ชายาแพทย์พลิกชะตา นิยาย บท 271

เดิมทีตั้งใจว่าหลังจากเปิดโปง “คุณหนูรอง” แล้ว ก็จะให้เมี่ยชิงหว่านได้พบกับหนานหยางอ๋องเพื่อรับรองความสัมพันธ์ทางสายเลือด แต่ใครจะไปรู้ว่าหนานหยางอ๋องได้รับความกระทบกระเทือนทางจิตใจมากเกินไป จนถึงขั้นจากไปแล้ว

หวังปี้เห็นสีหน้าปวดหัวของกู้หว่านเยว่ จึงรีบเอ่ยถาม “เกิดอะไรขึ้น ร่างกายของท่านอ๋องยังมีปัญหาอีกหรือ?”

“ไม่ใช่หรอก ช่างเถอะ ไว้ค่อยว่ากันทีหลัง”

กู้หว่านเยว่โบกมือ ตอนนี้จะตามหนานหยางอ๋องไปก็ไม่ทันแล้ว

และดูเหมือนว่าหนานหยางอ๋องจะได้รับความกระทบกระเทือนอย่างหนักจากฟู่ชิง ถึงขั้นกระอักเลือดออกมาเมื่อครู่นี้ หากไปรับรองความสัมพันธ์ทางสายเลือดตอนนี้ เกรงว่าร่างกายของเขาจะรับความรู้สึกที่ผันผวนรุนแรงไม่ไหว

“อาจเป็นเพราะวาสนาของพ่อลูกยังไม่มาถึง บังคับกันไม่ได้ พวกเราไม่ต้องใส่ใจมากนัก”

ยิ่งไปกว่านั้น เวลานี้หนานหยางอ๋องถูกฮ่องเต้จับตามองอยู่ เมี่ยชิงหว่านอยู่กับพวกเราจะปลอดภัยกว่า”

ซูจิ่งสิงเอ่ยปลอบนางด้วยเสียงเบา กู้หว่านเยว่ลองคิดดูก็มีเหตุผล จึงตัดสินใจพักเรื่องนี้ไว้ก่อน

กลุ่มคนเดินทางกันต่อไป

กู้หว่านเยว่ใช้ระบบตรวจสอบแผนที่ พบว่าพวกเขาใกล้จะถึงเจดีย์หนิงกู่มากขึ้นเรื่อย ๆ คาดว่าอีกประมาณเจ็ดแปดวันก็คงถึงแล้ว

อากาศยิ่งหนาวเย็นลงเรื่อย ๆ

เดินทางไปอีกสองสามวัน กู้หว่านเยว่เห็นว่าเสบียงบนลาเทียมเกวียนหมดแล้ว อีกทั้งสองสามวันมานี้ทุกคนก็ทำเสื้อบุนวมกันมาพอสมควร จึงคิดจะหาอำเภอเมืองแห่งหนึ่งเพื่อเติมเสบียง และถือโอกาสขายเสื้อบุนวมไปด้วย

“พอดีเลย ข้างหน้าก็คืออำเภอลี่สุ่ย ตอนกลางคืนเราก็ไปพักที่อำเภอลี่สุ่ยกันเถอะ”

ซุนอู่เข้าใจความคิดของกู้หว่านเยว่ จึงเอ่ยปากขึ้นมาก่อน

อำเภอลี่สุ่ยเป็นอำเภอเมืองสุดท้ายก่อนถึงเจดีย์หนิงกู่ มีพ่อค้าเดินทางผ่านไปมามากมาย และยังมีคนต่างถิ่นปะปนอยู่ด้วย

พอเข้าเมืองมา ซุนอู่ก็พาทุกคนไปหาโรงเตี๊ยมเพื่อพักผ่อน แล้วพักรวมกันในห้องใหญ่ตามปกติ

กู้หว่านเยว่และซูจิ่งสิงขี่ลาเทียมเกวียนออกไป แล้วขายเสื้อบุนวมทั้งหมดที่อยู่บนรถก่อน

จากนั้น ก็ไปตลาดซื้อเสบียงและเนื้อสัตว์ที่เก็บได้นานมาจำนวนหนึ่ง