ชายาแพทย์พลิกชะตา นิยาย บท 272

“ท่าทางตอนเจ้าแต่งชายก็ไม่เลวนะ”

ซูจิ่งสิงกระตุกมุมปาก เขาสามารถพูดได้หรือไม่ว่าภรรยาของเขาเมื่อแต่งเป็นชายนั้นดูหล่อเหลาเลยทีเดียว? หากเขาเป็นผู้หญิงคงจะต้องหวั่นไหวแน่ ๆ

ทั้งสองคนต่างชมเชยกันไปมา จากนั้นก็มาถึงสกุลหมิงอย่างรวดเร็ว

ยังไม่ทันได้เข้าประตู กู้หว่านเยว่ก็สัมผัสได้ถึงความวุ่นวาย ดูเหมือนว่าสกุลหมิงเพิ่งถูกปล้น คนรับใช้ทั้งหมดกำลังเก็บข้าวของและหนีไปคนละทิศละทาง

ทั้งภายในเรือนและนอกเรือน ถูกทุบทำลายและปล้นชิงข้าวของ

เมื่อเห็นแล้วกู้หว่านเยว่ก็รู้สึกใจหายใจคว่ำ แม้ว่าสกุลฮั่วจะต้องการฮุบกิจการ แต่ก็ทำเกินไปแล้วกระมัง นี่มันกะจะกวาดล้างสกุลหมิงเลยนะ!

เห็นว่ามีองครักษ์ล้อมรอบเรือนหลักไว้มากมาย ซูจิ่งสิงจึงอุ้มกู้หว่านเยว่ทะยานขึ้นไปบนหลังคา และทั้งสองก็มาถึงด้านบนของเรือน

พอเปิดกระเบื้องหลังคามองลงไป ก็เห็นคุณชายสกุลฮั่วกำลังบังคับผู้หญิงคนหนึ่งอยู่

“หมิงจู ตอนนี้ไม่เหมือนเมื่อก่อนแล้ว เจ้าไม่ใช่คุณหนูสกุลหมิงอีกต่อไป ข้าชอบเจ้า ก็ถือเป็นเกียรติของเจ้าแล้ว ข้าแนะนำให้เจ้าเชื่อฟังข้าแต่โดยดี อย่าให้ต้องลงเอยเหมือนพ่อแม่ของเจ้าเลย”

“ฮั่วหวงซาน! เจ้าไม่ตายดีแน่ เจ้าบีบพ่อแม่ข้าให้ตาย ตอนนี้ยังจะมาบังคับให้ข้าแต่งงานกับเจ้าอีกหรือ ฝันไปเถอะ ข้าไม่มีวันยอม”

“ฮ่า ๆ ๆ เจ้าคิดว่าเจ้าบอกไม่ยอมแล้วจะมีประโยชน์งั้นหรือ?”

สีหน้าของฮั่วหวงซานเต็มไปด้วยความพึงพอใจ เดินเข้าไปสองสามก้าวแล้วจับมือของหมิงจูไว้ จากนั้นกดนางลงบนเตียง

“ไอ้สารเลว อย่าแตะต้องตัวข้า!”

“อารมณ์รุนแรงดี ข้าชอบ เจ้าร้องไปเถอะ ข้างนอกล้วนเป็นคนของข้า ต่อให้เจ้าตะโกนจนเสียงแหบก็ไร้ประโยชน์ ฮ่า ๆ ๆ ”

ฮั่วหวงซานพูดพลางเริ่มฉีกเสื้อผ้าของนาง หมิงจูพยายามดิ้นรนขัดขืน แต่แรงของนางมีแค่นั้นจะไปสู้ผู้ชายได้อย่างไร

น้ำตาหยาดลงมาจากหางตาของนาง

หมิงจูกัดริมฝีปากด้วยความเจ็บปวด แม้ว่านางจะต้องตาย ก็จะไม่ยอมให้ไอ้สารเลวนี่มาทำให้นางแปดเปื้อนเด็ดขาด