ชายาแพทย์พลิกชะตา นิยาย บท 301

ใต้เท้าสวีกลัวซูจิ่งสิงลงมือต่อ ไม่กล้าเสแสร้งแกล้งทำอีก ลากกล่องออกมาอย่างว่าง่าย

กู้หว่านเยว่รีบเปิดกล่องออก ตกตะลึงเหม่อลอยในทันใด

มองเห็นภายในใส่เครื่องทองและตั๋วเงินเต็มๆ หนึ่งกล่องใหญ่

ประเมินภาพรวมดูแล้ว ตั๋วเงินเหล่านี้มีนับหนึ่งแสนตำลึงเลยทีเดียว

กู้หว่านเยว่กวาดเงินทั้งหมดจนเกลี้ยงอย่างไม่เกรงใจ นึกถึงเรื่องที่เกิดขึ้นอย่างกะทันหันก่อนหน้านี้ สายตาตกลงบนตัวขุนนางชั่วสวี

นางไม่คิดปล่อยอีกฝ่ายไปเช่นนี้

“ท่านพี่ ท่านอุดปากเขาไว้ ใช้เชือกมัดให้ดี พวกเราไปตลาดสดกัน”

“อือ อืออืออือ!” ใต้เท้าสวีอุทานออกมาอย่างตกตะลึง

สองคนนี้ไร้คุณธรรม!

ได้เงินแล้วถึงขั้นไม่ปล่อยเขาไป!

“จะทำเช่นไรกับนาง?” ซูจิ่งสิงชี้ไปทางนางหลิวที่กำลังนอนหมดสติบนตียง ขมวดคิ้วแน่น

“ไม่ต้องสนใจนาง” นางหลิวทำผิดพลาดชวนให้คนดูแคลน กระนั้นก็เป็นหญิงต้องเลี้ยงดูลูกคนหนึ่ง กู้หว่านเยว่ไม่อยากสร้างความลำบากให้นาง

ทั้งสองคนอุดปากใต้เท้าสวีเอาไว้ มัดตัวแน่นหนา ขนไปที่ตลาดสด

หาเสาไม้ที่ใจกลางตลาดสด กู้หว่านเยว่หยิบเชือกแข็งแรงออกมาหนึ่งเส้น มัดใต้เท้าสวีกับเสาไม้

“ท่านยังมีคำใดต้องการพูดอีกหรือไม่” กู้หว่านเยว่ใส่คางเขาดีแล้ว

ใต้เท้าสวีหนาวจนตัวสั่น ร้องไห้ขอความเมตตา “วีรชนทั้งสองท่าน ปล่อยข้าไปเถอะ ขอร้องพวกท่าน วันหนาวเพียงนี้ข้าอาจหนาวตายได้...”

กู้หว่านเยว่ยิ้มเย็น “เจ้าเคยทำเรื่องชั่วทั้งหมดแล้ว หนาวตายก็สมควร”

พูดจบก็ถอดคางใต้เท้าสวีอีกครั้ง จูงซูจิ่งสิงจากไป

นี่เป็นช่วงดึกดื่นค่ำมืด ในตลาดสดไม่มีเงาวิญญาณแม้ตนเดียว

ใต้เท้าสวีคร่ำครวญเยี่ยงไรก็ไร้ประโยชน์