ชายาแพทย์พลิกชะตา นิยาย บท 30

กู้หว่านเยว่ไม่รู้ว่าซูจิ่งสิงกำลังคิดอะไรอยู่ แต่เมื่อได้ยินซูจิ่งสิงขอบคุณตน นางก็ยืมหัวข้อนั้นมาพูดต่อว่า

“ไม่เป็นไรเจ้าค่ะ หากท่านต้องการตอบแทนข้าจริงๆ ก็รับปากข้าเรื่องหนึ่ง หากไปถึงเจดีย์หนิงกู่แล้วข้าอยากหย่า ท่านห้ามปฏิเสธนะเจ้าคะ”

ตลอดทางมานี้ นางสามารถอยู่ร่วมกับซูจิ่งสิงไป แต่หากสุดท้ายยังเข้ากันไม่ได้ สุดท้าย นางก็ต้องใช้ชีวิตของตัวนางต่อ

คำพูดนี้ ทำให้ซูจิ่งสิงตกตะลึง

นางมีความคิดจะหย่ากับเขาเช่นนั้นหรือ?

หรือว่าที่สารลับบอกมาว่า นางมีคนในใจอยู่แล้ว นี่คือเรื่องจริงหรือ?

หัวใจพลันหงุดหงิดขึ้นมาโดยไม่มีเหตุผล ซูจิ่งสิงมีความรู้สึกที่บอกไว้ถูกอยู่ในอก ตอบกลับอย่างแผ่วเบา “อืม”

ทั้งสองนอนด้วยกัน แต่ต่างคนต่างความคิด

ยามรุ่งสางฟ้าเพิ่งสว่าง กู้หว่านเยว่ก็ตื่นนอนแล้ว

หลังจากถูกเนรเทศมาหลายวัน นางก็เริ่มมีนิสัยอย่างหนึ่งเพิ่มมา นั่นก็คือชอบตื่นเช้า

ถืออากาสตอนยังมีคนตื่นไม่มาก นางก็รีบไปที่ตีนผาก่อน แล้วแปรงฟันล้างหน้าด้วยน้ำแร่ที่ไหลมาจากรอยแตกในโขดหิน

เมื่อเงยหน้าขึ้น ก็ได้ยินเสียงสองเสียงดังออกมาจากในป่า

คนที่เดินนำมาคือหลี่ซือซือ ต่อด้วยซูอวี่ที่ตามมาติดๆ

เสื้อผ้าของพวกเขายับย่นเล็กน้อย ทั้งใบหน้าของหลี่ซือซือก็ยังแดงก่ำ

ซูอวี่ดึงกางเกงขึ้นด้วยสีหน้าพึงพอใจ สายตาไม่อาจละไม่จากหลี่ซือซือได้เลย

กู้หว่านเยว่แสดงสีหน้าแปลกๆ หากนางคิดไม่ผิด หลี่ซือซือกับซูอวี่ เมื่อคืนนี้คงจะไป...

ไม่ใช่กระมัง? หลี่ซือซือไม่ใช่ว่าชอบซูจิ่งสิงหรอกหรือ? ที่ว่าไม่ใช่ซูจิ่งสิงก็จะไม่แต่งนั่นเล่า? เปลี่ยนใจเร็วขนาดนี้เลยหรือ?

เรื่องของผู้อื่นกู้หว่านเยว่ไม่อยากจะยุ่งด้วย ทั้งนางเองก็คร้านจะยุ่ง มองเพียงครู่เดียวก็ถอนสายตากลับมา แล้วกลับไปที่รถเข็นทันที

ซูจิ่นเอ๋อและนางหยางกำลังจุดไฟ เริ่มต้มโจ๊กผักป่าแล้ว

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน