ชายาแพทย์พลิกชะตา นิยาย บท 241

“อย่ากังวล พวกเขาไม่เป็นอะไร”

กู้หว่านเยว่ไม่มีทางพูดหรอกว่าคนเหล่านั้นถูกทุบตี ในสายตาของนาง กลุ่มคนสกุลซูนั่นไม่มีค่าอะไร ซูหรานหร่านไม่จำเป็นต้องสนใจพวกเขาอีกต่อไป

หลายคนเดินกลับไปด้วยกัน สุดท้ายก็พบซุนอู่ที่ออกมาตามหาคนพอดี

“เกิดอะไรขึ้น?” ซุนอู่เดินขึ้นหน้ามาด้วยสีหน้าเย็นชา

ซูหรานหร่านตกใจกับความดุดันของซุนอู่ รีบบอกว่า “ท่านนักการซุน ข้าไม่ได้หนี ข้า...”

“ถ้าเจ้าไม่ได้หนีเหตุใดกลางดึกถึงไม่เห็นแม้เงา?!”

“พี่ใหญ่ซุน ใจเย็นก่อน”

กู้หว่านเยว่ดึงเขาไปทางด้านหนึ่ง แล้วอธิบายความเป็นมาเป็นไปภายในภูเขาจำลองโดยละเอียด

ซุนอู่ฟังจบก็ขนหัวลุกไปเลย “เจ้าพูดจริงหรือ?”

“เรื่องเหลวไหลเช่นนี้ยังโกหกได้อีกหรือ? คนคนนั้นได้ถูกส่งมอบให้หนานหยางอ๋องไปจัดการแล้ว”

ซุนอู่รู้เช่นกันว่ากู้หว่านเยว่จิตใจสูงส่ง ไม่อาจโกหกเพื่อช่วยซูหรานหร่านให้พ้นผิด เขาสั่นสะท้านขึ้นมาทันที

“บ้าบอชะมัด โหดเหี้ยมกันทั้งกลุ่ม!”

กู้หว่านเยว่ช่วยอธิบาย “โชคดีที่ไม่มีใครเป็นอะไร ซูหรานหร่านก็ไม่ได้ตั้งใจ เรื่องราวครั้งนี้อย่าตำหนินางอีกเลย”

ซุนอู่พยักหน้า แสร้งทำเป็นโกรธพร้อมกับเอ่ยปากเตือนสองสามประโยค

“ในเมื่อแม่นางกู้ขอความกรุณาให้เจ้า ครั้งนี้ก็ให้แล้วกันไป แต่คราวหน้าเจ้าต้องระมัดระวังหน่อย

ห้ามออกไปเดินเล่นตามอำเภอใจอีก ทำให้สับสนอลหม่านกันไปหมด”

ซูหรานหร่านรีบพยักหน้า ก่อนจะพูดอย่างรู้กาลเทศะ

“ขอบคุณท่านนักการซุน”

หวังปี้กล่าว “ในเมื่อเดินมารอบหนึ่งแล้ว ข้าจะส่งพวกเจ้ากลับไปที่เตียงนอนรวมแล้วกัน”

เขายังถือโอกาสเตือนนักการในศาลาว่าการที่เตียงนอนรวมที่อยู่ติดกัน ให้จับตาดูลูกน้องให้ดี อย่าทำเรื่องแบบนี้ขึ้นมาอีก

ทั้งหมดกลับไปที่เตียงนอนรวม ซุนอู่สั่งคนมาแก้มัดให้สมาชิกตระกูลซู

เมื่อเห็นคนหลายคนถูกทุบตี ซูหรานหร่านก็รู้สึกผิด รีบเข้าไปช่วยประคองซูหัวหยางขึ้นมา

“ท่านพ่อ ท่านไม่เป็นอะไรใช่ไหม?”

แต่ไม่คาดคิดว่าซูหัวหยางจะพลิกฝ่ามือตบหน้านาง