ชายาแพทย์พลิกชะตา นิยาย บท 29
กู้หว่านเยว่สะบัดศีรษะ ร่างกายของเจ้าของเดิมถูกจวนโหวทรมานจนไม่สู้ดี
หากอยากตั้งครรภ์ ยากเท่ากับชีวิตที่แล้วของนาง
ข้อแตกต่างเพียงอย่างเดียวคือ ร่างกายนี้ยังมีทางช่วยได้
ขอเพียงบำรุงดูแลตัวเองดีๆ อนาคตภายภาคหน้าก็ยังสามารถตั้งครรภ์ได้
นางส่งหนูน้อยตระกูลเซิ่งพร้อมกับยาที่เหลืออยู่ในขวดให้ฮูหยินผู้เฒ่าเซิ่ง
“ยานี้ดื่มวันละหนึ่งจิบ ติดต่อกันเจ็ดวัน ระหว่างนี้ก็อย่ากินอาหารย่อยยาก ทางที่ดีควรกินอาหารเหลวเบาๆ ไปก่อนนะเจ้าคะ”
ตอนที่กู้หว่านเยว่มอบเนื้อหมูป่าให้เซิ่งจวิน ยังยื่นกระบอกน้ำให้เขาเพิ่มไปด้วย
“ด้านในคือน้ำนม รอให้นานนานตื่นขึ้นมาแล้วค่อยให้นางดื่ม บำรุงร่างกาย”
บุรุษอกสามศอกอย่างเซิ่งจวิน ซาบซึ้งมากเสียจนแทบจะหลั่งน้ำตา
เขาระงับเสียงแหบห้าว พูดว่า “บุญคุณยิ่งใหญ่ไม่สิ้นเพียงคำขอบคุณ[footnoteRef:1] ท่าน... เมตตานี้ของคุณชายซูและแม่นางน้อยกู้ ข้าเซิ่ง จวินจำไว้ในใจแล้ว อนาคตมีคำสั่งใด ข้ายินยอมพร้อมรับใช้” [1: ความเมตตากรุณาที่ผู้อื่นมอบให้นั้นยิ่งใหญ่เกินไป ไม่อาจใช้เพียงคำขอบคุณตอบแทนได้หมด]
เมื่อเห็นแววตาขอบคุณของคนตระกูลเซิ่ง กู้หว่านเยว่ก็พยักหน้า
“จำคำที่เจ้าพูดไว้ให้ดี”
แม้ว่าตระกูลเซิ่งและตระกูลหลี่ต่างก็เป็นนักโทษถูกเนรเทศ แต่เส้นทางข้างหน้า ต้องมีเรื่องให้พึ่งพาพวกเขาแน่นอน
“เอาล่ะ ดูแลเด็กน้อยไปเถอะ ข้าจะไปแล้ว”
ด้วยกังวลว่านักการจะตื่นขึ้นมาจับได้ กู้หว่านเยว่จึงรีบกลับไปที่รถเข็น
“เหตุใดถึงไปนานนัก?”
ขณะที่เอนกายนอนลง น้ำเสียงเป็นกังวลของซูจิ่งสิงก็ดังขึ้น
ทั้งสองตระกูลตั้งที่มั่นห่างกันเล็กน้อย อีกทั้งราตรีมืดมิด เขาจึงคิดว่ากู้หว่านเยว่อาจเจอปัญหาเข้าได้
“ไม่มีอะไรเจ้าค่ะ หนูน้อยตระกูลเซิ่งถูกหมูป่ากัด ข้าเลยรักษาให้นางสักหน่อย” กู้หว่านเยว่อธิบาย พร้อมดึงผ้าป่านมาคลุมตัว
“นางไม่เป็นไรใช่หรือไม่?”
“ไม่เป็นไรเจ้าค่ะ กินยาสักหน่อยก็หายดีแล้ว” กู้หว่านเยว่มองท้องฟ้ายามราตรีที่มืดมิด แล้วกล่าวเสริมว่า “หนูน้อยตระกูลเซิ่งน่ารักดีนะเจ้าคะ”
ซูจิงซิงฟังออกว่านางอารมณ์ไม่ดี และเขาก็รู้สึกหดหู่เล็กน้อย “เกิดอะไรขึ้น?”
“ข้าอยากจะรักษาขาก่อน ถึงจะรับรองความปลอดภัยของทุกคนไปจนถึงเจดีย์หนิงกู่ได้”
กู้หว่านเยว่พยักหน้า “รอให้แผลภายนอกท่านใกล้หายดี ข้าจะฝังเข็มและนวดรักษาให้ท่าน ช่วยท่านสร้างเส้นลมปราณใหม่”
“เช่นนั้นข้าจะยืนได้หรือไม่?”
“แน่นอนเจ้าค่ะ” ก่อนหน้านี้ กู้หว่านเยว่ไม่กล้ารับประกัน แต่เมื่อมีหอแห่งโอสถค่อยช่วยเหลือ นางมั่นใจร้อยส่วนว่าซูจิ่งสิงจะกลับมายืนได้
เพียงแต่ต้องใช้เวลา
ซูจิ่งสิงถอนหายใจอย่างโล่งอก จากนั้นก็มองกู้หว่านเยว่ด้วยสายตาที่ซับซ้อน
ไม่คิดว่าตลอดเส้นทางเนรเทศ เป็นนางที่คอยประคองเขาและครอบครัวของเขา
“ขอบคุณเจ้า” ซูจิ่งสิงกล่าวจากใจจริง
แม้ว่าฮ่องเต้สุนัขจะประทานสมรสให้พวกเขา แต่ซูจิ่งสิงกลับรู้สึกว่าการได้แต่งงานกับกู้หว่านเยว่ เป็นโชคดีของชีวิต
บางที อาจเป็นสวรรค์ชั้นฟ้า ที่ส่งนางลงมาช่วยเขา
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ชายาแพทย์พลิกชะตา
ใช้บัตรเติมเงินเอไอเอสไม่ได้เหรอคะ...
เติมเงินด้วยบัตรเติมเงินเอไอเอสไม่ได้เหรอคะ...