ฮูหยินผู้เฒ่าเซิ่งอุ้มหลานสาวไว้ในอ้อมอกอย่างโศกศัลย์ ตระกูลนางให้กำเนิดหลานชายหกคน แล้วจึงจะมีหลานสาวตามมา
นางมักประคองอุ้มไว้ในอุ้งมาราวแก้วตา ไม่เคยให้ต้องทุกข์ทนใดๆ ระหว่างที่ถูกเนรเทศก็กินดีอยู่ดีกว่าใคร
ไม่คิดว่าวันนี้จะเกิดอุบัติเหตุขึ้นได้ นางโดนหมูป่ากัดเข้าตอนกำลังวิ่งหนี
แม้ว่าจะถูกช่วยให้รอดจากประตูยมโลกมาได้ แต่ห้าตันกลวงหก[footnoteRef:1]ได้รับบาดเจ็บ ถึงขั้นอาเจียนออกมาเป็นเลือด [1: เรียกโดยรวมว่า อวัยวะภายใน โดยอวัยวะภายในตันทั้ง 5(五脏)ได้แก่ ตับ (肝) หัวใจ (心) ม้าม (脾) ปอด (肺) ไต ( 肾) และอวัยวะกลวงทั้ง 6 (六腑)ได้แก่ ถุงน้ำดี (胆) ลำไส้เล็ก (小肠) กระเพาะอาหาร (胃) ลำไส้ใหญ่ (大肠) กระเพาะปัสสาวะ (膀胱) และซานเจียว (三焦)]
หลานสาวรู้ความอย่างยิ่ง ไม่ร้องงอแง ไม่สร้างปัญหา
ฮูหยินผู้เฒ่าเซิ่งเศร้าใจยิ่งกว่าเดิม แต่ก็ทำอะไรไม่ได้
เมื่อเห็นกู้หว่านเยว่เสนอตัวเข้าช่วยเหลือ นางในตอนแรกก็สงสัยเล็กน้อย
แม่นางน้อยที่ยังเยาว์ขนาดนี้ รู้วิชาแพทย์ด้วยหรือ?
สุดท้ายก็ได้แต่ส่ายหัว ยามนี้อยู่ถิ่นกันดาร หาหมอมาดูอาการไม่ได้ ไม่สู้ให้กู้หว่านเยว่รักษาม้าตายดั่งม้าเป็นไปก่อน
นอกจากนี้ ไม่กี่วันก่อนกู้หว่านเยว่ก็ช่วยชีวิตนักการไป นางย่อมต้องมีวิชาติดตัวบ้างไม่มากก็น้อย
คิดได้เช่นนี้ ฮูหยินผู้เฒ่าเซิ่งก็วางใจ ส่งหลานสาวในอกไปให้กู้หว่านเยว่
กู้หว่านเยว่จับชีพจรนางอย่างตั้งใจ
อวัยวะภายในบาดเจ็บจริงๆ ทั้งยังสาหัสไม่น้อย
หากไม่มีคนคอยดูแล เด็กน้อยสี่ห้าหนาวทนได้ไม่เกินสองวันก็ต้องสิ้นลมแน่นอน
“แม่นางน้อยกู้ เป็นอย่างไรบ้าง?
ฮูหยินผู้เฒ่าเซิ่งเห็นนางขมวดคิ้ว ก็กังวลอย่างยิ่ง
นี่เป็นเพียงท่าทางที่กู้หว่านเยว่มักแสดงออกมายามตรวจคนไข้ เมื่อได้ยินคำพูดของฮูหยินผู้เฒ่าเซิ่ง นางจึงได้สติกลับมา แล้วส่งยิ้มปลอบใจออกไป
“โชคดีที่ข้ามาดูเร็ว หนูน้อยร่างกายอ่อนแอ ถูกหมูป่ากัดรุนแรงไม่น้อย แต่นี่รักษาง่าย ให้นางกินยารักษาอาการบาดเจ็บภายในสักระยะก็ไม่เป็นไรแล้วเจ้าค่ะ”
“รักษาง่ายก็ดีแล้ว”
ฮูหยินผู้เฒ่าเซิ่งถอนหายใจด้วยความโล่งอกก่อน จากนั้นก็ขมวดคิ้วและพูดว่า “ยารักษาอาการบาดเจ็บภายใน พวกเราจะไปหาได้จากที่ใด?...”
หากมียา มารดาของเด็กทั้งหลาย ก็คงไม่ตายอยู่ในคุกก่อนถูกเนรเทศ



ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ชายาแพทย์พลิกชะตา
ใช้บัตรเติมเงินเอไอเอสไม่ได้เหรอคะ...
เติมเงินด้วยบัตรเติมเงินเอไอเอสไม่ได้เหรอคะ...