแพทย์พลิกชะตา นิยาย บท 170

ลั่วยางหันไปหาผู้นำตระกูลเหยาแล้วพูดว่า “ขอท่านนำทางข้าไปเอาเมล็ดโพธิ์ด้วย”

เรื่องนี้ได้ข้อสรุปเป็นเช่นนี้แล้ว ผู้นำตระกูลเหยาไม่อาจต่อต้านศิษย์ของปรมาจารย์แพทย์ได้

เขาพยักหน้า ส่งคนไปตามหาคุณหนูใหญ่ของตระกูลเหยามา เพราะเมล็ดโพธิ์นั่น คุณหนูหญิงของตระกูลเหยาเป็นคนที่คอยเลี้ยงไว้

กู้หว่านเยว่และซูจิ่งสิงมองหน้ากันด้วยสีหน้าย่ำแย่ พวกเขาจะทำอย่างไรดี? ต้องมองกูเมล็ดโพธิ์ถูกลั่วยางเอาไปหรือ?

เช่นนั้นผลโรคที่นางตรวจเจอของฮูหยินผู้เฒ่าโจวจะนับเป็นอะไรได้? ความพยายามก่อนหน้านี้ของนางไม่ใช่ว่าไร้ความหมายหรอกหรือ? อีกอย่าง ลั่วยางรู้วิธีถอนพิษให้ฮูหยินผู้เฒ่าโจวหรือไร?

ในเวลานี้ คุณหนูใหญ่ของตระกูลเหยา ก็ปรากฏตัวหลังจากบ่าวไปเชิญมา

“น้องหญิง เจ้ามาแล้วหรือ? พาพวกเขาไปเอาเมล็ดโพธิ์เถอะ” ผู้นำตระกูลเหยาสั่ง

มู่หรงอวี้รีบแสดงรอยยิ้มให้เหยาฮุ่ยซินที่คิดว่ามีเสน่ห์เกินจะบรรยายให้นาง “รบกวนคุณหนูใหญ่เหยาแล้ว”

เหยาฮุ่ยซินมองไปยังผู้คนในห้องรับรอง

ดวงตากระจ่างใส่กลมโตดวงนั้น ทำให้กู้หว่านเยว่รู้สึกคุ้นเคย

“เจ้าก็มาที่นี่เพื่อขอเมล็ดโพธิ์ด้วยหรือ?”

“ใช่ พวกเราต้องการใช้เมล็ดโพธิ์ไปช่วยชีวิตคน ยินดีที่จะซื้อมัน หรือแลกเปลี่ยนกับสิ่งที่ท่านต้องการ”

เหยาฮุ่ยซินมองไปที่กู้หว่านเยว่แล้วหันไปมองมู่หรงอวี้ “พวกท่านทุกคนล้วนต้องการเมล็ดโพธิ์หรือ?"

มู่หรงอวี้แทบรอไม่ไหว ก้าวไปข้างหน้าและพูดว่า “พี่ชายของท่านตกลงจะมอบเมล็ดโพธิ์ใช้พวกเราแล้ว”

กู้หว่านเยว่มองเขาอย่างเย็นชาหนึ่งรอบ ทว่า เหยาฮุ่ยซินยิ้มและส่ายหัว

“เมล็ดโพธิ์เป็นของข้า พี่ชายข้ายกให้ใครย่อมไม่เป็นผล ต้องให้ข้าเห็นด้วยก่อนเท่านั้น”

“หมายความว่าอย่างไร?” มู่หรงอวี้สังเกตเห็นว่ามีบางอย่างผิดปกติ

เหยาฮุ่ยซินนั่งลงและจิบชา

“ท่านทั้งสองต่างก็ต้องการเมล็ดโพธิ์ เช่นนั้นเหตุใดไม่แข่งขันกัน? ใครชนะก็จะได้รับเมล็ดโพธิ์ไป”