ชายาแพทย์พลิกชะตา นิยาย บท 273

“เหตุใดจึงมีแต่เจ้าเพียงคนเดียว คนอื่นในครอบครัวของเจ้าล่ะ? แล้วบ่าวไพร่ของเจ้าล่ะ?”

แม้ว่าสกุลหมิงจะล่มสลายไปแล้ว แต่ก็ไม่น่าจะปล่อยให้คุณหนูมาถูกข่มเหงรังแกที่นี่ โดยไม่มีแม้แต่บ่าวรับใช้ที่ซื่อสัตย์อยู่ข้างกายเลย

เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ หมิงจูก็ร้องไห้น้ำตาไหลพราก

“พ่อแม่ของข้าถูกบีบให้ตาย สาวใช้ที่เติบโตมาด้วยกันกับข้า...ก็ถูกไอ้สารเลวสกุลฮั่วข่มขืนแล้วฆ่า บ่าวไพร่คนอื่นก็หนีไปบ้าง กระจัดกระจายกันไป ตอนนี้จวนสกุลหมิงเหลือแค่ข้าคนเดียวแล้ว”

“สกุลฮั่วโหดเหี้ยมถึงเพียงนี้เชียวหรือ?”

ในขณะที่กู้หว่านเยว่ตกตะลึง ก็ครุ่นคิดอย่างเงียบ ๆ

สกุลฮั่วโหดเหี้ยม ไร้คุณธรรม ไม่เหมาะที่จะร่วมมือด้วย

แต่หมิงจูคนนี้ แม้ว่าในอนาคตนางจะเป็นพระชายาหมิงของมู่หรงอวี้ แต่ถ้าตนเองจะฉกตัวนางไปก่อนก็ใช่ว่าจะไม่ได้?

แต่การคิดเรื่องพวกนี้มันยังอีกไกล ตอนนี้สิ่งที่พวกเขาต้องทำคือรีบออกจากสกุลหมิง พราะแม้แต่ตัวหมิงจูเองก็ยังเอาตัวไม่รอด

“แล้วตอนนี้เจ้ามีที่ให้ไปหรือไม่?”

“มี สกุลโม่ของท่านปู่ข้าอยู่ทางตะวันตกของเมืองเหยียนสุ่ย ขอแค่กลับไปถึงจวนท่านตาได้ ข้าก็จะปลอดภัยแล้ว

เพียงแต่ว่า ร่างของท่านพ่อท่านแม่ข้ายังอยู่ในจวน ไม่มีใครเก็บศพ...”

กู้หว่านเยว่ขมวดคิ้ว “คนก็ตายไปแล้ว การเก็บศพจะไปสำคัญอะไร

ตอนนี้เจ้าควรหาวิธีหลบหนีออกไป รักษาชีวิตตัวเองไว้ก่อน แล้ววันหน้าค่อยกลับมาแก้แค้น นั่นถึงจะเป็นแผนการที่ดีที่สุด”

หมิงจูได้สติทันที “ท่านผู้มีพระคุณกล่าวได้ถูกต้อง”

ออกจากจวนสกุลหมิงก็ง่ายนิดเดียว แค่ใช้ทักษะเทเลพอร์ตก็พอแล้ว

แต่กู้หว่านเยว่จะไม่ใช้ความสามารถพิเศษต่อหน้าคนอื่น ดังนั้นจึงใช้ผ้าปิดตาหมิงจูไว้ก่อน

เมื่อนึกถึงทรัพย์สมบัติของสกุลหมิงที่ตกไปอยู่ในมือของพวกสัตว์เดรัจฉานอย่างสกุลฮั่ว ก็รู้สึกว่าตกเป็นของนางเองยังจะดีเสียกว่า