“ข้าชี้แนะเจ้าให้รีบไปเร็วหน่อย ช้ากว่านี้ ไม่แน่ว่าอาจจะไม่ทันการ” กู้หว่านเยว่เอ่ยเตือนอย่างหวังดี
“เจ้าหมายความว่ากระไร?”
หัวหน้าหมู่บ้านเฉินเห็นใบหน้าคล้ายยิ้มคล้ายไม่ยิ้มของกู้หว่านเยว่ เกิดลางสังหรณ์บางอย่างขึ้นภายในใจ รีบขับลาเทียมเกวียนเข้าเมือง
เพียงเข้ามาก็ได้ยินข่าวลือไปทั่วว่าเกิดเรื่องขึ้นกับใต้เท้าสวีแล้ว
“ตกลงเกิดเรื่องอันใดขึ้นกันแน่?”
สีหน้าหัวหน้าหมู่บ้านเฉินตกตะลึงว้าวุ่น รีบขับรถมาจนถึงประตูเรือนสกุลสวี
ผลลัพธ์คือทั่วทั้งสกุลสวีเละเป็นโจ๊กหนึ่งหม้อ ไม่มีใครสนใจพวกเขาแล้ว
ยังเป็นขอทานหน้าประตูบอกพวกเขาอย่างหวังดี เมื่อคืนถึงขั้นมีคนร้ายสองคนบุกเข้าจวนสกุลสวี!
ไม่เพียงปล้นสมบัติทั้งหมดของสกุลสวี ยังจับใต้เท้าสวีแก้ผ้าล่อนจ้อนไปทิ้งไว้ที่ตลาดสด
ใต้เท้าสวีถูกแช่แข็งตลอดคืน ร่างกายม่วงคล้ำ หมดสติไม่รู้สึกตัว
บัดนี้หมอมีชื่อเสียงสิบกว่าคนกำลังร่วมมือกันช่วยเหลือ ก็แค่อาการถูกความเย็นจัดของใต้เท้าสวีหนักมากเกินไป ต่อให้ช่วยชีวิตกลับมาได้ ก็ไม่ต่างอันใดจากคนพิการ
“ข้าว่านะ จวนสวีจบสิ้นแล้วล่ะ” ขอทานกลับดูมีความสุขในคราวเคราะห์ของผู้อื่น
หัวหน้าหมู่บ้านเฉินสองพ่อลูกกลับคล้ายถูกฟ้าผ่ากลางวันแสกๆ
“ท่านพ่อ เกิดเรื่องกับใต้เท้าสวีแล้ว พวกเราจะทำเช่นไร?”
“ของดีประจำถิ่นและอั่งเปาบนรถล้วนมอบให้ไม่ได้แล้ว”
“ภายภาคหน้าสกุลเฉินของพวกเราไม่มีคนคุ้มครองแล้ว”
เฉินต้าลี่โอดครวญ คล้ายกำลังร้องไห้เสียใจอย่างไรอย่างนั้น
“หุบปาก!”
หัวหน้าหมู่บ้านเฉินสบถด่าอย่างไม่สบอารมณ์
“อย่าได้ร้องไห้โอดครวญอยู่ที่นี่เป็นอันขาด ไม่มีใต้เท้าสวีแล้ว ยังมีใต้เท้าโจวใต้เท้าหลี่ใต้เท้าซุนอยู่นะ ไม่มีวันเกิดอันใดขึ้นสกุลเฉินของพวกเรา”
พูดก็พูดเช่นนี้ เขายังรู้สึกไม่มั่นใจภายในใจ
เหตุใดก่อนนี้ไม่เกิดเรื่องอันใดกับใต้เท้าสวี คนต่างถิ่นกลุ่มนั้นมาถึงก็เกิดเรื่องกับเขาแล้ว


VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ชายาแพทย์พลิกชะตา
ใช้บัตรเติมเงินเอไอเอสไม่ได้เหรอคะ...
เติมเงินด้วยบัตรเติมเงินเอไอเอสไม่ได้เหรอคะ...