ชายาแพทย์พลิกชะตา นิยาย บท 191

แล้วซุนอู่ก็ยิ้มออกมา มีแม่นางกู้เดินไปดู เรียบร้อยแล้ว!

“หว่านเยว่” ซูจิ่งสิงเผยสีหน้ากังวลใจ

หนานหยางอ๋องผู้นี้ไม่ใช่คนที่จะไปยั่วยุได้ มีทหารอันธพาลภายใต้บังคับบัญชาเป็นจำนวนมากทำการปกป้องบ้านเมือง แต่ก็โหดร้ายมากเช่นกัน

“วางใจเถอะ ข้าไม่เป็นอะไร พวกเขาไม่มีทางลงไม้ลงมือกับหมอหรอก ท่านรอข้าอยู่ที่นี่ก่อน”

พอกู้หว่านเยว่ออกไป ทหารเหล่านั้นก็เข้ามาพอดี

เมื่อเห็นกู้หว่านเยว่ หลายคนก็ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง ทหารหนุ่มนายหนึ่งในนั้นกวาดสายตามองกู้หว่านเยว่สักพักอย่างคลุมเครือ จากนั้นก็ส่ายหน้า

“ยังเด็กเกินไป...”

เด็กขนาดนี้ หากเกิดอะไรขึ้นกับท่านอ๋อง แล้วใครจะรับผิดชอบ?

“รู้สึกว่าข้าเด็กหรือ? เช่นนั้นข้าจะไป” เดิมทีนางก็ไม่อยากเข้าไปพัวพันกับเรื่องยุ่งยากนี้อยู่แล้ว

ซุนอู่พูดไม่ออก กว่าเขาจะเกลี้ยกล่อมแม่นางกู้ได้ไม่ใช่ง่าย ๆ เลย เด็กแล้วเป็นอย่างไร ทักษะทางการแพทย์ของแม่นางกู้นั้นแม้แต่อาการขาหักของซูจิ่งสิงยังรักษาจนหายได้!

“ช้าก่อน!”

หวังปี้ก็มึนงงเช่นกัน เขาพูดไปอย่างนั้นเอง เหตุใดถึงจะไปจริง ๆ เล่า หมอคนนี้ขี้โมโหขนาดนั้นเชียวหรือ?

“เอ่อ ถึงเจ้าจะยังเด็ก แต่ที่นี่ก็ไม่มีหมอคนอื่นแล้ว

เหตุใดเจ้าไม่ลองตรวจร่างกายของข้าดูก่อนว่ามีอาการเจ็บป่วยอะไรหรือไม่? ช่วงนี้ข้ารู้สึกไม่ค่อยสบายพอดี”

ถ้าบอกถูกก็ค่อยให้นางไปรักษาท่านอ๋อง!

“ท่านแน่ใจนะว่าอยากให้ข้าตรวจ?”

กู้หว่านเยว่เหลือบมองเขา พลางคิดในใจว่าประเดี๋ยวเสียหน้าก็อย่าโทษข้าล่ะ

“ไม่ทราบว่าจะเรียกท่านขุนพลว่าอย่างไรดี?”

“ข้าขุนพลสกุลหวัง”

“อ้อ ขุนพลหวัง ไม่ทราบว่าช่วงนี้ท่านมีอาการปัสสาวะตอนกลางคืนบ่อยและเป็นสีเหลือง แล้วยังรู้สึกง่วงนอนและอ่อนเพลียใช่หรือไม่?”

“อืม ถูกต้อง...” หวังปี้พยักหน้ารับ ยังไม่รู้ตัวว่าเป็นเรื่องร้ายแรง ฟังกู้หว่านเยว่พูดต่อไป

“แล้วรู้สึกเสียวแปลบและอ่อนแรงในกระดูกหน้าแข้ง ทรมานจนทนไม่ไหวอยู่บ่อย ๆ ใช่หรือไม่”