ชายาแพทย์พลิกชะตา นิยาย บท 302

“คืนนี้ข้าไม่นอนแล้ว จะอยู่เฝ้าเจ้าที่ข้างเตียงนี่ล่ะ”

“ทำเช่นนั้นไม่ได้ หากไม่นอนจะเหนื่อยมากเพียงใด ท่านมานอนพร้อมข้าเถอะ” กู้หว่านเยว่เปลื้องเสื้อคลุมตัวนอกออก มักคิดว่าเอวนางหนาขึ้นกว่าก่อนไม่น้อย

นางคงมิได้ตั้งครรภ์จริงหรอกกระมัง?

เพียงความคิดนี้โผล่ขึ้นมา กู้หว่านเยว่ก็ส่ายหน้าแล้ว

ครั้งเดียวเท่านั้น ไฉนเลยจะยิงร้อยครั้งถูกร้อยครั้งได้ จะต้องเป็นเพราะระยะนี้เจริญอาหารเกินไปแน่นอน

“ข้าพิงขอบเตียงนอนก็แล้วกัน” ซูจิ่งสิงไม่กล้าพูดว่าเขาขึ้นเตียงนอนแล้วกลับเหนื่อยยิ่งกว่า ต้องเกร็งเครียดร่างกายตลอดทั้งคืน

“ก็ได้” กู้หว่านเยว่จู๋ปาก มิได้ลูบกล้ามท้อง เสียใจจริงเชียว

เช้าวันต่อมา เพียงทั้งสองออกจากห้องก็ได้ยินเสียงตะโกนอย่างอารมณ์ดีของคนทางด้านล่างแล้ว

“ได้ยินแล้วหรือไม่ ใต้เท้าสวีสวีเสี้ยนเฉิงแห่งจวนผู้ว่าการอำเภอถึงขั้นถูกคนแก้ผ้าล่อนจ้อน โยนทิ้งไว้ที่ตลาดสด!”

“น่าตื่นเต้นเพียงนี้เชียวรึ? รีบไปดูเร็วเข้า”

คนในโรงเตี๊ยมวิ่งไปที่ตลาดสด

บรรยากาศยามค่ำคืนของเจดีย์หนิงกู่หนาวเหน็บ อุณหภูมิติดลบนับสิบกว่าองศา

ขุนนางชั่วสวีนอนหมดสติอยู่บนพื้น กลายเป็นน้ำแข็งย้อย หูสองข้างเองก็ถูกแช่แข็งจนร่วงหลุดอยู่บนพื้น ถูกสุนัขคาบไปแล้ว

พวกผู้หญิงพากันปิดตา พูดซ้ำไปมา

“ขุนนางชั่วมีวันนี้ได้”

“ไม่รู้หนาวตายไปแล้วหรือไม่...”

“สิ่งนั้นพิการไปแล้ว ตายหรือไม่ก็ไม่ต่างกันหรอก”

ทุกคนตบมือร้องว่าดี ขุนนางชั่วสวีรังแกบุรุษข่มเหงสตรี พบจุดจบเช่นนี้ย่อมไม่มีผู้ใดเห็นใจ

“ก็ไม่รู้เป็นผู้กล้าท่านใดช่วยทวงความยุติธรรม สร้างความสุขให้คนมากเพียงนี้ได้” จินโหย่วเฉียนพูดงึมงำหนึ่งประโยค

กู้หว่านเยว่และซูจิ่งสิงสบตากันยิ้มๆ ทั้งสองรังเกียจร่างกายเปลือยเปล่าของขุนนางชั่วสวีจะทำให้สายตาสกปรกเอาได้ นี่จึงปลีกตัวออกจากกลุ่มคน

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน