“พิ้ว!” ฝูงชนแตกตื่นโดยพลัน “น้ำเสียงแม่นางน้อยมั่นใจมาก พิษนี้ถูกคิดค้นโดยชาวต่างแคว้น แม้แต่หมอหลวงก็รักษาไม่ได้ เจ้ารักษาได้หรือ?”
กู้หว่านเยว่ถอนหายใจ “ถึงเวลาปรับเปลี่ยนหมอหลวงในวังทั้งชุดแล้ว”
นางไม่ได้พูดเกินจริงเลย ยิ่งไปกว่านั้นพิษกระดูกข้อเท้าเป็นเพียงพิษธรรมดาเท่านั้น
เป็นหมอหลวงยังคลายไม่ได้ ไม่สมควรจริง ๆ
หนานหยางอ๋องอดลืมตาขึ้นมาไม่ได้ พลางถามด้วยเสียงแหบพร่า
“แม่นางน้อย เจ้าช่วยคลายพิษให้ข้าได้จริงหรือ?”
เขาทรมานด้วยพิษนี้มานานกว่าสิบปี ในฤดูหนาวทุกปีต้องอยู่แบบตายทั้งเป็นหลายวัน หากแม่นางน้อยคนนี้สามารถช่วยคลายพิษนี้ให้เขาได้ ในอนาคตเขาจะได้หลุดพ้นจากวันเวลาเช่นนี้ไปได้!
กู้หว่านเยว่มองไปที่รอยแผลเป็นบนใบหน้าของหนานหยางอ๋อง ตกอยู่ในภวังค์
แม้ว่าหนานหยางอ๋องผู้นี้จะเป็นบิดาของฟู่เยียนหราน แต่ก็เป็นวีรบุรุษที่ปกป้องประชาชนของต้าฉีเช่นกัน
เหรียญตราคุณงามความดีมีอยู่ทั่วใบหน้าและในมือเขา
แม้ว่านางจะเกลียดชังฟู่เยียนหราน แต่ก็ยังตัดสินใจคลายพิษให้หนานหยางอ๋อง
พลางถอนหายใจทันที “ใช่แล้ว ข้าสามารถคลายพิษให้ท่านได้”
“แต่ข้าไม่มียาถอนพิษสำเร็จรูปอยู่ในมือ ต้องใช้เวลาปรุงยาสักสองสามวัน”
“สองสามวัน? อย่าว่าแต่สองสามวัน ขอเพียงสามารถคลายพิษให้ข้าได้ ต่อให้นานถึงสองปี ข้าก็รอได้!”
หนานหยางอ๋องลุกขึ้นนั่งด้วยความฮึกเหิม แต่ความเจ็บปวดทำให้เขาต้องนอนลงอีกครั้ง
กู้หว่านเยว่หยิบขวดเล็ก ๆ ออกมาจากมิติ “ในนี้คือยาแก้ปวด ถ้าสองวันนี้ท่านรู้สึกปวดก็กินยาหนึ่งเม็ด สามารถระงับอาการปวดได้ภายในครึ่งชั่วยาม”
“ขอบใจมาก”
หนานหยางอ๋องให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี รับขวดยาพลางหยิบยาเม็ดออกมา ก่อนจะกินเข้าไปทันที
กู้หว่านเยว่พยักหน้าด้วยความพึงพอใจ นางชอบคนไข้ที่ปฏิบัติตามคำแนะนำของหมออย่างเชื่อฟัง
“ยาแก้ปวดนี้เพียงพอที่จะบรรเทาอาการปวดของท่านได้ ข้าจะกลับไปปรุงยาถอนพิษก่อน มีอะไรก็มาเรียกข้าได้อีก”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ชายาแพทย์พลิกชะตา
ใช้บัตรเติมเงินเอไอเอสไม่ได้เหรอคะ...
เติมเงินด้วยบัตรเติมเงินเอไอเอสไม่ได้เหรอคะ...