ชายาแพทย์พลิกชะตา นิยาย บท 350

การซ่อมแซมเส้นเสียงนั้นเป็นเรื่องยากลำบากมาก สิ่งที่ต้องตระเตรียมมีมากมาย กู้หว่านเยว่ยังไม่กล้าด่วนสรุป

นางหยางรีบจับมือกู้หว่านเยว่ไว้ แต่กลับเช็ดน้ำตาพลางปลอบประโลมว่า “หว่านเยว่ พ่อของพวกเจ้าสามารถคลายจากพิษได้ แม่ก็พอใจแล้ว”

นางรู้สึกสงสารกู้หว่านเยว่ที่ง่วนอยู่กับการล้างพิษตลอดสองวันที่ผ่านมา

“ถ้าไม่มีความมั่นใจ ก็ไม่ต้องฝืน แม่ไม่อยากทำให้เจ้าต้องเหนื่อย”

“ใช่แล้ว” ซูจิ่นเอ๋อร์มองกู้หว่านเยว่ด้วยความสงสาร “พี่สะใภ้ใหญ่ ท่านต้องนึกถึงการพักผ่อนด้วย ท่านกำลังตั้งครรภ์อยู่”

นางยังหวังว่าบิดาจะฟื้นตัวได้อย่างสมบูรณ์ แต่เพื่อรักษากล่องเสียงของเขา จะทำให้พี่สะใภ้ใหญ่เหน็ดเหนื่อย เป็นสิ่งที่ไม่อาจยอมรับได้

ซูจื่อชิงยังกล่าวอีกว่า “ความจริงพวกเราก็ไม่ได้สื่อสารกันลำบากถึงเพียงนั้น รอจนการได้ยินของท่านพ่อฟื้นฟู การสื่อสารจะสะดวกขึ้นแล้ว พี่สะใภ้ใหญ่ไม่จำเป็นต้องฝืนตัวเอง”

“หว่านเยว่ การดูแลสุขภาพของเจ้าเป็นสิ่งสำคัญ” ซูจิ่งสิงจับมือน้อยของกู้หว่านเยว่ไว้

กู้หว่านเยว่รู้สึกอบอุ่นในหัวใจ

“พวกท่านวางใจได้ ข้าจะทำตามกำลังตัวเอง ถ้าทำไม่ได้ ข้าจะไม่ฝืนเด็ดขาด”

เมื่อมีคำพูดนี้ของกู้หว่านเยว่ หลายคนก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก

“ทุกคนเหน็ดเหนื่อยมาทั้งคืนแล้ว รีบเข้านอนเถอะ”

ขอบตาของทุกคนแดงก่ำ อยู่ดูแลซูจิ้งมาทั้งคืน

กู้หว่านเยว่ตั้งใจจะไปเขียนโครงการที่ห้องข้าง ๆ แต่เมื่อหันกลับมาเห็นขอบตาของซูจิ่งสิงดำคล้ำ

ก็อดพูดเตือนสติไม่ได้

“ท่านพี่ ท่านก็ต้องไปพักผ่อนเสียหน่อย นอนหลับชดเชยให้เพียงพอ”

“น้องหญิงกำลังเป็นห่วงข้าเช่นนั้นหรือ?”

ภายในใจของซูจิ่งสิงหวานชื่น แววตาละม้ายจิ้งจอกทำให้หัวใจของกู้หว่านเยว่เต้นระรัว ชายบริสุทธิ์ผู้นี้พราวเสน่ห์ถึงเพียงนี้ตั้งแต่เมื่อใด?

“ข้าแค่ไม่อยากเป็นม่ายน่ะ”